2 juli 2024 - De stad Portland in de staat Oregon is de getaway to nature. Oregon heeft een kustlijn vol baaien, een binnenland vol rotsformaties en een achterland vol romantische meertjes onder een sterrenhemel. Maar dat is nog niet alles. Het is ook nog altijd het land van de cowboys, de indianen, de ontdekkingsreizigers, de foodies en de veganisten. Oregon is het pure Amerika, maar dan anders.
Ineens verstomt het geroezemoes. Muziek zwelt aan. Eerst nog aarzelend, dan overdonderend. Geen cowboymuziek over een stoere eenzame held die whisky drinkt en dan met zijn paard de zonsondergang tegemoet rijdt, maar muziek van een man die toch echt alles behalve een cowboy was: Freddy Mercury.
Honderden voeten komen stampend in beweging op de houten tribunes: ‘We will, we will, rock you!’ Als ik rechtop sta, kijk ik over de arena heen. Erachter stroomt stilletjes de Umatillarivier. Een vreemde naam als je er goed over nadenkt want Umatilla is Indiaans voor rivier.
Let- ‘r- Buck!
De naam werd voor het eerst opgetekend door de ontdekkingsreizigers Lewis en Clark tijdens hun expeditie in 1804. Van Pendleton stroomt de rivier naar het westen waar ze uiteindelijk haar bijdrage zal leveren aan de machtige Columbia River die Oregon van Washington scheidt.
Om mij heen wordt uit volle borst geschreeuwd. Diezelfde borst waar zojuist nog de rechterhand op rustte bij het zingen van het Amerikaanse volkslied. Dan schiet éen van de chutes - de houten hokken - onder me los. Béng! Er wordt niet meer gerockt, er klinkt nog slechts één kreet: ‘Let- ‘r- Buck!’ Cowboytaal voor: ‘Breng het wilde paard naar buiten en neem de uitdaging aan.’
De uitdaging is een wild trappend en bokkend paard dat de arena inschiet. Het dier stuift over de zandbaan die als een atletiektrack om het grasveld ligt. De cowboy op zijn rug is niet meer dan een lappenpop die op en neer gaat. Van voor naar achter en terug. Dan klinkt de bel. Het leek een eeuwigheid maar het waren slechts acht seconden.
Rodeo
Op het scorebord boven ons hoofd verschijnen de punten. Er stijgt gejuich op. Hardy Braden uit Oklahoma heeft als beste gescoord op het onderdeel saddle bronc ride, de rodeo met zadel. ‘Deze gozer heeft dit seizoen al meer dan 100.000 dollar verdiend’, zegt een cowboy ietwat trots tegen de vrouw naast me. Hij houdt zijn Stetson even in zijn hand als een soort eerbetoon.
The last drop from his Stetson, doet het me aan denken. Deze Amerikaanse evenknie van het huilende zigeunerjongetje, laat een cowboy zien die knielt om zijn paard de laatste druppel uit zijn Stetson te laten drinken. Ik had de afbeelding die morgen in de winkel gezien toen ik op zoek was naar een cowboyhoed. De Pendleton Round-Up, een vierdaags festival dat de verworvenheden van het wilde westen doet herleven, hanteert een dresscode. En niet één item daarvan maakt deel uit van mijn garderobe: button-down shirt, jeans, cowboylaarzen, de rode zakdoek tegen het prairiestof noch de witte, weinig buigzame cowboyhoed die ik met Texas associeer omdat ik opgroeide met JR uit de serie Dallas.
Pendleton
‘You’re off to the Round-Up?’ had de verkoper gevraagd. ‘Helemaal uit Nederland? Wow!’ Hij was even stil geweest alsof hij de impact op zich in wilde laten werken. Toen nam zijn verkopersinstinct het over. Als ik zover gereisd had wilde ik toch zeker ook wel een prachtige indianenriem, een Pendleton paardendeken of een hondendrinkbak in cowboymotief?
Al meer dan een eeuw voert Pendleton, in het noorden van Oregon, de bezoeker tijdens de Round-Up terug naar het Amerika van het einde van de negentiende eeuw, toen grote hoeveelheden vee onder de hoede van cowboys naar locaties werden gedreven waar ze gemerkt, geslacht of onderzocht konden worden.
Rodeo’s met en zonder zadel meten de vaardigheden. Mustangs, - de paarden, niet de auto’s - worden getoond, kalfjes met lasso’s gevangen en stieren bereden. De whisky in de cafés vloeit en de zadelverkoop in de eeuwenoude winkel van Hamley stijgt. Want een beetje cowboy rijdt niet op een zadel maar op een handgemaakte Hamley. Waar je al gauw zo’n 5500 dollar voor neertelt. Peanuts voor de man uit Oklahoma.
Lewis en Clark
De geschiedenis van het Amerikaanse westen, zoals wij die kennen, begint met Napoleon die geld nodig heeft. Dus verkoopt hij zijn Louisianaterritorium in 1803 aan de Amerikanen. Voor die tijd lag de grens van Amerika bij de Mississippi, maar door deze aankoop werd het land waarover president Jefferson regeert in een klap verdubbeld.
Het Wilde Westen bestond meer uit fictie dan uit feiten dus liet Jefferson een expeditie optuigen onder de bezielende leiding van Lewis en Clark om het noordwesten in kaart te brengen en te zoeken naar een opening naar de Stille Oceaan. De expeditie wordt gevolgd door pelsjagers, avonturiers en pioniers op zoek naar grond. De geschiedenis van het westen zoals de Native Americans die kennen is ouder en krijgt een treurige wending op het moment dat ze in contact komen met de blanken die naar het westen trekken. Anna, een Nez Perce-indiaanse, neemt even de tijd om haar verhaal te vertellen.
Het hele artikel is te lezen op ons themakanaal Across America (PREMIUM, alleen voor abonnees) >>
Reacties