16 augustus 2025 - Mexico is een kleurrijk land met aan de ene kant witte zandstranden waar dronken Amerikanen hun spring break vieren en aan de andere kant uitbundige natuur en overblijfselen van eeuwenoude culturen. Meridian Travel verlaat de gebaande paden en bezoekt de gebieden Puebla, Tabasco en Campeche. De stad Puebla herbergt architecturale schoonheid en een rijke geschiedenis. Het koloniale centrum staat op de Werelderfgoedlijst van UNESCO, onder andere door de kathedraal (de een na grootste van Mexico), de met bladgoud gedecoreerde Rosariokapel (onderdeel van de Domingo-kerk) en het sfeervolle zócalo (het centrale plein). De mooi gekleurde talavera-tegels geven het typische karakter van de stad nog eens extra glans. Puebla is een miljoenenstad, maar het centrum heeft een dorps karakter. De wijk Barrio del Artista doet zelfs denken aan de sfeer van Parijs. Overal kun je antiek, kunst en curiosa kopen en de terrasjes nodigen uit om met de voetjes omhoog een biertje te drinken. Het museum Amparo huist in twee gelinkte 16^e- en 17^e-eeuwse gebouwen. Recent gerenoveerd en verrijkt met vele nieuwe collecties is dit een echte must in Puebla.

Er is niet alleen heel veel te zien in Puebla, maar ook te proeven. En als reiziger ben je natuurlijk erg geïnteresseerd in lokale gewoonten en gebruiken, toch? Dan ga je in deze Mexicaanse stad op zoek naar insecten. Gebakken, gekookte of geroosterde chapulines (sprinkhanen) bijvoorbeeld, of een overheerlijke maguey-worm: uiterst voedzaam en je likt er je vingers bij af, volgens lokale bronnen. Mochten deze specialiteiten je te ver gaan, Puebla is ook erg trots op de mole poblano: een donkerbruine saus gemaakt met rode chilipepers, fruit, noten, specerijen en chocolade. De mole wordt vaak gegeten over kip-enchiladas en naar wens vergezeld door rode en groene pipián-saus. Je eet het gerecht in de vele eethuisjes, stalletjes of  koloniale restaurants waar gedreven chefs bijzondere mole-combinaties uit hun creatieve kookbrein weten te toveren. Gebrouwen uit traditionele maar ook innovatieve ingrediënten. Westerse gerechten worden in Poblaanse restaurants vaak op ingenieuze wijze gecombineerd met lokale schotels.

Uit de stad
Op ongeveer anderhalf uur rijden van Puebla ligt tempelcomplex Cantona: een van de best bewaarde en grootste archeologische locaties van Mexico. Deze waarschijnlijk door Olmeken gebouwde stad, beslaat twaalf vierkante kilometer en bestaat uit verschillende complexen. Je hebt er een mooi uitzicht op de vulkanen Popocatepetl en Iztaccihuatl. In de nabije omgeving van Cantona reis je door mooie dorpjes. Pastelkleurige huisjes en idyllische pleintjes nodigen uit voor een momentje pure rust. De haciënda Tepetlecalli in Tepeyahualco is een centrale vestiging en een mooie overnachtingsplek. De eigenaresse vertelt vol passie over de creatie van haar vader; de enorme haciënda en het museum die tegenwoordig als luxe hotel en restaurant functioneren.

De plaatsen Chignahuapan en Zacatlán zijn rijk aan gewoonten, tradities en festivals. Beide zijn uitgeroepen tot pueblos magicos: Mexicaanse dorpjes die authenticiteit uitstralen. De vriendelijkheid van de bevolking is hartverwarmend. Voor de liefhebbers van uitbundige natuur zijn er de Cascadas de Quetzalapan Chignahuapan. Na een mooie wandeltocht over 360 traptreden beland je bij tweehonderd meter hoge watervallen.

Een nog echt authentiek plekje van de staat Puebla is het dorpje San Miguel. Schichtige, nog vaak in traditionele kledij gehulde dames, lopen naar de grond starend voorbij en vluchten voor het allesziende oog van de camera. Gelukkig zijn twee dames bereid voor mijn lens te poseren.

Het hele artikel lees je hier >>

15 augustus 2025 - Voor iedereen die droomt van ruige berglandschappen, spiegelende meren en uitgestrekte wildernis, verschijnt nu de ultieme gids voor West-Canada. Meridian Travel presenteert een praktische en inspirerende reisbundel met vijf uitgewerkte routes die de regio in al haar veelzijdigheid laten zien. WIe bestelt ontvangt ook enkele reismagazines en een reisgidsje over de mooiste nationale parken van Canada.

De gids voert reizigers langs iconische trajecten zoals de Icefields Parkway en de kust van Vancouver Island, maar ook door minder bekende gebieden zoals de Cariboo Chilcotin en de Alaska Highway. Elke route is voorzien van dag-tot-dagbeschrijvingen, praktische reistips, suggesties voor overnachtingen en achtergrondinformatie over natuur, cultuur en geschiedenis. Naast de routes bevat de gids een overzicht van bezienswaardigheden en highlights, zodat reizigers eenvoudig hun eigen droomroute kunnen samenstellen of aanpassen aan seizoen, reistempo en persoonlijke interesses. De reisinspiratiebundel West-Canada is exclusief verkrijgbaar via www.meridiantravel.nl. 

Bestellen kan hier >>

De routes:

Klassieke Rockies Roadtrip met Jasper NP en Banff NP
Calgary – Banff – Lake Louise – Icefields Parkway – Jasper – (optioneel Edmonton) – terug naar Calgary
Totale afstand: ca. 1500–2000 km
Aanbevolen duur: 10–14 dagen

Vancouver & Vancouver Island Explorer
Vancouver – Victoria – Tofino – Pacific Rim National Park – terug via Nanaimo
Totale afstand: ca. 800–1200 km (inclusief ferry-overtochten)
Aanbevolen duur: 10–14 dagen

Sea to Sky & Cariboo Chilcotin Loop
Vancouver – Whistler – Lillooet – Williams Lake – Bella Coola – terug via ferry en Vancouver Island
Totale afstand: ca. 1500–2000 km (inclusief ferrytrajecten)
Aanbevolen duur: 14–18 dagen

Okanagan & Kootenay Discovery
Vancouver – Kelowna – Osoyoos – Nelson – Revelstoke – terug via Kamloops
Totale afstand: ca. 1500–2000 km
Aanbevolen duur: 12–16 dagen

Northern British Columbia & Alaska Highway
Prince George – Dawson Creek – Fort Nelson – Liard Hot Springs – Watson Lake
Totale afstand: ca. 2500–3500 km (afhankelijk van eindpunt en uitstapjes)
Aanbevolen duur: 14–21 dagen

15 augustus 2025 - Als de hemel bestaat, hebben wij hem gevonden. Waar vind je nog dat einde-van-de-wereldgevoel? Wil je slapen in een houten huisje, ver weg van het massatoerisme in the middle of nowhere? Dat kan: welkom in Desolation Sound Wilderness Resort!

Wie drie weken door Canada reist, kiest vaak een route door het binnenland met aansluitend een paar dagen Vancouver Island. Mooi, maar in het hoogseizoen is het vaak druk in de populaire plaatsen en dat ontneemt je soms dat echte Canada-gevoel. Je kent het wel, dat gevoel van ongerepte wildernis, met hier en daar een verdwaalde beer of een naar lucht happende walvis, en dan het liefst zonder al te veel andere toeristen. Neem de volgende keer vanaf Vancouver de 101, de Pacific Coastal Highway, naar het noorden. Een paar uur en twee ferry’s later eindigt deze weg – of ‘begint’, zeggen ze daar graag – letterlijk in de haven van het pittoreske hippiedorpje Lund. En meer dan een haven is het niet. Zeker, je hebt er een restaurant en een pub (als die open is) en er is de beroemde bakkerij annex lunchroom Nancy’s Bakery, die alleen al op zijn Cinnamon Rolls kan draaien.

Einde van de wereld
Wie vlak voor Lund rechtsaf slaat op Malespina Road eindigt bij een van de meest bijzondere accommodaties van West-Canada: Desolation Sound Wilderness Resort. Het biedt dertien bijzondere houten cabins op palen, weggestopt tussen de metershoge bomen van het afgelegen natuurgebied Desolation Sound Marine Park. Er is hier niets, maar dan ook helemaal niets, behalve rust, ruimte en prachtige natuur. Hier ga je ademhalen, staren over het water of een boek lezen. Met andere woorden: genieten van dat einde-van-de-wereldgevoel, een gevoel dat steeds lastiger te vinden is. Tip: Wanneer je een bezoek brengt aan dit ‘afgelegen’ resort is het slim om op je weg daar naartoe eerst inkopen te doen in de grote supermarkt van Powell River. Dit scheelt een ritje heen en weer. Het resort heeft volwaardige keukens waarin je prima een ontbijt, lunch of diner kunt bereiden en vervolgens ga je lekker aan tafel op het dek in de zon.

Op avontuur
Is er dan helemaal niets te doen? Tuurlijk wel. Waar water en bos zijn kun je op avontuur. Ga maar eens met John Hermsen van Footprint Nature Explorations op pad. Deze geëmigreerde Nederlander wordt gezien als een van de beste kajakgidsen van West-Canada en laat je met alle liefde het prachtige gebied zien, waar je zo vanaf het resort naartoe kunt peddelen. Je kunt een halve dag met hem mee, maar ook meerdaagse tochten behoren tot de mogelijkheden. Een tentje op een onbewoond eiland is zo opgezet en wie weet lig je ‘s nachts wel wakker van een snurkende walvis – want die zijn er! Niet frequent, maar ze zijn er wel. En ook orka’s, maar dan van de vriendelijke soort. Je weet wel, die alleen vis eten.

Lees het hele artikel in reismagazine GoCanada (PREMIUM, alleen voor abonnees) >>

Door Roderick Aalbers

13 augustus 2025 - Seattle is een stad in de Amerikaanse staat Washington en het is de grootste stad in de staat. De stad werd gesticht in 1851 en heeft een rijke geschiedenis. In de vroege jaren van de stad was Seattle een belangrijk handelscentrum voor de hout- en visindustrie. De stad lag aan de Puget Sound en had een natuurlijke haven, wat het een aantrekkelijke locatie maakte voor handel. In de late jaren 1800 en vroeg 1900 werd Seattle een belangrijk knooppunt voor de spoorwegen. Dit was mede dankzij de aanleg van de transcontinentale spoorlijn, die de stad verbond met de rest van het land. Dit droeg bij aan de economische groei van Seattle.

In de jaren negentig van de vorige eeuw was Seattle het centrum van de muziekscene die bekend stond als de 'Seattle Sound', geleid door bands zoals Nirvana, Pearl Jam en Soundgarden. Deze muziekscene bleef groeien en Seattle werd bekend als een belangrijke muziekstad.

Tegenwoordig is Seattle een belangrijk technologisch centrum, met grote bedrijven zoals Microsoft en Amazon die gevestigd zijn in de stad. Het is ook een populaire toeristische bestemming, met bezienswaardigheden zoals het Space Needle en het Museum van de Stad Seattle.

Bezienswaardigheden en highlights van Seattle
Uiteraard heeft deze metropool veel bezienswaardigheden en highlights die bezoekers kunnen verkennen tijdens hun bezoek aan de stad. Hieronder staan enkele van de populairste:

Space Needle
Dit is een van de bekendste bezienswaardigheden van Seattle. Het Space Needle is een 605 voet hoge toren met een uitkijkplatform op 520 voet hoogte. Vanaf hier heb je een prachtig uitzicht over de stad en de omliggende omgeving. Het Space Needle is ook 's nachts verlicht, wat het een indrukwekkende aanblik maakt. 

Pike Place Market
Dit is een openluchtmarkt in het hart van Seattle waar bezoekers kunnen genieten van lekker eten, handgemaakte producten en de lokale kunstenaarsgemeenschap. De Pike Place Market is ook bekend vanwege de vismarkt, waar bezoekers kunnen zien hoe de vis wordt verkocht en zelfs kunnen proeven van vers gevangen vis.

Kerry Park
Dit is een kleine, maar populaire park in de wijk Queen Anne van Seattle. Het biedt een prachtig uitzicht op de stad, met in het bijzonder op het Space Needle en de skyline van Seattle. Het is een populaire plek voor fotografen en mensen die willen genieten van het uitzicht.

Leuke buurten en wijken in Seattle
Seattle heeft een aantal leuke buurten en wijken die bezoekers kunnen verkennen tijdens hun bezoek aan de stad. Hieronder staan enkele van de populairste:

Pioneer Square
Dit is de oudste wijk van Seattle en bevat veel historische gebouwen, waaronder het molenwiekgebouw en het King Street Station. De wijk heeft ook een aantal leuke winkels, restaurants en bars.

Capitol Hill
Een levendige wijk in het centrum van Seattle met een rijke kunst- en cultuurscene. De wijk heeft veel leuke winkels, restaurants en bars, samen met verschillende musea en galeries.

Ballard
Wijk in het noordwesten van Seattle die bekend staat om haar Scandinavische erfgoed. De wijk heeft een aantal leuke winkels, restaurants en bars, samen met het Ballard Locks en het Fishermen's Terminal, waar vissersboten te zien zijn.

Het hele artikel lees je hier >>

11 augustus 2025 - De Ierse pub, een instelling die diepgeworteld is in de cultuur van Ierland, is veel meer dan een plek om te drinken. Het is een sociaal centrum waar gemeenschappen samenkomen, verhalen worden gedeeld, en de Ierse gastvrijheid op haar best ervaren wordt. Deze pubs vormen het hart van de sociale structuur in Ierland en zijn onlosmakelijk verbonden met de Ierse identiteit. Ze zijn over de hele wereld bekend om hun warme sfeer, rijke geschiedenis en levendige muziek.

De geschiedenis van Ierse pubs gaat terug tot de Middeleeuwen, toen de eerste herbergen en taveernes opdoken als plekken voor reizigers om te rusten en aan te versterken. In de loop van de tijd evolueerden deze herbergen naar de moderne pub, een afkorting voor 'public house', een openbare ontmoetingsplek die centraal staat in de gemeenschap.
In de zeventiende eeuw kregen pubs in Ierland een officiële status met de introductie van licenties door de Engelse overheid, die het verkopen van alcohol reguleerde. Deze licenties werden ingevoerd als een manier om controle te houden over de productie en distributie van alcohol, maar ook om belastinginkomsten te genereren. Pubs werden snel de sociale hubs van dorpen en steden, waar nieuws werd uitgewisseld, politiek werd bediscussieerd en gemeenschapsproblemen werden aangepakt.

De Ierse pubs hebben veel historische uitdagingen overleefd, waaronder de Grote Hongersnood in de negentiende eeuw, diverse economische depressies en de drooglegging in Amerika, die een impact had op de export van Ierse whiskey. Ondanks deze tegenslagen bleven pubs bloeien en speelden ze een cruciale rol in het sociale en culturele leven van Ierland. Veel traditionele Ierse pubs worden door families gerund, soms al generaties lang. Deze familiebedrijven zijn de bewaarders van de lokale cultuur en tradities, waardoor elke pub zijn eigen unieke karakter en verhalen heeft.

Lees het hele artikel in Ierland Magazine. Bestel hem hier >>

9 augustus 2025 - Ben jij al bekend met de Noorse hytter? Deze authentieke houten vakantiehuisjes vind je vaak op bijzondere plekken, midden in de ongerepte natuur van Noorwegen. Voor de Noren is een hytte zoveel méér dan alleen een vakantiehuisje; het is een fijne plek om naar terug te keren na een dag vol activiteiten in de natuur. Een verblijf in een hytte staat voor ontspanning en gezelligheid, ver weg van de hectiek van het dagelijks leven. Steek de barbecue en kaarsjes aan, haal een spelletje tevoorschijn en schenk jezelf een goed glas wijn in. Reisorganisatie BBI Travel neemt je mee op hyttertocht door Noorwegen.

Hytter (meervoud van hytte) zijn er in verschillende soorten en maten. Van traditionele blokhutten en bergchalets met een complete keuken en goed sanitair, tot pittoreske trekkershutjes op een camping, waar je gebruikmaakt van gemeenschappelijke voorzieningen. Wij kiezen voor een reis waarbij je in comfortabele hutten verblijft die van alle gemakken zijn voorzien.
De reis begint in de haven van Kiel, waarvandaan je met de Color Line in zo’n twintig uur naar Oslo vaart. Aan boord kun je je prima vermaken in een van de winkeltjes, restaurants of bars. Als je ’s ochtends fris en fruitig ontscheept, is het vakantiegevoel al helemaal aanwezig.
Hoewel je aankomt in Oslo, sla je de stad eerst over en rijd je direct naar Hafjell, een wintersportdorpje vlak bij het gezellige Lillehammer. De iets oudere lezers kennen Lillehammer wellicht nog van de Olym­pische Winterspelen van 1994. Het Olympia­park bestaat nog altijd en is absoluut een bezoekje waard.

Fijne chalets
In Hafjell verblijf je in de fijne chalets van Sørlia, op loopafstand van het centrum van het dorpje. De bedden zijn comfortabel, de keuken is compleet en al het hout zorgt voor een gezellig, authentiek sfeertje. Dit is een prima uitvalsbasis om de omgeving van Hafjell te ontdekken. Omdat er zoveel te beleven is, staan er voor dit deel van de reis vier nachten ingepland. Ga wandelen op een van de prachtige hikingtrails in de omgeving, breng een bezoek aan het Maihaugen openluchtmuseum of beleef een écht avontuur door te gaan raften op de Sjoa-rivier. Reis jij met (kleine) kinderen? Dan is een bezoek aan het familiepark Hunderfossen zeker de moeite waard. Hier leven de trollen!

Fjordengebied
Na de omgeving van Hafjell te hebben verkend, reis je door het Gudbrandsdal en Ottadalen naar Otta. Daarna ga je verder naar het gemoedelijke stadje Lom, waar een van de slechts 28 bewaard gebleven staafkerkjes van Noorwegen staat. Deze oude houten kerkjes stammen uit de middeleeuwen en zijn, volgens de overlevering, vooral gebouwd op plaatsen die voor de Vikingen van religieus belang waren. Vervolgens rijd je via Grotli en Stryn naar Oldedalen. Ben jij te porren voor een avontuur? Sla bij Grotli dan af naar de Gamle Strynefjellsvegen. Deze deels onverharde weg leidt je over een oude bergpas naar Stryn en is wellicht een van de mooiste routes van Noorwegen. Onderweg rijd je langs pittoreske bergmeertjes en wilde watervallen.
In Oldedalen verblijf je drie nachten in de prachtige hytter van de familie Flåten. Deze authentieke huisjes liggen op een heuvel met uitzicht over het heldere water van het gletsjermeer Oldevatnet, tussen twee hoge bergen in. Aan het einde van de weg ligt de gletsjertong van de Briksdalbreen, een uitloper van de grote Jostedalsbreen-gletsjer. Je kunt in ongeveer anderhalf uur via een redelijk begaanbaar pad naar de gletsjertong lopen. Wil je deze wandeling in alle rust maken? Ga dan laat op de avond. Doordat het in Noorwegen in de zomer lang licht blijft, kun je ook om 21.00 uur nog prima aan dit tochtje beginnen en heb je het pad helemaal voor jezelf! Ook een bezoek aan Lodalen en de Kjenndalgletsjer is een must.

Het hele artikel is te lezen in Noorwegen Magazine #4 (ALLEEN VOOR ABONNEES) >>

8 augustus 2025 - Zion National Park is een adembenemend natuurpark gelegen in het zuidwesten van de Verenigde Sta­ten, in de staat Utah. Het park is opgericht in 1919 en beslaat een gebied van 593 km². Het is een populaire bestemming voor wandelaars vanwege de vele wandelpaden en trails die het park biedt. We praten met Corrina Flink van reisorganisatie GoAmerika over de mooiste wandelroutes door Zion National Park.

‘Ik werk als reisspecialist bij reisorganisatie GoAmerika’, begint Corrina. Zion National Park heeft talloze wandelroutes, variërend van korte en gemakkelijke wandelingen tot lange en uitdagende hikes. Voor beginners raad ik de Emerald Pools Trail aan, een gemakkelijke wandeling van ongeveer 3 kilometer die je langs drie verschillende watervallen brengt. Het pad is goed onderhouden en biedt prachtige uitzichten op de canyon en de omringende rotsen’, legt Corrina uit.
(Tekst gaat verder onder de advertentie)

De volledige versie van dit artikel is te lezen in reismagazine GoAmerika #6 en is alleen toegankelijk voor abonnees. Voor slechts 19,75 krijg je een half jaar online toegang tot al onze uitgaves (100+)
Aanmelden >>

Voor ervaren wandelaars zijn de Angels Landing en de Narrows twee populaire wandelingen in Zion National Park. ‘Angels Landing is een uitdagende wandeling van ongeveer 8 kilometer die eindigt bij een spectaculair uitkijkpunt over de canyon. Tenzij je niet de hele hike doet maar alleen het begin, heb je een permit nodig, dat is wel belangrijk om te weten. De Narrows is een unieke wandeling waarbij je door een rivier loopt tussen hoge rotswanden. Dit is een van de meest populaire wandelingen in Zion National Park en is absoluut een van de hoogtepunten van Zion National Park. Deze 16 mijl lange hike stond al heel lang op mijn bucketlist’, aldus Corrina. ‘Als de hele Narrows wilt lopen moet je niet alleen goed getraind zijn maar heb je bovendien een permit nodig. De meeste mensen lopen het dan ook niet helemaal, net als ik dat ook niet heb gedaan. Het meest iconische gedeelte is Wall Street. Ik heb zelf tot aan Wall Street gelopen waar ik, heen en terug, ongeveer vijfenhalf uur over heb gedaan en iedere minuut meer dan waard vond. Ik heb ook af en toe even gezeten om van het landschap te genieten of even wat te eten of te drinken’, aldus Corrina. ‘Mijn tips zijn om goede schoenen en een stok te hebben, ik heb deze zelf in Springdale gehuurd. Goede schoenen, die ook je enkels beschermen, heb je nodig omdat je over keien loopt en het niet altijd goed kan zien door het water. De stok kan je ook echt niet zonder om je balans te houden. Je kan eventueel ook een waterdichte rugtas huren voor als het water wat dieper is.’

Het hele artikel is te lezen in reismagazine GoAmerika #6 (PREMIUM, alleen voor abonnees). Lees het hier >>

2 augustus 2025 - Bij het plannen van een reis door Canada worden excursies vaak over het hele reisschema verspreid, wat veel reistijd kan opleveren. Een ideale oplossing is een verblijf in een wildernis lodge, waar je in een paar dagen tijd volledig wordt ondergedompeld in natuur en avontuur. Deze lodges, zoals Farewell Harbour Lodge, Klahoose Wilderness Resort en Knight Inlet Lodge, bieden all-inclusive pakketten met walvis- en berenexcursies, culturele activiteiten en maaltijden in de afgelegen Canadese wildernis.

Wanneer je een reis door Canada aan het plannen bent heb je al snel de neiging om een lijst te maken van alle mogelijke excursies en hier je reisschema op af te stemmen. Logisch en hartstikke leuk om te doen. Een walvisexcursie ‘hier’, een berenexcursie ‘daar’ en het liefst ook nog een mooie kajaktocht als toetje. Met de grote afstanden in Canada betekent dit vaak wel dat je soms hele afstanden moet afleggen om de beste walvistocht van Vancouver Island mee te nemen in je programma. En soms moet je ook dezelfde weg weer terug, want je kunt in Canada niet overal een rondje rijden. Met name als je wat minder tijd hebt kan dit betekenen dat je best lang in de auto of camper zit, terwijl je op vakantie ook op zoek bent naar rust en ‘quality time’ met het gezin. Een oplossing hiervoor is een meerdaags verblijf in een van de prachtige wildernis lodges die Canada rijk is. Met name rond Vancouver Island is de keuze reuze. Afgelegen lodges, alleen bereikbaar per boot of watervliegtuig, die opvallen door hun kleinschaligheid en ‘all-in concept’. Wat betekent dat dan? Dat ‘all-in concept’?
Heel simpel gezegd betekent dit eigenlijk dat je een paar dagen volledig in de watten wordt gelegd en dat je dagen gevuld worden met de meest spectaculaire excursies. Bij aankomst in de lodge krijg je een uitgebreide introductie met alle mogelijkheden die er tijdens je verblijf worden aangeboden. In de ochtend ga je bijvoorbeeld met een klein gezelschap op orkatocht, terwijl je in de middag een mooie kajaktocht maakt. De volgende dag ga je op jacht (met de camera dan) naar de vissende grizzly beer terwijl je onderweg ook nog een culturele stop maakt in een ‘First Nations Village’. De dagen worden afgesloten met een ‘home cooked meal’ ter plaatse bereid door de chef-kok van de lodge. Uiteraard vergezeld door een goed glas wijn. De avonden bij het haardvuur worden gevuld met interessante presentaties over de lokale flora en fauna. En dat allemaal op een afgelegen plek in de Canadese wildernis. Als je naar de prijzen kijkt van dit type accommodaties lijken ze in eerste instantie best aan de prijs. Ga je echter rekenen wat drie overnachtingen, een lange walvisexcursie, een grizzly expeditie en drie maaltijden per dag kosten, zal je zien dat het eigenlijk best meevalt en dat het zeker een interessante optie kan zijn. Neem daarin mee dat je vaak midden in de natuur zit, met de walvissen bij wijze van speken om de hoek, is je effectieve tijd tussen de beestjes vele malen groter dan een excursie met anderhalf uur reistijd heen en weer voordat je wat ziet. Kortom, sta je open voor een bijzondere ervaring, dan is een meerdaags verblijf in een van de prachtige wildernis lodges zeker het overwegen waard.

Farewell Harbour Lodge
Gelegen op Berry Island ligt deze lodge in een van de meest rijke orkagebieden van Canada. Het meest geboekte pakket is een vierdaags pakket waarbij je drie nachten in de lodge verblijft. Je kunt echter ook kiezen voor een 5-, 6- of 7daags pakket. Onze persoonlijke ervaring is echter dat een vierdaags pakket je genoeg tijd geeft om de belangrijkste activiteiten optimaal te ervaren. De gastheer en -vrouw Tim en Kelli hebben het begrip gastvrijheid volledig begrepen en je voelt je vanaf het begin dan ook thuis in deze warme lodge. En voor de ‘Wim Hoffs’ onder ons, elke dag om 5 uur in de middag springt iedereen in het koude water voor de ‘Five o’Clock swim’. Ooh ja… de transfer naar de logde gebeurt per boot en is meteen al een walvisexcursie! Je wordt opgehaald en teruggebracht in Alder Bay, een camping vlakbij Telegraph Cove. Je kunt je camper of auto daar uiteraard laten staan tijdens je verblijf in de lodge. De beste maand voor ‘bear viewing’ is september.

Het hele artikel is te lezen in Vancouver Magazine (ALLEEN VOOR ABONNEES) >>

26 juli 2025 - Portugal is een paradijs voor fietsers, met een scala aan prachtige routes die door adembenemende landschappen, historische dorpen en culturele schatten voeren. Of je nu langs de ruige zuidwestkust van de Rota Vicentina fietst, de goudgele stranden van de Ecovia Litoral ontdekt, de lengte van het land doorkruist via de N2, geniet van de wijngaarden in de Douro-vallei, of het serene binnenland van de Via Algarviana verkent, elke route biedt een unieke ervaring. Deze routes combineren uitdagende terreinen met rustige paden, waardoor ze geschikt zijn voor zowel ervaren fietsers als recreanten. Ontdek de natuurlijke schoonheid en culturele rijkdom van Portugal op de fiets.

De Rota Vicentina
De Rota Vicentina, gelegen langs de ruige zuidwestkust van Portugal, is een paradijs voor fietsliefhebbers. Deze route begint in het historische stadje Sines en eindigt bij het spectaculaire Cabo de São Vicente. Fietsers worden getrakteerd op adembenemende uitzichten over de Atlantische Oceaan, afgelegen stranden en dramatische kliffen. Onderweg kom je langs schilderachtige vissersdorpjes zoals Porto Covo en Odeceixe, waar je de lokale keuken kunt proeven en de ontspannen sfeer kunt opsnuiven. De route combineert uitdagende stukken met rustige paden, waardoor het geschikt is voor zowel ervaren fietsers als recreanten. De ongerepte natuur en het gevoel van vrijheid maken de Rota Vicentina tot een onvergetelijke ervaring.

Ecovia Litoral
De Ecovia Litoral is een prachtige fietsroute die de gehele Algarve-kust bestrijkt, van Vila Real de Santo António in het oosten tot Sagres in het westen. Deze route van ongeveer 214 kilometer biedt een geweldige mix van adembenemende kustlandschappen, charmante stadjes en culturele bezienswaardigheden. Fietsers passeren iconische plaatsen zoals Tavira, Albufeira en Lagos, waar je kunt genieten van lokale gerechten en historische monumenten. De route volgt vaak de kustlijn, met uitzichten op gouden stranden, kristalhelder water en indrukwekkende kalkstenen kliffen. Onderweg kun je stoppen bij rustige baaien en traditionele vissersdorpen. De Ecovia Litoral is goed gemarkeerd en biedt een unieke manier om de diversiteit en schoonheid van de Algarve te ontdekken.

N2
De N2, bekend als de langste weg van Portugal, biedt een unieke fietsroute die het land van noord naar zuid doorkruist. Deze route, van ongeveer 739 kilometer, begint in Chaves, dicht bij de Spaanse grens, en eindigt in Faro aan de Algarve-kust. Fietsers die de N2 volgen, krijgen een ongeëvenaarde kans om de diverse landschappen en culturen van Portugal te ervaren.

Lees het hele artikel in Portugal Magazine. Bestellen kan hier >>

24 juli 2025 - Tanzania is een land met een ongekende natuurlijke rijkdom. Om deze schat aan ongerepte natuur te beschermen en onderhouden, zijn de Nationale Parken in het leven geroepen. Elk Nationaal Park kent haar eigen ‘specialiteit’: zo vind je in de Ngorongoro Conservation Area een vulkaankrater, staat naar Kenia migrerende gnoe centraal in Serengeti National Park en is Mount Kilimanjaro National Park voornamelijk bekend om de hoogste berg van Afrika binnen haar grenzen. Wij sprongen voor je in de jeep, op zoek naar de mooiste plekjes van Tanzania.

Serengeti National Park
Serengeti National Park meet bijna 15.000 vierkante kilometer en is waarschijnlijk het meest bekende park van Tanzania. Hoofdattractie is de gnoe (ook wel: wildebeest), die jaarlijks naar de groenere weiden van Kenia migreert. Begeleid door zebra’s en gazelles trekken ze met miljoenen tegelijk naar het buurland, onder het likkebaardend oog van hun natuurlijke vijanden: de leeuwen. Serengeti bestaat grotendeels uit savanne, met hier en daar een granieten rotsformatie. Op de uitgestrekte vlaktes grazen ontelbare dieren, die voortdurend onderweg zijn naar vers, sappig gras. Ook voor vogelliefhebbers is Serengeti aantrekkelijk, met honderden soorten gevederde vrienden die hun nest in het park hebben gebouwd.

Selous Game Reserve
Het grootste natuurgebied van Afrika ligt in Selous Game Reserve: 54.500 vierkante kilometer ongerepte natuur ligt er in het zuidoosten van Tanzania vredig bij. Het park is vernoemd naar een olifantenjager, Frederick Selous, wiens graf naast een zijtak van de Behobeho-rivier in het noorden van het park is gelegen. Het park telt maar liefst vier rivieren: de Ruaha, Luwega, Kilombero en de immense Rufiji. Naar schatting leeft hier de grootste concentratie aan olifanten, buffels, krokodillen en nijlpaarden ter wereld. De hoogteverschillen in het terrein, dat varieert van 100 tot 1.300 meter hoogte, maakt het landschap afwisselend en boeiend. Een tocht over de Rufijirivier is een indrukwekkende belevenis, die geen mens snel kan vergeten.

