De herfst in New England is een waar spektakel: lagere temperaturen en kortere dagen zorgen ervoor dat de statige bomen in deze regio hun miljarden blaadjes laten vallen. Maar eerst geven de bossen een spectaculair natuurvuurwerk weg, waarbij het sappige groen verandert in de meest schitterende variaties van geel, bruin, rood en oranje. Meridian Travel reed alvast vooruit en zet de mooiste routes voor je op een rijtje.
Tientallen miljoenen liefhebbers verbazen zich elk jaar weer over de indrukwekkende kleurenpracht die de bossen van New England in de herfst tentoonspreiden. Leaf-peepers worden ze ook wel genoemd: gewapend met wandelschoenen en een camera slenteren ze over paden en lanen om de najaarszon door het vlammende bladerdek te zien schijnen.
Chlorophyl
Het rijke groen van de zomer wordt veroorzaakt door de produktie van suikers uit CO₂ en water, dat door middel van chlorophyl en zonlicht op gang wordt gebracht. Naarmate het begint te winteren, verandert het pigment in het loofdak: kortere dagen en lagere temperaturen waarschuwen de bomen dat er een kouder, donkerder seizoen op komst is. Als tegenreactie maakt de boom zich klaar voor de naderende winter. Er ontstaat een kurkachtig membraan aan de aanhechting van het blad aan de tak of stam, waardoor de toevoer van voedsel wordt afgesneden. Het blad stopt noodgedwongen met de chlorophylproductie, waardoor het groen langzaam overgaat in oranje, rood en geel. De mooiste kleuren zie je dan ook als droge, zonnige dagen worden gevolgd door koude, droge nachten.
Schot in de roos
De eerste kleurveranderingen vinden begin september plaats op geïsoleerde plekken in het noorden van Maine. Hierbij geldt: hoe hoger gelegen, des te eerder de blaadjes beginnen te verkleuren. Vanaf mid-september veranderen ook de bossen in lager gelegen staten van kleur, om uiteindelijk eind oktober in Rhode Island en Connecticut te eindigen. In combinatie met de plattelandscharme van de staten van New England – Connecticut, Massachusetts, Maine, Rhode Island, New Hampshire en Vermont – is elke gekozen route een schot in de roos. Wie op de hoofdwegen blijft, gaat zonder meer met een tevreden glimlach naar huis, maar nog leuker is het om de achterafweggetjes te nemen. Haal een lokale kaart bij een van de talloze kleine winkeltjes, restaurants, boomgaarden of kruideniers en duik met overgave in het achterland van New England. Verdwalen kan niet: vroeger of later doemt er altijd weer een hoofdweg op.
Connecticut
Litchfield
Rond Litchfield zijn twee prachtige ritten te maken, die beide zo’n halve dag in beslag nemen. Hoogtepunten zijn de Housatonic River en zijn twee overdekte bruggetjes, het kunstenaarsdorpje Kent, Lake Waramaug, Mount Tom State Park, een indianenmuseum en de ruïne van een oude ijzermijn. Routes die je niet kunt missen zijn Route 7 en 8, waarvan diverse aftakkingen je verder oostwaarts voeren. Met name de eerste is aan te raden, aangezien deze langs de Housatonic River loopt.
Eastern Connecticut
Deze regio kent maar liefst vijf schitterende ritten, waarvan er eentje begint in het kustplaatsje Mystic, bekend van de film Mystic Pizza met Julia Roberts. Route 1, 27 en 234 (Pequot Trail) zijn de borden waarop je hier moet letten. Onderweg kom je pittoreske huizen, majestueuze heuvelboederijen en rollende graan- en grasvelden tegen. Route 49 is een heuse State Scenic Highway en we weten wat dat betekent: een door de staat goedgekeurd uitzicht! Ook Route 169 is er zo een: de langste Scenic Highway van Connecticut slingert zich door dorpen als Lisbon, Canterbury, Brooklyn, Pomfret en Woodstock. Een absolute aanrader voor wie van de architectuur van de negentiende eeuw houdt. Route 82 volgt een mooi traject door de Connecticut River Valley, met onderweg onder meer Cockaponset State Forest, Devil’s Hopyard State Park, Salem en Norwich. Tenslotte mag ook de kust niet vergeten worden. Route 154 voert recht door charmante dorpjes als Old Saybrook, Westbrook, Clinton, Guilford en Branford. Bij goed weer is een bezoek aan Saybrook Point verplichte kost. Eindig deze rit op Hammonaset State Beach voor een verkwikkende wandeling langs de kustlijn.
