28 december 2025 - Wie door Utah reist, krijgt al snel het gevoel zich in een filmdecor te bevinden. De torenhoge rode rotswanden, de eindeloze woestijnvlakten en de kronkelende canyons zijn zo spectaculair dat het landschap zelf als een decor aanvoelt. Het is dan ook geen toeval dat juist hier, in het hart van het Amerikaanse Westen, talloze filmploegen neerstreken. Utah kreeg door de decennia heen de bijnaam America’s Film Set® en werd een decor waar filmverhalen en het landschap naadloos in elkaar overliepen.
Al vroeg in de twintigste eeuw ontdekten filmmakers de unieke kwaliteiten van de staat. In een tijd dat studio’s nog beperkt waren in decors en technologie, bood Utah natuurlijke filmsets: zonovergoten plateaus voor westerns, buitenaardse landschappen voor sciencefiction en bergdalen voor drama’s. Het landschap vormde niet alleen beeldschone achtergronden, maar gaf films ook een overtuigende sfeer van echtheid. Wie een cowboy langs rode rotsformaties ziet galopperen of een held ziet verdwalen in een droge vallei, merkt dat het geen kartonnen decor is maar een wereld die echt bestaat.
Vandaag de dag is Utah’s filmgeschiedenis zichtbaar gemaakt via de Utah Film Trail, een route die bezoekers meeneemt langs plekken waar wereldberoemde filmscènes zijn opgenomen. Van Dead Horse Point, beroemd door de slot scène van Thelma & Louise, tot Goblin Valley, dat in Galaxy Quest diende als buitenaardse planeet: In Utah stap je letterlijk een filmset binnen. Utah Film Trail maakt het mogelijk om letterlijk in de voetsporen van fictieve personages te treden en tegelijk de kracht van het landschap zelf te ervaren.
Van Western tot Hollywood-klassieker
Aan het begin van de twintigste eeuw trokken regisseurs uit Californië steeds vaker oostwaarts, op zoek naar landschappen die niet in de buurt van Los Angeles te vinden waren. In Utah stuitten ze op de uitgestrekte woestijnen en rotsformaties en ontdekten dat deze plekken een authenticiteit boden voor hun verhalen. Met name westerns profiteerden hiervan. Waar in de studio’s nepstraten en achterdoeken de illusie van het Wilde Westen moesten oproepen, bood Utah het echte decor: stoffige dorpjes, smalle canyons en vlakten die zich leenden voor eindeloze scenario’s.
In de jaren dertig en veertig groeide de samenwerking tussen de staat en Hollywood. Filmmakers werden welkom geheten door lokale gemeenschappen, die niet alleen figuranten leverden, maar ook accommodaties, paarden en praktische hulp. Het leverde een wisselwerking op die de economie van kleine steden een impuls gaf en bezorgde Utah een reputatie als betrouwbare partner in de filmindustrie. Vooral in het zuiden, rond plaatsen als Moab en Kanab, ontstond een traditie die decennialang standhield. Kanab kreeg zelfs de bijnaam “Little Hollywood”, vanwege het grote aantal producties dat er werd opgenomen. De westerns bleven niet het enige genre dat profiteerde van Utahs veelzijdige natuur. Vanaf de jaren zestig en zeventig ontdekten ook makers van sciencefiction en avonturenfilms de mogelijkheden in Utah. De buitenaardse vormen van Goblin Valley en de eindeloze zoutvlaktes bij Bonneville boden een sfeer die geen enkele studio kon namaken. De combinatie van authenticiteit en diversiteit maakte Utah tot een geliefde filmlocatie.
Lees het hele artikel in Utah Magazine >>
Reacties