Lake Manyara National Park
DIt Park is klein maar afwisselend van decor. Het gelijknamige meer beslaat het grootste deel van het park, hoewel de omvang sterk afhankelijk is van de regenval. Aan de zanderige oevers zie je grote hoeveelheden vogels en aan de noordkant grenst het water aan een tropisch bos met enorme mahoniebomen en acaciasoorten. Er leeft een grote populatie giraffes, olifanten en buffels. De luipaarden leven hier, net als de leeuwen, in de bomen. Vergeet niet af en toe omhoog te kijken. Met een beetje geluk cirkelt er een zwarte adelaar boven je hoofd.

Lees het hele artikel in reismagazine Meridian Travel (PREMIUM, alleen voor abonnees) >>

20 juli 2025 - Een kleine stupa van keien, omringd door groene struiken en planten met fris roze en gele bloemen staat voor het traditionele huis van een boerenfamilie in Gaselo, een dorp op een bergwand in het centraal gelegen district Wangdue. Deze familie heeft een prachtigehuis van twee verdiepingen en kleine akkers vol groene asperges, chilipepers, rode rijst en bananen. Ze stellen hun huis open voor individuele reizigers die door Bhutan reizen. De woning is bijna helemaal van hout, alleen de muren zijn van leem. De buitenkant is prachtig beschilderd met kleurrijke motieven en boeddhistische symbolen. Een schildering van een grote gekleurde fallus met een strikje om de eikel mag niet ontbreken. Het is een vruchtbaarheidsteken en tevens het symbool van de morele vrijheid die Drukpa Kunley genoot, een zeer populaire boeddhistische dichter uit Bhutan.

Slapen-bij-de-boer
Met trots laat de zoon me de velden zien, de koeienstal, de kleine graanmolen waarmee ze rijstmeel maken en het houten bad dat door middel van hete stenen van warm water wordt voorzien. Ik word uitgenodigd om binnen te komen. Gretig stap ik naar binnen. De begane grond dient als voorraadschuur en keuken. Op de eerste verdieping woont de familie. In een kleine gezellige kamer mag ik gaan zitten op een matrasje op de grond. De muren zijn mild blauw geverfd met daarop vrolijke Bhutanese bloemversieringen in zachte kleuren.
Er wordt zoute melkthee geserveerd en gepofte maïs met een flinke hoeveelheid boter er doorheen. Ik hap zonder nadenken enthousiast in de gepofte maïs en heb daarna grote moeite de vette boter van mijn gehemelte te krijgen. Een slok thee redt mij. De man des huizes komt bij ons zitten en vertelt via de gids (en tevens tolk) wat ze verbouwen, wat ze zelf opeten en wat ze over houden om te verkopen op de markt. Terwijl hij vertelt kijkt hij me met fonkelende en trotse ogen aan. Zijn lippen en tandvlees zijn rood van de doma. Wat koffie is voor westerlingen, is doma voor de Aziaten. Sigaretten roken is strikt verboden in heel Bhutan en dus is de consumptie van betelnoot des te meer gestegen.

Ik mag hier komen slapen, mee lopen op het veld, zien hoe de koeien worden gemolken en ervaren hoe de pepers te drogen worden gelegd op het dak van het huis. Ik mag meehelpen met koken. En genieten van het pure boerenleven in Bhutan! Dit slapen-bij-de-boer-idee is nog maar net ontwaakt en voor mij voelt het als een heerlijke vondst. Dit heb ik tijdens een vorig bezoek aan Bhutan zo gemist: het echte leven. Een contact dat langer duurt dan een vluchtige glimlach op weg naar de zoveelste prachtige Dzong (boeddhistisch fort). Je zou je er bijna thuis gaan voelen: home sweet home.

Yes!
Ik word wakker in een blauwe tent. Niet op een matje, maar op een heus bed. Ik ben in Limuckha in centraal Bhutan. Het kampement bestaat uit vier tenten. De tent voor de keuken en de kok, de eettent, een slaaptent voor mijn Bhutanese begeleider en general manager van het reisagentschap en dan de slaaptent voor mijn maatje en mij. Ik heb heerlijk geslapen met de geluiden uit de velden en de bossen om het kamp heen. Koebellen, het fluiten van tientallen vogels, kikkers uit de rijstvelden. Giechelende kinderstemmen. Ik steek mijn hoofd uit de tent en word blij verrast. Wat een geweldig vergezicht vanaf hier.

Ik kijk uit over kleine rijstvelden en akkertjes met andere gewassen. De kleurschakeringen wisselen elkaar geleidelijk en een beetje schoorvoetend af. Van fel lichtgroen naar donker, van middelgroen naar zachtgeel. Op de achtergrond figureren de prachtige Bhutanese houten huizen, twee verdiepingen hoog. Het decor wordt afgemaakt met bergen als coulissen. De contouren worden waziger hoe verder de berg zich bevindt. Ze worden versierd door witte uitgetrokken wolkslierten die als een aureool doodstil hangen om de vlakke bergtoppen. Ik kijk, zwijg en sta op. Ik mag vandaag van Limucka naar Samtengang wandelen. Yes!

Tekst Cristel van Bree

Het hele artikel lees je hier >>

18 juli 2025 - De Mekong wordt gezien als de levensader van zuidoost Azië. De rivier ontspringt in het Tanglagebergte in China en loopt via Myanmar, Laos, Thailand, Cambodja en Vietnam voordat hij uitmondt in de Zuid-Chinese Zee. Meridian Travel voer tussen Thailand en Laos driehonderd kilometer mee.

Het is nog vroeg. De mist die vanaf de Mekong landinwaarts stroomt, legt een deken van sereniteit over het landschap. Uit de grijze luchtplukken steken gestaltes van bomen, bergen, huisjes en tempels. Naarmate de zon steeds meer naar boven kruipt, wordt het beeld onrealistischer. De mist wordt lichter en neemt een oranje tot roze gloed aan; landschap is nog steeds niet helemaal goed te zien. Het is telkens weer een verrassing wat er vanuit de verte opdoemt.

We rijden per busje over de 1129-weg in Noord-Thailand. Na een overnachting in Chiang Sean op de rand van de Gouden Driehoek - het gebied waar Laos, Thailand en Myanmar elkaar ontmoeten - zijn we nu op weg naar grensplaats Chiang Kong. De rit door het mystieke landschap duurt precies een uur. In Chiang Kong moeten de formaliteiten om richting Laos te reizen worden afgehandeld. Dat duurt even. Er zijn staan lange rijen. Allerlei mensen lopen zwaaiend met papieren in het rond. Backpackers, toeristen, werklui; het is een gemêleerd gezelschap.

Dauwdruppels
De afstand tot Laos is niet groot, de Mekong is op dit punt misschien een paar honderd meter breed. In de verste verte is geen pontje, steiger of iets dat op een luxe vervoersmiddel lijkt te bekennen. Slechts een paar primitieve verroeste en gedeukte bootjes liggen te wachten op de oevers van Chiang Kong. En dat zijn precies de bootjes waar wij met onze koffers en camera’s in moeten. Zo’n rivier oversteken met zo’n bootje? Gaat dat wel goed?

De lange, maar smalle bootjes liggen met hun ene punt in het zand en de andere in het water. Instappen gaat daarom met behulp van een kistje dat in het zand voor de boot ligt. Het zitten gebeurt op lage plankjes die vlak achter elkaar geplaatst zijn. Knieën steken flink de lucht in. Op elk plankje kunnen slechts twee volwassenen zitten; zo smal is de boot. Gelukkig duurt het ritje naar de overkant slechts twee minuten. Van het blauwe zeiltje dat de bezoekers enige bescherming moet geven tegen zon of regen sijpelen een paar dauwdruppels naar beneden.

