De wijk Chelsea ligt in het westen van Manhattan en grenst aan de Hudson River. Je vindt aan de oever van de rivier niet alleen kades, maar ook pieren. Chelsea is een van de oudste wijken van New York: al in 1750 werd het gebied van de Nederlandse boer Jacob Somerindyck gekocht door de Engelsman Thomas Clarke, die het ook zijn huidige naam gaf.
Chelsea kreeg aan het begin van de 19e eeuw een impuls door de oprukkende industrie en de ontwikkeling van de rangeerterreinen van de Hudson River Railroad. De bevolking groeide, met name door miljoenen Ieren die naar Amerika kwamen om de grote Ierse hongersnood te ontvluchten. De bijbehorende bedrijvigheid had ook als gevolg dat de wijk bekendstond als levensgevaarlijk voor voetgangers, waarbij het stuk tussen 11th en 22nd Street lange tijd zelfs Death Avenue genoemd werd.
Kenmerkend voor Chelsea is de bouwstijl van de huizen en appartementencomplexen. Deze zijn rond het midden en het einde van de 19e eeuw gebouwd en sommige delen ervan zijn sinds de jaren 1970 onderdeel van het beschermd stadsgezicht. Het is nu moielijk voor te stellen, maar bijna 100 procent daarvan werd in de ‘hoogtijdagen’ per kamer verhuurd aan hele gezinnen, soms wel acht mensen per kamer met een gedeelde badkamer op de gang voor de hele verdieping.
In de jaren 1950 werd Chelsea ingehaald door de vooruitgang: de rap aangelegde snelwegen en moderne vrachtwagens met koelsystemen maakten de treinen – inclusief de in 1933 aangelegde High Line – praktisch overbodig. Ook de industrie was weggetrokken, waardoor de banen er niet langer voor het oprapen lagen. Chelsea verpauperde, maar dat bood de kunstscene de kans om te gaan wonen en werken in de leegstaande panden waar zich geen projectontwikkelaar aan wilde wagen. Sinds een jaar of twintig is de wijk opgebloeid: Chelsea is een hotspot voor veel kunstgaleries en ook het inventieve High Line Park op de oude spoorlijn boven de wijk trekt veel bezoekers.
Meer Manhattan >>
<< Terug naar New York
Hier ligt Chelsea:
