Dominica, niet te verwarren met de Dominicaanse Republiek, staat ook wel bekend als het ‘natuureiland’ van de Cariben. Het ligt tussen Guadeloupe en Martinique en is een uitstekende bestemming voor avontuurlijke reizigers. Tweederde van het kleine, vulkanische eiland is bedekt met regenwoud, inclusief rivieren en watervallen. Aan de kust liggen zwarte en witte stranden. De flora en fauna en de ontwikkeling van duurzaam toerisme zorgen voor een toename van het aantal bezoekers. Door de focus op duurzaamheid haalde Dominica weer de top-100 van de meest ethische bestemmingen ter wereld (www.ethicaltraveler.org).
De Kalinago
De inheemse bevolking van Dominica zijn de Kalinago. Ze maken deel uit van de 70.000 eilandbewoners en reizigers kunnen hun dorp Kalinago Barana Auté bezoeken en zelfs overnachten bij een van de families. Wie wat meer luxe wil, boekt een huisje bij Aywasi Kalinago Retreat, nabij de ruige Atlantische kust en aan de Waitukubuli National Trail. De houten cottages hebben twee kamers en een badkamer die van alle gemakken zijn voorzien. Er zijn speciale plekken voor een massage of meditatiesessie in de tuinen en kampeerders zijn ook welkom om hun tentje op te zetten op het terrein. Cultuurliefhebbers kunnen er alles leren over de Kalinago.
Waitukubuli National Trail
Ondanks dat Dominica met een oppervlakte van 754 vierkante kilometer het kleinste eiland van de Cariben is, loopt er wel het langste wandelpad. De Waitukubuli National Trail is 184 kilometer lang en kent verschillende moeilijkheidsniveaus. Het pad loopt langs alles wat Dominica te bieden heeft: cultuur en geschiedenis, het dagelijks leven van locals en de ruige natuur. Het passeert kustdorpjes, loopt door rivieren, omhoog de bergen op en weer naar beneden, naar de kust. Door regenwouden en grasvelden, langs ruïnes van Franse nederzettingen, het gerenoveerde Fort Shirley en de Cabrits: geheime passages waar slaven door konden ontsnappen. Op Dominica passeer je op een dag zomaar zes verschillende klimaatzones, waardoor de Waitukubuli National Trail nooit verveelt.
Schildpadden en vogels
Tussen maart en oktober arriveren verschillende soorten schildpadden op Dominica om te broeden, waaronder de bedreigde lederschildpad. De stranden worden nauwkeurig in de gaten gehouden door verschillende natuurbeschermingsorganisaties. Ze houden aantallen bij en zorgen ervoor dat de kleintjes ongestoord naar zee kunnen lopen als ze uit het ei zijn gekropen. Het is mogelijk om een toer te maken met lokale gidsen waarbij je schildpadden ziet en leert over het leven van deze giganten. Verschillende hotels bieden excursies aan, zoals het eco boutique-hotel Rosalie Bay Resort, het luxe Fort Young en Citrus Creek Plantation. Meer informatie over de schildpadden is te vinden op www.domsetco.org.
Een perfecte habitat voor vogels maakt een perfecte plek voor vogelaars. Op Dominica spot je de endemische keizeramazone en roodkeelamazone: twee inheemse papagaaisoorten. Er leven 176 vogelsoorten, waaronder vier inheemse kolibriesoorten.
Duiken
Niet alleen het land van Dominica is bijzonder, ook de zee is de moeite waard en staat niet voor niks bekend als een van de beste duikspots ter wereld. Door de vulkanische bodem floreert het koraal dat weer verschillende vissen en dus andere (grotere) dieren aantrekt, zoals schildpadden en potvissen. Er zijn verschillende reservaten waar je kunt duiken. Scott's Head Soufriere in het zuidwesten is het oudste reservaat van Dominica. De zee van Cabrits National Park in het noorden staat bekend om de onaangetaste koraalriffen en de tropische vissen. Hier kun je rustig rondzwemmen aangezien er bijna geen eb en vloed is. Verder is er nog Salisbury in het westen en wie van vulkanen houdt, neemt een duik in de zee bij Champagne Reef waar je tussen de onderwatergeisers zwemt.
Nationale parken
Op Dominica liggen drie nationale parken en twee bosreservaten. Het jongste nationale park is Morne Diablotin in het noorden. In dit gebied ligt de gelijknamige, hoogste berg van het eiland (1.447 meter) en het is de beste plek om vogels te spotten. Het park is ooit geopend om de bedreigde keizeramazone te beschermen. Het oudste nationale park is Morne Trois Pitons National Park dat rond de Morne Trois Pitons-vulkaan ligt en al in 1975 opende. In 1997 is het benoemd tot Werelderfgoed door UNESCO. Verder heb je nog Cabrits National Park (1986), Central Forest Reserve (1952) en Northern Forest Reserve (1977).
