3 mei 2024 - In Arizona hebben de indianen, in vergelijking tot de rest van Amerika, het meeste van hun oorspronkelijke grondbezit kunnen behouden. Het kroonjuweel in deze landerijen is een groene vallei in een zijtak van de machtige Grand Canyon. GoAmerika trok de wandelschoenen aan en kwam terecht op een van de mooiste plekken ter wereld: de paradijselijke watervallen van Havasu Canyon.
Wachtend op de helikopter terug naar de bovengrondse wereld zwijgen we allebei. Vanwege de hitte, maar vooral door wat we net hebben gezien. Diep onder de indruk brengen we in de schaduw gestaag onze vochthuishouding weer op peil, zwetend onder het juk van wat voor de hier relaxed rondslenterende Havasupai een doorsneedag moet zijn: 35 graden, onbewolkt en stoffig. Havasupai betekent ‘volk van het blauw-groene water’, een typering die zes uur geleden vreemd aandeed in de grillige, droge woestijnvallei waarin we landden. Nu weten we wel beter.
Ongeloof
Zes uur geleden stonden we ons nog te verbazen om die reuzenkloof, waarvan we nu op de bodem staan. De Grand Canyon wordt door velen beschouwd als de moeder aller natuurwonderen. De Coloradorivier kronkelt zich een onverbiddellijke 445 kilometer lange weg door een gemiddeld anderhalve kilometer diepe groef in het landschap van Arizona en stelt een nooit helemaal te bevatten grens aan het woord ‘uitgestrekt’. Hier komen jaarlijks vijf miljoen mensen om hun mond open te laten vallen bij de aanblik van het rood, bruin en groen van die peilloze diepte. Staand op de rand van het binnenste van de aarde overvalt je onwillekeurig een gevoel dat je óf doet springen óf terugdeinzen. Rauw, dor en onvriendelijk denderen haar rotswanden naar beneden waar het zilveren kronkelriviertje op de bodem onverstoorbaar haar verwoestende werk doet. Grand Canyon National Park laat je vooral wennen aan ongeloof. De mensen die haar hebben weten te bedwingen, hebben ons onvoorwaardelijke respect.
Lees het hele artikel op ons themakanaal Across America (PREMIUM, alleen voor abonnees) >>
Reacties