Op Laotiaans grondgebied is het wederom een drukte van jewelste. Overal in de smalle welkomststraat van de stad Ban Houayxay staan koffers en lopen mensen rond met paspoorten, pennen en papiertjes. Ook hier moet weer papierwerk afgewikkeld worden voordat een ieder het land in mag. Als deelnemers van de Luang Say Mekong Cruise kunnen wij lekker gaan zitten en wachten totdat alles voor ons geregeld is.

Cruise
Het is nog geen negen uur als de lange motorboot van Luang Say Mekong Cruises wegvaart van de pier van Ban Houayxay. Met veel gebulder brengt de kapitein het witte schip in beweging. Het bruine water wordt aan de kant geduwd en langzaam varen we naar het midden van de rivier. Helaas reizen we niet met een traditionele houten boot. Al zullen er gedurende de tocht vast wel een paar voorbijkomen.

Omdat het water laag staat - het is januari en het droge seizoen is al een paar maanden in volle gang - moet de boot af en toe zigzaggen over de rivier. Veel rotsen liggen bloot of dichter aan de oppervlakte komen te liggen en dus moet de kapitein goed kijken waar hij veilig kan varen. De rotsen bewijzen dat het amper heeft geregend de laatste tijd. De strepen die het oude waterniveau symboliseren steken soms wel drie meter boven het huidige waterlevel uit.

Aan de oevers van de Mekong gebeurt van alles. Buffels nemen een bad. Kinderen spelen in het water en ouderen zijn aan het werk. Kapitein Vuelee vertelt dat de Mekong een belangrijke levensbron is voor de mensen in de nabij gelegen dorpen. “Veel dorpelingen zoeken in het water naar stenen om die te vermalen en er huizen van te maken. Anderen zoeken naar wier om te eten. En natuurlijk wordt er ook veel gevist.”

Iets hoger op de oevers liggen dorpjes: weelderige privéhuizen en luxe resorts. Maar ook simpele visserskotjes en plantages. Zelfs een tempel komt voorbij. Een drietal monniken, gekleed in oranje gewaden, duwt met moeite een ossenkar de heuvel op. Meestal worden de bouwwerken door een grote brede betonnen trap verbonden met het water. Het valt op dat er over het water maar weinig andere boten passeren. Er komt een keer een speedbootje voorbij razen, maar voor de rest valt het tegen. Slechts een enkele keer passeert er een turquoise geverfde traditionele sloep.

14 juli 2025 - De Atacama-woestijn, gelegen in het noorden van Chili, staat bekend als de droogste woestijn ter wereld. Dit surrealistische landschap strekt zich uit over ongeveer 1.000 kilometer en biedt een indrukwekkend scala aan natuurlijke wonderen. Het maanachtige terrein, bezaaid met zoutvlaktes, geisers en vulkanen, zorgt voor een unieke omgeving die zowel wetenschappers als avonturiers aantrekt. De Atacama is een paradijs voor astronomen dankzij de heldere, onbewolkte nachthemels, wat het tot een van de beste plekken ter wereld maakt voor sterrenkijken.

Bezoekers kunnen zich onderdompelen in de wonderen van de natuur door de beroemde Valle de la Luna te verkennen, waar de rotsformaties in het maanlicht een buitenaardse sfeer creëren. Andere hoogtepunten zijn de zoutvlakte van Salar de Atacama, waar flamingo's te zien zijn, en de geisers van El Tatio, die bij zonsopgang een adembenemend schouwspel bieden. De nabijgelegen stad San Pedro de Atacama dient als een ideale uitvalsbasis voor het ontdekken van deze fascinerende en diverse woestijn, die elke reiziger zal betoveren.

Meer over de mooiste woestijnen ter wereld lees je in reismagazine De Mooiste Rondreizen #1 2024. Lees hem hier >>

10 juli 2025 - Peneda-Gerês Nationaal Park, het enige nationaal park van Portugal, is een waar paradijs voor natuurliefhebbers en avonturiers. Gelegen in het noorden van Portugal, biedt dit park een combinatie van rijke geschiedenis, adembenemende landschappen en unieke lokale cultuur. Het park herbergt sporen van oude beschavingen, zoals Romeinse wegen en bruggen, middeleeuwse dorpen en traditionele berggemeenschappen.

Peneda-Gerês Nationaal Park is niet alleen een natuurlijk wonder, maar ook een plek waar de geschiedenis tot leven komt. Het park herbergt indrukwekkende sporen van de Romeinse beschaving. Een van de meest opmerkelijke is de Via Nova, een oude Romeinse weg die oorspronkelijk de steden Braga in Portugal en Astorga in Spanje verbond. Deze weg is bezaaid met oude mijlpalen en bruggen, die je een glimp geven van het leven in het Romeinse Rijk. Wandelen langs deze oude weg geeft een uniek inzicht in de geschiedenis en toont hoe ingenieus de Romeinse bouwtechnieken waren.

In Peneda-Gerês vind je ook charmante dorpen die hun middeleeuwse karakter hebben behouden. Lindoso is een van de bekendste, met zijn imposante kasteel en een cluster van espigueiros, traditionele granieten graanschuren die op stenen pilaren staan om graan droog en beschermd te houden. Deze espigueiros zijn niet alleen functioneel, maar ook architectonische kunstwerken die een essentieel onderdeel vormen van het agrarische leven in de regio. Soajo is een ander schilderachtig dorp, beroemd om zijn centrale plein met een verzameling van tientallen espigueiros, die een uniek inzicht geven in de agrarische geschiedenis van de regio.

Het hele artikel is te lezen in Portugal Magazne #1 (ALLEEN VOOR ABONNEES) >>

8 juli 2025 - Noorwegen staat bekend om zijn adembenemende natuurlijke schoonheid, majestueuze fjorden en schilderachtige dorpjes die langs de kust verspreid liggen. Een van de meest iconische manieren om dit wonderbaarlijke landschap te verkennen, is door middel van een Hurtigruten-rondreis.  De Hurtigruten-rondreis begint in het levendige Bergen, te midden van imposante bergen en betoverende fjorden. Terwijl het schip noordwaarts vaart langs de kust, komen we langs enkele van de meest indrukwekkende fjorden van Noorwegen, waaronder de Geirangerfjord en de Nærøyfjord, beiden Unesco-werelderfgoedlocaties. Een hoogtepunt van de reis is de Lofoten-archipel, met zijn dramatische pieken die uitsteken boven de Noordzee. Hier kun je de schilderachtige vissersdorpen verkennen, wandelen in de bergen en genieten van de unieke sfeer van deze afgelegen eilanden.

Terwijl het schip zijn weg naar het noorden vervolgt, bereikt het de Noordkaap, het noordelijkste puntje van het Europese vasteland. Dit is een magische plek waar je getuige kunt zijn van de middernachtzon in de zomer en het noorderlicht in de winter. Halverwege meert het schip aan in Kirkenes, het keerpunt van deze reis. Deze arctische stad biedt een diepgaande blik op het leven boven de poolcirkel en stelt reizigers in staat om de Sami-cultuur te ervaren, bekend om haar rendierherders en kleurrijke traditionele kleding.

Comfort en Verwennerij
Terwijl de Noorse kustlijn zich ontvouwt, kan je aan boord van de Hurtigruten genieten van eersteklas voorzieningen en services. De schepen zijn ontworpen met comfort en ontspanning in gedachten, met ruime lounges, restaurants die lokale gerechten serveren en hutten met een panoramisch uitzicht op de omliggende natuur. Een uniek aspect van de Hurtigruten-ervaring is het concept van de 'Hurtigruten Minute', waarbij het schip kort aanmeert bij kleine havens om lokale passagiers op te pikken of af te zetten. Dit geeft reizigers de gelegenheid om een glimp op te vangen van het dagelijks leven in afgelegen gemeenschappen en om contact te maken met de lokale bevolking.

Lees het hele artikel in NOORWEGEN MAGAZINE #3 (Alleen voor abonnees) >>

4 juli 2025 - De unieke culturele identiteit en de verscheidenheid aan landschappen maken de zuidelijke provincie Yunnan tot één van de interessantste gebieden van China. Het is de thuisbasis van de helft van China’s etnische minderheden en landschappen variëren van besneeuwde bergtoppen in het noorden en vuurrode landschappen in het oosten tot tropisch regenwoud in het zuiden.

