Milford Sound is simpelweg adembenemend. Volgens de Maori-legende werden de fjorden van het Zuidereiland niet door ijsrivieren geschapen, maar door Tu Te Raki Whanoa, een goddelijk figuur die met zijn hakbijl de indrukwekkende kustlijn van Fiordland vorm gaf. Milford Sound kan met recht zijn mooiste creatie worden genoemd. Tekst Martin Schäfer Fotografie Harald Kolkman
De Maori noemden Tu Te Raki Whanoa’s goddelijke schepping Piopiotahi, naar de piopio, een loopvogel die tegenwoordig uitgestorven is. Maar hoe je dit aardse nirvana noemt, is niet belangrijk. Milford Sound is een van de meest prachtige gedeelten van Fiordland, die altijd inspireert, bij regen of zonneschijn.
Sensationele schoonheid
Fiordland National Park is het grootste nationale park van Nieuw-Zeeland, met bijna 1,2 miljoen hectare aan ongerepte natuur in het zuidwesten van het Zuidereiland. Het park lijkt, zoals de naam al doet vermoeden, zo uit een Scandinavische reisbrochure te komen, met als grootste verschil dat de kustlijn van Noorwegen geen regenwoud kent. In Fiordland rijst de vochtige jungle daarentegen vanaf de waterlijn tot aan de sneeuwgrens omhoog. De sensationele schoonheid van het gebied werd in 1986 bekroond met een plek op de Werelderfgoederenlijst. Vier jaar later werd het met drie andere nationale parken samengesmolten tot een van de grootste natuurgebieden ter wereld: Te Wahipounamu, plaats van de groene stenen. Maar liefst veertien fjorden sieren dit immense park, waarvan de Milford en Doubtful Sounds de bekendste zijn. Daarnaast worden veel wandelaars en natuurliefhebbers getrokken door de gloeiwormen in de grotten bij het pittoreske dorpje Te Anau, of de ongekende waterwereld rondom Lake Manapouri. De hoofdattractie blijft echter de overweldigende natuur: donderende watervallen, dramatisch in het landschap gekerfde valleien en maagdelijke bossen die alleen al door de vele inheemse diersoorten genoemd mogen worden.
Foto Harald Kolkman
Fiordland
Wie Fiordland binnen gaat, kan niet om Te Anau heen, het lieflijke dorp aan de oevers van het gelijknamige meer. Hier begint de verkenning van elk deel van het park. Aangezien Te Anau op maar tweeënhalve kilometer rijden van Queenstown ligt en dientengevolge druk bezocht wordt, zijn de voorzieningen voor bezoekers gerust overdadig te noemen: alle restaurants, hotels en winkelketens staan in schril contrast met het beloofde achterland. Doubtful Sound, met 421 meter de diepste fjord van het park, kreeg deze naam in 1770 van James Cook, omdat hij twijfelde of hij zijn schip vanuit de Sound naar zee kon zeilen. De door de natuur verborgen fjord is te bereiken via een boottocht over Lake Manapouri en een busrit over Wilmot Pass, die naar Deep Cove leidt. Vanaf dit punt kronkelt het water zich over veertig kilometer een weg naar de Abel Tasmanzee. De vredige sfeer rondom Doubtful Sound wordt wel eens gekenschetst als ‘the sound of silence’: een pure idylle voor vele beschermde diersoorten als dolfijnen, zeehonden en pinguïns. Toch komt het leeuwendeel van de bezoekers aan Fiordland voornamelijk voor een plek die Rudyard Kipling ooit eens beschreef als ‘het achtste wereldwonder’. Hier omsluiten 1.700 meters aan onvermurwbare rotswand de peilloze zwarte dieptes van een van de mooiste en meest beschutte fjorden ter wereld: Milford Sound.
Foto Harald Kolkman
Magistrale wildernis
Er zijn vele manieren om deze magistrale wildernis te ontdekken. Te voet is misschien niet de meest logische, maar als je eenmaal in je eentje door de sprookjesachtige natuur stapt, is er geen beter vervoersmiddel te bedenken dan de benenwagen. De 53 kilometer lange Milford Track is een redelijk intensieve, meerdaagse huttentocht, die in Te Anau begint en aan de oevers van Milford Sound eindigt. Natuurlijk is een boottocht haast verplicht in deze overdaad aan water. Real Journeys, de grootste touroperator in Fiordland, biedt een breed scala aan cruises, van korte dagtochten tot tweedaagse cruises. Met name de tweedaagse tochten zijn een aanrader, zeker voor de fanaten die de omgeving met een kayak of een kleiner bootje willen verkennen. Als de nacht valt en alleen de geluiden van Moeder Natuur overblijven, krijg je een pas een complete indruk van Milford Sound. Ook onder water valt er veel te ontdekken. Doordat de sappige bossen veel restwater in de fjorden lozen, ontstaat er een dikke laag zoet water, die qua kleur aan sterke thee doet denken. Omdat zoet water op het zeewater van de Sound blijft drijven, is er weinig licht onder de waterspiegel. Hierdoor begeven vele lichtgevoelige vis- en plantensoorten, die normaliter veel dieper onder water leven, zich naar boven. Zo zie je bijvoorbeeld rood en zwart koraal in relatief ondiep water. Wie het van zuurstofflessen benauwd krijgt, kan zich vervoegen bij het plaatselijke Underwater Observatory, waar je de wondere dieptes vanachter glas kunt aanschouwen.
