24 december 2025 - Wie Zuid-Utah zegt, denkt vaak meteen aan rode rotsformaties, uitgestrekte woestijnlandschappen en beroemde nationale parken als Zion en Bryce. Maar wie even verder kijkt, ontdekt een charmant stadje dat niet alleen strategisch ligt tussen al dat natuurschoon, maar ook een eigen karakter en verrassende verhalen heeft. Kanab is zo’n plek waar je langer wilt blijven dan gepland: klein, gastvrij en tegelijkertijd de toegangspoort tot enkele van de meest bijzondere natuurwonderen van de regio.
De bijnaam 'Little Hollywood' verraadt al iets van de sfeer. Films en series zijn hier decennialang opgenomen, met cowboys te paard en stoffige Main Streets als decor. Maar Kanab is meer dan een filmset: het is een levendige gemeenschap met fijne restaurants, een hart voor dieren en een landschap dat je telkens opnieuw versteld doet staan. Voor mij werd Kanab een plek die voelde als een thuishaven, maar ook als een uitvalsbasis naar de meest bijzondere natuur die ik in dit deel van de Verenigde Staten heb gezien.
Peek-a-Boo Canyon: smalle doorgangen en stilte
Een van de eerste plekken die ik bezocht vanuit Kanab was Peek-a-Boo Canyon. De naam klinkt bijna speels, maar de ervaring is ronduit indrukwekkend. De smalle, kronkelende wanden doen denken aan de beroemde slotcanyons van Arizona, maar hier is het rustiger en intiemer. We hadden soms de canyon volledig voor onszelf.
Wat dit gebied extra bijzonder maakt, is de toegang. Je bereikt de canyon alleen via een mul zandpad, wat bijdraagt aan de stilte en rust in de canyon. Een gids met 4WD of UTV is essentieel want onderweg zagen we meerdere auto’s vast komen te zitten in het zand. Eenmaal aangekomen, glijdt het licht langs de zandstenen muren en veranderen de kleuren per minuut. Ik had vooraf foto’s gezien, maar pas als je er zelf loopt, voel je hoe bijzonder deze plek is.
The Great Chamber: groots en verborgen
Een van de hoogtepunten van de reis was voor mij zonder twijfel The Great Chamber. Deze enorme formatie ligt verscholen in een afgelegen gebied en is alleen bereikbaar met een gids. Samen met gids TC, die de omgeving door en door kent, reden we over zandwegen tot er ineens een hoge duin voor ons lag. Een flinke klim volgde, waarna de ruimte zich in al haar grootsheid opende.
Binnenin lag een berg van goudgeel zand, alsof de natuur zelf een monument had opgebouwd. Door de opening bovenin viel het licht naar binnen en kleurde de ruimte telkens anders. Het voelde alsof ik in een kathedraal stond, maar dan eentje die door erosie en tijd was gevormd in plaats van door mensenhanden.
Geen wonder dat Kevin Costner hier tijdens de hectische opnames van zijn nieuwe epos Horizon: An American Saga de rust kwam opzoeken. Samen met TC vond hij er een moment van stilte, ver weg van de drukte van de filmset. Een paar dagen later nam diezelfde TC ons mee naar deze plek. Terwijl ik daar stond, begreep ik precies waarom Costner juist hier tot rust kwam: de ruimte heeft iets tijdloos, iets dat je niet kunt vatten maar wel voelt.
Coral Pink Sand Dunes: spelen met de wind
Niet ver van Kanab liggen de Coral Pink Sand Dunes, een gebied waar de wind zijn eigen kunstwerken maakt. Het zand kleurt variërend van oranje tot bijna zalmroze, en de duinen veranderen continu van vorm. Toen ik er stond, blies de wind net genoeg om kleine zandgolven te tekenen. Het leek alsof het landschap voor mijn ogen tot leven kwam.
Wat ik bijzonder vond, was hoe veelzijdig dit gebied is. Je kunt er wandelen, maar ook met een sandboard van de duinen glijden of met een terreinwagen door het zand scheuren. Zelf koos ik voor de rust en liep een stuk de duinen in. Hoe verder ik kwam, hoe meer ik het gevoel had alleen te zijn in een eindeloos decor.
Het hele artikel lees je in Utah Magazine >>
Reacties