Sinds de opkomst van het binnenlandse toerisme in China en de voortdurende uitbreiding van snelwegen, spoorlijnen en luchthavens, wordt reizen in Yunnan steeds populairder en gemakkelijker. Hoewel toeristische trekpleisters als Lijiang en Dali inmiddels hun authenticiteit en charme hebben verloren, herbergt Yunnan nog steeds talloze natuurgebieden en dorpen waar massatoerisme en modernisering nog niet op de loer liggen.

De bergen in
Op het marktplein in Lijiang kun je op de foto met een opgedirkt aapje op je schouder, op de hoek van elk straatje poseren jonge Chinese vrouwen in gehuurd traditioneel kostuum voor hun fotograferende vriendjes en naast de lokale snacktentjes zijn ook de Amerikaanse hamburger- en koffieketens goed vertegenwoordigd. Het is niet deze kermis die mij naar Lijiang brengt. De reden van mijn komst ligt een vier uur lange, hobbelige en vooral schitterende autorit verderop: het bergdorpje Wumu.

Ik passeer het Jade Dragon Snow Mountain Nationaal Park. Turquoise gletsjermeren worden omgeven door met sneeuw bedekte en door mist omhulde bergen. Twee uur later is het tijd voor een korte lunchstop in een gehucht waar een open garage is omgetoverd tot restaurantje. Ik tref er vier arbeiders die ook onderweg zijn naar Wumu om de komende weken een nieuw pad in het dorp aan te leggen. In een mum van tijd staat onze tafel vol met allerlei schaaltjes vlees, groente, rijst en glaasjes sterke drank. Verwonderd kijk ik toe hoe mijn overbuurman tegelijkertijd eet, praat, drinkt én stug blijft doorroken. Eenmaal aangekomen in Wumu maak ik een wandelingetje door het dorp met de eigenaren van mijn accommodatie; een Vlaamse vrouw, haar tot het volk Naxi behorende man en hun twee jonge kindjes. De liefde bracht haar naar het geboortedorp van haar man, waar hij dorpshoofd is en waar zij samen een prachtige eco lodge runnen. Er heerst in de namiddag een gezellige bedrijvigheid in Wumu. Een oud vrouwtje komt met haar varkens en geiten terug uit de bergen, kindjes komen net uit school en een groepje mannen staat met lange stokken kastanjes uit een boom te slaan.

Het hele artikel lees je hier >>

2 juli 2025 - De dagen dat husky’s en poolexpedities een exclusieve mannenaangelegenheid waren, zijn voorbij. Het mennen van sledehonden gaat menig vrouw zeer goed af. Fotografe Nicole Franken en journaliste Anneke de Bundel gingen in het Noorse Hallingdal op zoek naar een vrouwelijke musher en belandden in de slee van de Noorse marathonwinner Elin Nordheim–Skarpås.

Als een husky met pensioen moet, belt Jarle zijn broer, de jager. Een hond die niet meer kan werken, is een ongelukkige hond. Terwijl Jarle op het erf blijft, neemt de jager de hond mee achter de schuur en doodt hem met een kogel. De forse huskymenner huilt steevast geluidloos. Het verhaal van Jarle komt via de fotografe. Urenlang zitten we ieder op een rendierenvel in een huskyslee. Terwijl zij de husky’s op de sneeuwvlaktes hoog in de Noorse bergen in beeld brengt, vertelt Jarle staand op zijn slee zijn verhaal. Over zijn liefde voor zijn honden. Over het verdriet als hij ze laat afmaken.

Meisje
Elin Nordheim–Skarpås deelt die liefde. Ze is een jonge getalenteerde Noorse huskymusher, die afgelopen jaar de Gausdalmarathon won met zes van haar eigen honden en twee die ze van Jarle leende. Ze is net 23 als ze als eerste over de finish glijdt. De zeven honden hebben in 7 uur en 39 minuten honderd kilometer afgelegd. Een prestatie omdat hond nummer acht geblesseerd raakte en in de slee vervoerd moest worden. Op haar boerderijtje wacht ze ons op. Een meisje nog. Maar wel een meisje voor wie andere mushers tegenwoordig in de rij staan als ze puppy’s heeft. Haar honden garanderen sinds afgelopen jaar immers de overwinning. Ze is gekleed in een vuile salopet, een bontgevoerde muts en dikke waterdichte schoenen. Schoenen die later vervangen worden door gevoerde laarzen van rendierenvel. Belangrijk, omdat de sneeuw tijdens een tocht de voeten urenlang bedekt, waardoor mushers op foto’s altijd voetloos lijken.

Instinct
Nomadenstammen uit Siberië en Eskimo’s uit Alaska maakten als eersten gebruik van sledehonden. Drie­duizend jaar later zijn de honden nog steeds geschikt om lange afstanden af te leggen. En nog altijd kunnen de honden met weinig voedsel toe. Onder barre omstandigheden leven ze buiten, slapen ze opgerold in de sneeuw, waarbij het puntje van de staart de neus bedekt. Hoewel het traditionele werk van husky’s door sneeuwscooters en vliegtuigen is overgenomen, blijven de honden onontbeerlijk voor de mens omdat ze een streepje voor hebben op de techniek: ze beschikken over instinct.

Bloedsoep
Terwijl Elin restjes gehakte elandenpoten met water aanmengt tot een bloederig ontbijtsoepje rukken de honden in de sneeuw aan hun kettingen. Ieder voor hun eigen hok blaffen ze om aandacht. Vier teefjes en vier reutjes in verschillende kleurschakeringen. ‘Drie jaar geleden kwam ik per toeval in aanraking met sledehonden,’ begint Elin, terwijl ze stoïcijns in de bloedsoep roert waaruit een weeë lucht opstijgt. ‘Ik hield altijd al van honden, maar gewoon, zoals de meeste mensen. Thuis hadden we een hond die voor de kachel lag. Mijn ouders trakteerden me op een huskytocht en ik was verloren. Dat je alleen met honden een avontuur aangaat en onderdeel bent van de natuur. Dat heeft me gegrepen.’

Het hele artikel is te lezen op ons themakanaal NoorWegen (PREMIUM, alleen voor abonnees) >>

Door Anneke de Bundel

30 juni 2025 - Terwijl de herfst zijn intrede doet en de natuur zich hult in een kleurrijk tapijt van oranje en rood, biedt Ierland een uniek spektakel dat de zintuigen prikkelt. De frisse, koele lucht is gevuld met de geur van turfvuurtjes, en de landschappen transformeren in adembenemende panorama's van vijftig tinten oranje.

Wanneer de temperaturen zakken en de dagen korter worden, hangt in Ierland de geur van turfvuurtjes in de lucht. De varens in de nationale parken kleuren langzaam van groen naar oranje, en de hoge golven van de Wild Atlantic Way doen de naam meer dan eer aan. Ierland is een perfecte plek om in de herfst te bezoeken. BBI Travel organiseert al sinds 1963 reizen naar Ierland en kent het land op haar duimpje. Volgens de reisorganisatie is het najaar in Ierland een onontdekt pareltje. Dus trek je jas aan en pak je laarzen in, want je staat op het punt om te ontdekken waarom jij deze herfst naar Ierland wilt.

