26 oktober 2025 - In Costa Rica leer je dat chocolade niet begint in een fabriek, maar in de schaduw van bananenplanten en tropische bomen. Cacao groeit hier in regenwouden vol leven, wordt met de hand geoogst en verwerkt tot eerlijke, smaakvolle chocolade. Bezoek je een cacaoboerderij, dan proef je niet alleen pure chocolade, maar ook een verhaal van traditie, natuur, gemeenschap en duurzame ambacht.
In Costa Rica ruikt de jungle soms naar chocolade. Niet naar zoete repen uit de supermarkt, maar naar gefermenteerde cacaobonen in houten kisten, naar geroosterde schillen en naar aarde die het geheim van een eeuwenoude vrucht draagt. Hier, in het hart van Midden-Amerika, ontdek je cacao niet alleen als smaak, maar als verhaal – van inheemse tradities tot moderne ambacht.
Heilige plant
Lang voordat cacao wereldwijd synoniem werd voor chocolade, was het een heilige plant in de regio die nu Costa Rica heet. Voor volkeren zoals de Bribri en Cabécar was de cacaovrucht verbonden met spiritualiteit en gemeenschap. Ze gebruikten de bonen niet alleen als ruilmiddel, maar ook in rituelen en ceremoniële drankjes, vaak gemengd met kruiden of maïs.
Tot op de dag van vandaag blijft cacao voor veel gemeenschappen meer dan een gewas. Het is een symbool van leven, verbinding en balans met de natuur – en als je goed luistert naar de verhalen op de plantages, hoor je die lagen nog steeds doorschemeren.
Cacaoboom
Cacao groeit het liefst in vochtige, tropische klimaten. Dat maakt de Caribische kant van Costa Rica – met plaatsen als Puerto Viejo, Talamanca en Sarapiquí – bijzonder geschikt. Hier, tussen regenwoud en rivier, vind je een groeiend aantal biologische cacaoboerderijen.
Op een goede cacaoplantage zie je meer dan alleen bomen met vruchten. Je ziet een agroforestry-systeem: cacao groeit er onder bananenplanten, naast vanille, in de schaduw van hoge woudreuzen. Deze manier van telen beschermt de biodiversiteit én de vruchtbaarheid van de grond – een duurzame benadering die in Costa Rica sterk leeft.
Reacties