2 juni 2024 - We varen mee met kapitein Patrick en zijn maat Laurent op hun boot ‘Empreinte’ in het Bassin d’Arcachon. Deze baai in Arcachon in het departement Gironde ligt op nog geen half uur rijden van de hoofdstad Bordeaux. Patrick heeft zojuist een telefonische bestelling vanaf het water gedaan bij een van de vele ‘huitres’-restaurantjes langs de kust. Een dame komt ons tegemoet, wadend door het water zonder broekspijpen op te rollen, en overhandigt een grote schaal oesters. ‘Bon appétit!’, roept ze vrolijk. Nog maar net aangekomen in La douce France en we zijn meteen ‘gearriveerd’, op een boot in de zon, met de zilte smaak van tongstrelende, kersverse oesters in de mond en een glas koude witte wijn aan de lippen. De komende dagen zullen we noordwaarts toeren, tot aan Rochefort en Fouras-les-Bains en stappen we ook af en toe op de fiets.
Arcachon
Rond 1860 was Arcachon niet meer dan een anoniem vissersstadje. Dat veranderde toen in de 19e eeuw een spoorlijn vanuit Bordeaux werd aangelegd en twee rijke bankiers uit Bordeaux er een stuk duin kochten om er winkels, een casino en villa’s te laten bouwen. In die tijd raakte zwemmen in zee in de mode; goed voor de weerstand. Er heerste bovendien tuberculose. De villa’s werden hoog en naar het licht gebouwd om zoveel mogelijk zon en zuivere zeelucht te vangen. Rijke Franse en Europese burgers trokken hier in de wintermaanden naartoe om aan te sterken, en zo groeide Arcachon uit tot de mondaine badplaats van vandaag de dag. Vooral in Ville d’hiver, de wijk met neogotische landhuizen, Zwitserse chalets en Engelse cottages, waan je je terug in die tijd.
Eenvoudig chic
Genietend van de oesters en wijn varen we rustig voort langs een enorme zandbank. ‘Île aux Oiseaux’, oftewel vogeleiland. Patrick legt uit dat hier meer dan 1000 vogelsoorten leven en dat de binnenwateren hier het gezondst van Frankrijk zijn. Zeegras zorgt voor zuurstof, en zeepaardjes en oesters gedijen goed bij de zoetwaterstroom. We varen langs Le Dune du Pilat, met 108 meter de hoogste zandduin van Europa. Aan de andere kant van het water ligt landtong Cap du Ferret. ‘De favoriete plek van Franse film- en tv-sterren’, weet Patrick.
Langs de baai doemt de een na de andere prachtige villa met weelderige tuin vol bomen op. ‘Toch is dit geen Côte d’Azur. Noem het ‘eenvoudig chic’, zonder Chanel, Louis Vuitton of rijke Emirati en Chinezen. De huizen mogen bovendien nergens hoger zijn dan de bomen, op de vuurtoren en watertoren na. Dus geen flats of penthouses aan dit water’, zegt Patrick. Voorbij de reeks luxe landhuizen passeren we een rij houten huisjes met aanlegsteigers en bootjes naast oesterplateaus in het water. De meeste zijn visserswoningen, speciaal voor hen gereserveerd. Ze mogen er maximaal 16 jaar wonen. ‘Zo houden we de visserij in ere in Arcachon.’
Laurent kijkt op zijn horloge. De oesters zijn verorberd, de wijnglazen leeg. We moeten vaart maken, want het begint eb te worden. Omdat het Bassin d’Arcachon in open verbinding staat met de Atlantische Oceaan, slinkt de baai in no-time van 174 km2 naar 60 km2 en wordt het vrijwel onbevaarbaar. De zon laat een prachtige glinstering achter op het water en de eerste zandbanken verschijnen aan de oppervlakte. Nog even en de vogels en mensen nemen het over, op zoek naar zeekraal en schelpen als lekkere maaltijd.
Médoc
De Médoc is een wereldberoemde wijnstreek ten noorden van Bordeaux. Over 80 kilometer verspreid langs de oever van de Gironde prijken romantische wijnkastelen en landhuizen te midden van uitgestrekte wijngaarden. Geheel in sfeer overnachten we in het Château de L’Isle in Castelnau-de-Médoc, om de volgende dag de beroemde Médoc te proeven in Avensan bij Château Meyre. Daar vreesden ze twee maanden terug nog een slechte oogst, horen we tijdens een rondleiding over het landgoed.
Lees het hele artikel in reismagazine De Mooiste Rondreizen (PREMIUM, alleen voor abonnees) >>
Door Marieke de Ruijter
Reacties