De majestueuze hangbrug boven de East River tussen Manhattan en Brooklyn is na San Francisco’s Golden Gate Bridge de meest beroemde van Amerika. Niet voor niets, want dit wonderlijke staaltje architectuur brak in de negentiende eeuw alle records. GoNewYork Magazine dook in de geschiedenis van de Brooklyn Bridge. De Brooklyn Bridge kan met recht een van de slagaders van New York genoemd worden. Dankzij de brug met zijn twee karakteristieke gotische torens kunnen dagelijks zo’n 150.000 mensen relatief probleemloos tussen Manhattan en Brooklyn pendelen, verdeeld over zes rijstroken en een populair wandel- en fietspad. Sinds de opening in 1883 hebben honderden miljoenen mensen het uitzicht op de skylines van Manhattans Financial District en Two Bridges, en Brooklyn Heights en DUMBO in Brooklyn vanaf de brug bewonderd – met een altijd schitterende bijrol van dat andere New Yorkse icoon: het Vrijheidsbeeld.
Magnum opus
Ook al springt de statige, in kalksteen, graniet en staal uitgevoerde Brooklyn Bridge meteen indrukwekkend in het oog, beseffen de meeste mensen die de brug nemen niet dat ze zich op een oprecht revolutionair stukje architectuur bevinden. De brug was destijds niet alleen de langste hangbrug van Amerika, maar ook nog eens het hoogste bouwwerk van het westelijk halfrond. Het was het magnum opus van de van oorsprong Duitse architect John Augustus Roebling, die op een dag in 1855 schoon genoeg had van de pont tussen Atlantic Avenue en Fulton Street, en zijn potlood sleep voor een ontwerp van ongekende omvang. Roebling was een expert in hangbruggen en durfde het als een van de eersten aan om de verraderlijke, druk bevaren East River te bedwingen. Een dergelijke brug span je immers niet even op door een lijntje te trekken: tussen beide oevers stroomt een vierhonderd meter brede, twaalf meter diepe strook zeewater.
Lees het hele artikel in ons GoNewYork Magazine. Bestel het magazine hier of lees online met een digtaal abonnement.
Tekst Martin Schäfer
Fotografie Shutterstock.com
Reacties