Het Yosemite National Park is een van de oudste van zijn soort. In Amerika is het park het op twee na oudste van het land. Al sinds het jaar 1890 draagt het gebied, gelegen in de Sierra Nevada op zo’n 250 kilometer van San Francisco, zijn speciale status. Dat heeft het vooral te danken aan John Muir. Een Schots-Amerikaanse schrijver en – zoals wij dat nu zouden noemen – milieuactivist. Dankzij zijn boeken en essays werd het Yosemite National Park gesticht. Yosemite, vooral geroemd vanwege zijn watervallen, steile rotsen en groene natuur, werd in 1984 ook toegevoegd aan de Werelderfgoedlijst van UNESCO. Het park verkreeg zijn kenmerkende contouren miljoenen jaren geleden. Toen aardplaten de bergen in de Sierra Nevada omhoogstuwden. Het landschap kantelde toen en daardoor ging de Merced River sneller stromen richting de westelijk gelegen Stille Oceaan. Het versnelde rivierwater zorgde voor erosie en creëerde diepe v-vormige valleien.
Watervallen
Dankzij de latere ijstijd en de daarbij behorende gletsjers werden de v-vormen uitgesleten tot u-vormen: glaciale erosie heet dat. Toen de temperatuur steeg en het ijs verdween bleven er honderden meters hoge rotsformaties en bergen over. Waterstromen die voorheen werden opgenomen in de massa’s vocht, kletterden nu over de rand naar beneden. Zo ontstonden de meterslange watervallen waar het Yosemite National Park tegenwoordig om bekend is.
Half Dome
Een ander natuurlijk verschijnsel dat het National Park van Yosemite kenmerkt is Half Dome. Een grote, massieve en granieten rots, die opvalt vanwege zijn egaliteit in vergelijking met de rest van de bergen in park. Half Dome torent hoog boven de vallei uit (1.444 meter, 2.694 meter boven zeeniveau) en is het gezicht van het park.
De oorspronkelijke Indiaanse naam voor de rots was Tis-sa-ack. Nu wordt hij Half Dome genoemd. Dat zit zo. Vanaf de noordwestelijke kant gezien lijkt het of de ene helft van de rots ooit is afgeschuurd door een gletsjer of bijvoorbeeld is afgebrokkeld. Dat is echter een optische illusie. Lang werd gedacht dat het daardoor kwam, maar nu is vastgesteld dat de rots nooit ‘heel’ geweest is.
Het graniet van de Dome is ontstaan uit gekoelde en gekristalliseerde magma en daarom zo sterk dat het eigenlijk ook niet had kunnen afbrokkelen. De ‘halve’ vorm is te verklaren aan de hand van het feit dat de rots is ontstaan in de aardkorst. Daar diep onder de grond lag misschien een andere sterk gesteente tegen de rots, toen hij afkoelde en kristalliseerde en zijn vorm verkreeg.
De Dome werd uiteindelijk door het eeuwendurende ontstaan van bergen omhoog geduwd. Hij eindigde op zo’n anderhalve kilometer hoogte en kijkt vanaf daar nu koninklijk neer op het park.
Ahwahnee Hotel
In het Yosemite National Park bevindt zich het luxueuze Ahwahnee Hotel. Veel bezoekers van dit logement wanen zich tijdens een verblijf in The Overlook, het hotel dat werd gebruikt in de Amerikaanse horrorfilm The Shining.
De makers van de film hebben hier echter niet gefilmd. Ze gebruikten niet één specifiek hotel voor de opnames, maar kozen voor invloeden van meerdere hotels en maakten aan de hand daarvan in een filmstudio in London een speciaal hoteldecor. Zo kan het zijn dat men zich in de lobby van het Ahwanee op de set van The Shining waant. Die is door de filmmakers namelijk - samen met de kandelaars, ramen en vuurhaarden - afgeleid van het Ahwahnee.
Het hotel is gebouwd vlakbij the Royal Arch. Een natuurlijk steenformatie die veel weg heeft van een entreeboog. De Miwok-indianen woonden hier vroeger. De bouwers van het hotel kozen, waarschijnlijk net als de indianen, voor deze locatie vanwege de vele verschillende uitzichten vanaf deze plek. Zo zijn Half Dome (de typische rotsformatie op een van de bergen), Yosemite Falls (de hoogste waterval in Noord-Amerika) en Glacier Point (uitkijkpunt) goed te zien. Daarnaast schijnt de zon – bij mooi weer – altijd neer op het hotel. Wat weer handig is voor natuurlijke verwarming van het gebouw.
Parkitecture
Het hotel is gebouwd in een stijl die de Amerikanen Parkitecture noemen. Dat is EEN bouwstijl die erop gericht is om in de natuur te passen. In bijna alle Nationale Parken in de Verenigde Staten moeten gebouwen aan deze stijl voldoen. Dit zodat ze harmoniseren in plaats conflicteren. De bouwwerken zijn te herkennen aan het gebruik van hout en steen en de manier van bouwen. De gebouwen zijn namelijk veelal met de hand gebouwd. Daarnaast worden regelmaat en symmetrie, zoals in de industriële wereld veel voorkomt, niet gebruikt. Tekst Lars van Soest, fotografie Harald Kolkman & Shutterstock.com
