Na het bezoek aan de Pink Coral Sand Dunes keren we terug naar Mt. Carmel Junction en vervolgen we onze rit naar Bryce Canyon. Halverwege Panquitch – onze uitvalsbasis voor de verkenning van Bryce – leidt een zijweg van de SR 89 (de SR 14) naar Cedar Breaks National Monument, gelegen op het 3048 meter hoge Markagunt Plateau. Daar treffen we een sterk geërodeerd amfitheater aan dat dieper is dan de amfitheaters in Bryce en bovendien anders gekleurd. Een mooie weg, State Route UT-148, volgt gedurende 8 km de rand van het amfitheater en levert verschillende prachtige panorama’s op. Cedar Breaks bestaat uit een spectaculaire reeks roze en oranje kalksteenrotsen, bekroond door een donkergroen bos. De zuilen, gevormd door erosie, hebben verschillende kleuren en vormen. De indianen noemen Cedar Breaks the ‘Circle of Painted Cliffs’. Het is een kleinere, minder druk bezochte versie van Bryce Canyon, die zeker de moeite van het omrijden waard is. Toen wij dit gebied bezochten, (midden mei) was de ‘scenic drive’ nog maar net voor verkeer geopend. Sneeuw zorgt er op deze hoogte voor dat de weg vaak nog tot begin juni onbegaanbaar is.
Aan het eind van de ‘scenic drive’ voert een zijweg, de UT-143, ons naar Panquitch en vandaar naar onder meer Bryce Canyon.
Reacties
Dat kleurcontrast is erg mooi
Mooi!