27 april 2024 - Met een kampeerbusje door de outback rijden betekent urenlang geen mens tegenkomen. Rijd je daarentegen langs de kust, dan beland je om de paar uur in een gezellig stadje. Journaliste Lutske Bonsma boekte haar camper bij WorldWide Campers en maakte de roundtrip van Perth door de outback naar het noorden en langs de kust terug.
Daar is ‘ie dan. Ons home away from home voor de komende twee weken. Een kampeerbusje van Apollo. Dit type wordt hitop genoemd en hoog is ‘ie zeker. Mijn vriend van 1.88 meter kan met gemak rechtop staan. Nadat we inkopen hebben gedaan, verlaten we de stad Perth. Het is mei en de herfst is begonnen. De temperatuur is de afgelopen dagen van 26 naar 20 graden gezakt en het regent. Een goed moment om noordwaarts te gaan; daar waar het altijd zomer is.
Onderweg naar Jurien Bay stoppen we bij de Pinnacles. We zijn onder de indruk van het maanlandschap met duizenden kalkstenen pilaren, tot wel vijf meter hoog. Een paar uur later bereiden we op de camping onze eerste maaltijd. Dat is even wennen. Waar is de koekenpan? En het vergiet? Onze keuken blijkt volledig ingericht; tot een magnetron en broodrooster aan toe. Voor het slapengaan maken we van de tafel en de banken een ruim bed en we kunnen onder zeil. Als we het Jurien Bay Tourist Park verlaten, begint het keihard te regenen. Maar no worries, wij zitten -letterlijk- hoog en droog. Op weg naar warmer oorden. Langs hoge zandduinen, met zo nu en dan zicht op zee. In Geraldton gooien we de brandstoftank nog even vol. Vanaf nu rijden we landinwaarts en verlaten we de bewoonde wereld.
Goudkoorts
Na 540 kilometer komen we aan in Mount Magnet. Hier werd in 1891 goud gevonden en men zegt dat goudklompjes uit de grond gehaald werden, alsof het aardappelen waren. Uit het winkelaanbod blijkt dat er nog steeds naar goud gezocht wordt. Behalve een slager, supermarkt en apotheek is er een ijzerwarenwinkel, een pikhouweelverkoper en een verhuurder van gouddetectors. Gelukkig is er ook een camping.
De volgende ochtend verlaten we Mount Magnet met een volle tank en vervolgen onze weg door het landschap van rode aarde en lage boompjes. We zien regelmatig aangereden kangoeroes liggen. Er is niet veel verkeer, maar er zijn relatief veel road trains. Deze vrachtwagens met twee, drie, vier of zelfs vijf opleggers remmen niet voor kangoeroes. Ze kunnen toch niet op tijd stoppen.
Lees het hele artikel op ons themakanaal The Outback (PREMIUM, alleen voor abonnees) >>
Reacties