Het land voor jezelf
De afgelopen jaren is Ierland een gewilde vakantiebestemming geworden, maar wanneer de zomervakantie voorbij is en de herfst voor de deur staat, keert in Ierland de stilte terug. Dit is het perfecte moment om in alle rust de adembenemende natuur te bewonderen waar Ierland om bekend staat, zoals de 179 km lange Ring of Kerry. Deze bijzondere route leidt je langs prachtige bezienswaardigheden op het schiereiland Iveragh. In de zomer kan de route erg druk zijn, maar in het najaar heb je de omgeving nagenoeg voor jezelf. Neem bijvoorbeeld de smalle bergpas bij de Gap of Dunloe of het uitzichtpunt van Ladies View. In november kun je bij Ladies View in alle rust en stilte de schitterende omgeving in je opnemen. Ook bij de Gap of Dunloe is, op een enkele jaunting car na, nagenoeg niemand. Je kunt hier prachtig wandelen. Parkeer je auto bij de 170 jaar oude pub Kate Kearney’s Cottage en wandel over de Wishing Bridge naar Lord Brandon’s Cottage. Onderweg zie je schapen die zich langs het idyllische riviertje tegoed doen aan de oranjebruine heide. Tot oktober kun je er ook voor kiezen om 's ochtends de boot vanaf Ross Castle te nemen en de wandeling van de andere kant te starten. Ben je koud geworden tijdens je wandeling? Bestel dan een pot hete thee bij Kate Kearney’s Cottage om weer op te warmen.

Lees het hele artikel in IERLAND MAGAZINE #1 (Alleen voor abonnees) >>

28 juni 2025 - Sla een willekeurige brochure of reisgids open en je komt meerdere malen de woorden hidden gem tegen. Maar lang niet altijd blijkt een beschreven plek ook echt zo ‘hidden’ te zijn als beloofd wordt. De Zuid-Afrikaan François van Binsbergen van Wine Flies geldt als uitzondering op de regel. Meer ‘hidden’ dan zijn tours in de Kaapse Wijnlanden of naar het spookdorpje Matjiesfontein in de Karoo, vind je ze zelden.

Als klein kind is de inmiddels 36-jarige François al bezig om indruk te maken op mensen en ze iets bijzonders te laten zien. ‘Het ging me vooral om de reacties op de gezichten.’ Als jonge, energieke tiener rolt hij de toeristische industrie in. Hij begeleidt jarenlang overland tours door zuidelijk Afrika en werkt daarna bij verschillende backpackers- en touroperators in Kaapstad. ‘Ja, die Afrikaanse ervaring kon ik na al die jaren wel aardig overbrengen,’ grinnikt hij.

‘True local experience’
Dat François zijn tours anders wil doen dan bestaande operators, staat voor hem als een paal boven water. Het past ook bij zijn eigenwijze karakter. ‘Ooit was ik in Italië en verloor ik op mijn eerste dag mijn portemonnee. Zonder enig plan belde ik een Italiaans meisje dat ik ooit in Kaapstad ontmoet had om te vragen of ze me misschien wat geld kon lenen. Lang verhaal kort: een paar avonden later zit ik tijdens een zwoele avond bij een fontein, aan m’n ene arm een mooi Italiaans meisje en in de andere hand een fles goede Italiaanse wijn. Het was de ultieme ‘local’ ervaring. Op mijn tours moesten mensen ook minimaal één zo’n Zuid-Afrikaans moment ervaren.’
De tours van Wine Flies slaan de grote, bekende wijnhuizen vrijwel zonder uitzondering over, en slaan liever eigen wegen in. ‘Wijn proeven uit een fles is leuk en lekker, maar het is veel leuker om dat direct uit het vat te doen. De meeste wijntours brengen je naar een mooi uitzichtpunt over de wijnvelden – wij wandelen er liever doorheen, kijken, ruiken, voelen.’ Tijdens de proeverij passeren Zuid-Afrikaanse snacks als biltong de revue, en worden rustieke wijnhuizen en zelfs een verborgen vallei bezocht waar je zelden andere toeristen zal zien. De hidden gems van de Kaapse Wijnlanden.

Spookstadje
Een paar jaar geleden vertelt François’ baas in het hotel waar hij dan werkt over een weekend dat hij doorbracht in ‘the most haunted town’ van Zuid-Afrika, Matjiesfontein. François is meteen geïntrigeerd en besluit op ontdekkingstocht te gaan. Vooraf googelt hij wat hij kan vinden over het dorp, en de woorden ‘historisch’, ‘romantisch’, ‘spookachtig’ en ‘iconisch’ doemen op. Ter gelegenheid van de 30ste verjaardag van zijn Nederlandse vriendin Leontine hullen zij en een groepje vrienden zich in ‘gepaste koloniale kledij’ en stappen de trein in. Ongeveer drie uur later en 250 kilometer verder staan ze in Matjiesfontein, middenin de uitgestrekte Karoo woestijn. All dressed up. ‘We waren een enorme attractie in het dorp, ze zagen er zelden toeristen.’ Eureka!

Lees het hele artikel in reismagazine Meridian Travel (PREMIUM, alleen voor abonnees) >>

26 juni 2025 - Terwijl we op weg zijn naar het Hoge Noorden zien we de groenblauwe watermassa’s van de Oostzee zachtjes deinen. Aangekomen in Helsinki, stappen we over op een binnenlandse vlucht naar Ivalo, een kleine plaats in Lapland die 300 km boven de poolcirkel ligt. Onder ons heerst de serene rust en vrede van uitgestrekte sneeuwlandschappen. We passeren een eindeloze opeenvolging van zilver oplichtende ijsvlaktes, meren en meertjes, dunbevolkte eilanden en miljoenen, zo niet miljarden dennenbomen en berkenbomen in één rechte lijn langs de 1340 km lange Finse grens met Rusland, die tevens het einde van de Europese Unie markeert. Maar we zijn niet op reis gegaan om ons bezig te houden met de toestand in de wereld. Ons doel is iets meer aan de weet te komen over de cultuur van het enige officieel erkende inheemse nomadenvolk van de Europese Unie: de Sami of Samen, van oudsher bekend als rendierherders, die vanuit het noorden van Lapland zijn uitgewaaierd over de meest noordelijke regionen van Noorwegen, Zweden en Rusland.

Culinaire verrassing
Ivalo Airport is van een aandoenlijke kleinschaligheid. Voor het handjevol sportief ogende avonturiers die net als wij naar Inari Village gaan, het hart van de Sami-cultuur in Finland, zou een busje klaarstaan. Onze koffers komen als laatste aan en als we de aankomsthal binnen lopen, staan we ineens moederziel alleen in de kou. Op het uitgestorven vliegveld is niemand meer te vinden die ons kan helpen, maar gelukkig krijgt de chauffeur in de gaten dat er twee mensen in zijn busje ontbreken. Hij rijdt weer terug en verlost ons uit onze netelige situatie. De andere passagiers moeten er gelukkig om lachen. In het Hoge Noorden heeft iedereen plotseling veel meer tijd.

Bij aankomst in het traditionele Hotel Kultahovi, dat in Sami-stijl gerund wordt door broer en zus Heikki en Kaisu, worden we door een aardige dame van het Inaei-Sariselkä Toeristenbureau getrakteerd op een diner in het bijbehorende Restaurant Anaar. In een sfeer van houtvuurtjes en sauna’s verwacht je nu niet direct een van de állerbeste restaurants van Finland. Maar al bij de eerste slok van het goddelijk lekkere aperitief dat we aangeboden krijgen, beseffen we dat hier, in dit simpel ingerichte restaurant met uitzicht op het riviertje de Juuta, culinair gesproken iets heel bijzonders aan de hand is.

Ons voorgerecht bestaat uit een glazen bol met dampende mist erin en een bakje met groene blaadjes er bovenop. Als de mist is weggetrokken, komt er Kamchatka crab tevoorschijn in een delicate witte saus. Dan volgt er witte vis uit het Inari Lake met een subtiel groen sausje. Het hoofdgerecht is een ovenschaaltje met boterzacht rendiervlees, omringd door elegant versierde bolletjes van verschillende soorten puree. Het dessert is een melange van bessen, mousse en ijs in verfijnde rozerode kleurschakeringen. Zo lekker heb ik nooit eerder gegeten, dus wat is het geheim? In Anaar wordt alleen maar gewerkt met zuiver biologische producten uit de directe omgeving, aangevuld met bessen, kruiden en paddenstoelen uit het bos. De gerechten stammen uit de authentieke Sami-keuken, maar daaraan wordt met veel smaak en fantasie een eigentijdse draai gegeven.

Lees het hele artikel in reismagazine De Mooiste Rondreizen (PREMIUM, alleen voor abonnees) >>

Door Wenneke Savenije