Maine
Acadia
Voor velen is Acadia National Park een van de mooiste parken van de Oostkust. Wie hier uitgekeken is, kan zich vervoegen op Route 1, 175, 166A, 176 en 15. De twee uur durende rit loopt langs en door Toddy Pond, Orland River, Penobscot Bay, Castine (met zijn vele authentieke huizen), Brooksville en de vissersdorpjes Smith Cove, Orcutt Harbor en Buck’s Harbor.
Aroostook
Wie van ongerepte natuur houdt, kan beter een picknickmand inpakken. Je hebt een zes uur durende route voor de boeg, waarvan het grootste deel door de onbevolkte gebieden van Noord-Maine loopt. Begin in Bangor en eindig in Howland door Interstate 95 tot Exit 54 te nemen, waarna je de Routes 6, 168, 2, 2A, 1, 11, 157 en 116 binnen handbereik hebt. Let daarbij vooral op plaatsjes als West Enfield, Lincoln, Lee, Haynesville, Houlton en Sherman. Wist je trouwens dat hier de in Amerika wereldberoemde aardappels van Maine vandaan komen? Eet smakelijk!
Coastal Route
Ook Maine heeft een kustlijn, die je niet mag missen. Beleef de sfeer in de vissersdorpjes, eet verse vis en krab aan het strand of beklim Mount Battie. Je hebt 3,5 uur de tijd, dus eigenlijk de hele dag! Het beginpunt bevindt zich in Wiscasset, waar je Route 1 pakt en via Route 130 in Newcastle bij Pemaquid Point State Park aankomt. Hierna pak je Route 32 naar Waldoboro, waar de afslag naar Route 220 ligt. Deze weg leidt naar Friendship, dat je via Route 97 en Route 1 naar Camden voert. Hier verrijst Mount Battie voor een schitterend uitzicht over de felgekleurde bossen rond Penobscott Bay.
Ski Mountain Route
De naam zegt het al: in de winter zoeven hier talloze locals en bezoekers over witte hellingen naar beneden. In de herfst staan de bossen op de bergen figuurlijk gesproken in brand. Pak vanaf Farmington in 3,5 uur Route 2, 156, 142, 4, 16 en rij ten slotte via Route 201A en 2 terug naar Farmington.
Southern Circle
Dit uitje van een krappe twee uur leidt je langs de boomgaarden van Maine en vele historic sites. Begin in Sanford op Route 202 naar Hollis Center. Daar pak je Route 35 naar Standish, waar je Route 25 neemt naar Porter. Route 160 ligt hier voor je klaar, en neemt je mee naar Limerick en weer terug naar Sanford. Iemand een appeltje?
Massachusetts
The Berkshires
Volg Route 7 vanaf Sheffield naar Williamstown en pak Route 8 die tussen twee State Forests loopt. Route 183 volgt de Housatonic River naar Tanglewood. Hier vlakbij kun je genieten van een prachtig uitzicht over de Stockbridge Bowl en de Berkshire Hills – een ideale combinatie tussen golvend boerenland en bergachtig terrein.
The Mohawk Trail
De moeder aller ritten, die door maar liefst door veertien State Parks en Forests leidt! En dat alles op één Route: 2, tevens de eerste echte door de staat aangewezen toeristenroute van de USA. Als je één rit maakt in dit prachtige land moet het absoluut deze zijn.
Minuteman Route
Route 2 en 4 voeren je vanaf Boston naar Lexington, waar Route 2A naar Concord door een adembenemend landschap naar het Minutemen Monument voert.