Foto Harald Kolkman
Milford Road
Het grootste deel van Fiordland National Park is niet over de (auto)weg te bereiken, maar Milford Road, een van de weinige wegen in het park, behoort tot de mooiste bergwegen op aarde. Highway 94 leidt naar het bergachtige gedeelte van Fiordland (FOTO BOVEN), langs met beuken beboste dieptes die bekroond worden door massieve, besneeuwde bergen. De route van zo’n 120 kilometer brengt je in twee uur van Te Anau naar Milford Sound, hoewel de meesten een uur extra nodig hebben om alle spectaculaire panorama’s in zich op te nemen. Zeker bij natte weersomstandigheden rijd je hier stapvoets maar gestaag langs de noordkant van het meer, met kleine eilandjes en verre oevers aan je linkerhand. Wie met de camper komt, moet zich overigens twee keer op het hoofd krabben: de weg is erg smal, steil en kronkelig en passerende bussen maken de rit naar de Sound een inspannende klus. In de winter is het een must om de gele borden met lawinewaarschuwingen tot op de letter te volgen; uitstappen op deze plekken kan levensgevaarlijk zijn.
Eindbestemming: paradijs
De weg slingert vanaf Te Anau door de Eglinton en Hollyford Valleys en wordt ‘onderbroken’ door de Homer Tunnel die weer uitkomt in de prachtige Cleddeau Valley. De eerste verplichte stop ligt in de Eglinton Valley, waar op een rustige dag in de Mirror Lakes de met wolken omlijste bergen perfect op de waterspiegel worden gereproduceerd. Het kraakheldere water van Lake Gunn is zeker een fotopauze waard; de indringende stilte, de wit afgetopte rotsblokken en het kraakheldere water doen je geloven dat je het beste al gehad hebt. Even daarna, op ongeveer 100 kilometer van Te Anau, rijd je ineens een duistere, smalle tunnel in, waaraan geen einde lijkt te komen. Als het licht eindelijk weer verschijnt, ontrolt het werkelijk bloedstollende uitzicht over de Cleddeau Valley en Milford zich zonder waarschuwing. Als je na zes kilometer bekomen bent van deze openbaring, is het aan te raden om even te stoppen voor een wandeling naar The Chasm, een wandeling van een kwartier langs bemoste bomen en rivierbos. Eenmaal terug in de auto is het nog maar een klein stukje naar het einddoel. Aan het einde van Highway 94 ligt Milford Sound aan je voeten, waar de 1.695 meter hoge Mitre Peak zich ongenaakbaar spiegelt in het beschutte water. Pelsrobben luieren ongestoord op scherpe rotsen, terwijl dolfijnen zich zichtbaar vermaken in het meer dan 600 meter diepe water van Milford Sound. Je bent waar je moet zijn, geen twijfel mogelijk. Eindbestemming: paradijs.
Foto Harald Kolkman
Les en Olive Hutchins
In de vroege jaren vijftig trekken twee jonge mensen naar een verafgelegen gebied in Fiordland om er een eigen zaak te beginnen. Les en Olive Hutchins hebben geen enkele ervaring, maar hebben hun zinnen gezet op een plek binnen de dan nog onderontwikkelde toeristensector. Na veel en hard werken wordt hun droom werkelijkheid. Met Manapouri-Doubtful Sound Tourist Company kunnen Les en Olive hun liefde voor de spectaculaire wildernis van Fiordland met vele liefhebbers delen. Onder meer de enthousiaste mond-tot-mondreclame over hun vierdaagse tocht, met daarin een cruise over Lake Manapouri, een trekking over Wilmot Pass naar Deep Cove en een afsluitende cruise over Doubtful Sound, brengt het nieuwe bedrijf snel naar de top.
Foto Harald Kolkman
Die eerste jaren zijn doorspekt met uitdagingen, niet in de laatste plaats omdat het gebied zich rap begint te ontwikkelen. Zo worden in de jaren zestig uitstapjes naar Doubtful Sound stopgezet, omdat er langs Lake Manapouri een krachtcentrale gebouwd wordt. Les en Olive staan al meteen op de barricades voor een minimale exploitatie van het gebied, en maken zich sterk voor behoud van de unieke natuur. Hun namen duiken steeds vaker op in de pers, zeker als ze halverwege de jaren zestig hun zaak uitbreiden met de concessie voor de gloeiwormengrot van Te Anau en het vervoer over Milford Road. Na het hervatten van de cruises op Doubtful Sound, de toevoeging van gloednieuwe boottochten over Milford Sound en de aanschaf van een eigen stoomschip is er geen houden meer aan: onder de naam Real Journeys zorgen de werknemers van Fiordland Travel Ltd – zoals Les en Olive’s bedrijf tegenwoordig heet – ervoor dat jaarlijks duizenden bezoekers kunnen genieten van Fiordland National Park. Binnen de reisbranche in Nieuw-Zeeland en ver daarbuiten, zijn Les en Olive Hutchins al meer dan vijftig jaar klinkende namen, die als voorbeeld dienen voor de toeristische en ecologische ontwikkeling van natuurgebieden. Het bedrijf van dit idealistische echtpaar garandeert niet daarom alleen een uitstekende tijd in Fiordland, maar heeft een groot aandeel gehad in het milieubehoud van de regio. Zo draagt een in 1994 opgerichte stichting in Les Hutchins’ naam zorg voor de conservatie van dit prachtige gebied.