North Shore
Voor een mooie kustrit met eventueel voldoende gelegenheid voor vogelspotten pak je de 127 en 128 naar Halibut Point. Vanaf daar rijd je naar Rockport voor een blik op een van de meest gefotografeerde schuurtjes van het land: Motif #1. Voor wie daarna nog puf heeft en toevallig een hengel in de achterbak heeft liggen, is de Route 127A de weg naar Gloucester, waar het een genot is om een uurtje naar een dobber te kijken.
die tegen New York aanligt.
New Hampshire
Lake Winnipesaukee
Dit is New Hampshire’s grootste meer en een ritje langs de oevers leidt je langs de meest pittoreske dorpjes van de staat. Een goed begin is Laconia, waar je Route 3 neemt langs Weirs Beach en Meredith. Vanaf hier pak je Route 25 naar Center Harbor, die je vervolgt tot Moultonborough. Sla hier rechtsaf naar Route 117 en pak de 109 naar Wolfeboro; tijd voor de lunch in een betoverend plaatsje. De 28 gaat naar het zuidelijkste puntje in Alton Bay, waar je Route 11 terug naar Laconia kunt pakken.
White Mountains
Boven Lake Winnipesaukee zijn zoveel spectaculaire bergen en rondritten te ontdekken, dat het moeilijk is om er eentje uit te pikken. Enkele suggesties zijn: Route 112 tussen Conway en Lincoln, Route 16 tussen Conway en Errol, Franconia Notch Parkway tussen Franconia en Lincoln, Route 49 in de Waterville Valley en Route 3 tussen Colebrook en de Canadese grens. Allemaal de moeite meer dan waard.
Rhode Island
Newport Bellevue Avenue
Kort maar krachtig. Deze dorpsrit neemt je mee langs de vele landhuizen waar Newport om bekendstaat, hemels omlijst door alle schakeringen van rood, geel en oranje.
Conanicut Island
Bij het bloedstollend uitzicht over Narraganset Bay vergeet je bijna te kijken naar de glooiende heuvels, historische huizen en het excentrieke centrum van Jamestown. Vooral chauffeurs met stuurbekrachtiging genieten optimaal van deze rit; het lijken de Dolomieten wel!
Providence
Te voet zijn de blaadjes natuurlijk het beste te verkennen. Wandel eens langs Benefit Street in College Hill of pak Blackstone Boulevard aan de East Side voor een tour langs de immense huizen die Providence rijk is. Aan het einde van het laatste vind je de prachtige begraafplaats Swan Point Cemetary die over de Blackstone River uitkijkt. Aan de andere oever ligt nog zo’n vredige plek: Riverside Cemetary.
Goddard Park
Laat iemand anders je meevoeren door de bossen en verken die overweldigende natuur ook eens te paard. Goddard Park bij het plaatsje East Greenwich biedt talloze trails, open velden met grote, oude woudreuzen, een strand én een negen-holesgolfbaan.
Vermont
Vermont wordt – naast de Green Mountain State – ook wel de Foliage State (gebladerte-staat) genoemd en dat is volledig terecht. Of je nu midden in de bossen of op een van die hoge bergtoppen staat, er is een kans van honderd procent dat je hier volledig tevreden vandaan komt. Routes 100 en 7, Route 2, 4 en 9, én Interstate 91 brengen je overal waar je heen wilt.
Central Vermont
Tussen Rutland en Burlington loopt Route 7, een 115 kilometer lange rit in een hemels landschap dat te mooi is voor woorden.
Lake Champlain
Een groot deel van de westgrens van Vermont wordt afgebakend door het prachtige Lake Champlain. Hierin liggen twee eilandjes die absoluut de moeite waard zijn: South Hero en North Hero Islands. Pak Route 2 vanaf Burlington en je rijdt zo tegen het meer aan.
Southern
De westkant van het Green Mountain National Forest is heel goed te verkennen via Route 7 en 7A. Ook Route 9 komt langs het park, maar belicht meer de zuidkant die tegen New York aanligt.
Hier ligt New England:
