Meridian Travel's berichten (452)

Sorteer op

De droogste woestijn ter wereld

12978917462?profile=original

14 juli 2025 - De Atacama-woestijn, gelegen in het noorden van Chili, staat bekend als de droogste woestijn ter wereld. Dit surrealistische landschap strekt zich uit over ongeveer 1.000 kilometer en biedt een indrukwekkend scala aan natuurlijke wonderen. Het maanachtige terrein, bezaaid met zoutvlaktes, geisers en vulkanen, zorgt voor een unieke omgeving die zowel wetenschappers als avonturiers aantrekt. De Atacama is een paradijs voor astronomen dankzij de heldere, onbewolkte nachthemels, wat het tot een van de beste plekken ter wereld maakt voor sterrenkijken.

Bezoekers kunnen zich onderdompelen in de wonderen van de natuur door de beroemde Valle de la Luna te verkennen, waar de rotsformaties in het maanlicht een buitenaardse sfeer creëren. Andere hoogtepunten zijn de zoutvlakte van Salar de Atacama, waar flamingo's te zien zijn, en de geisers van El Tatio, die bij zonsopgang een adembenemend schouwspel bieden. De nabijgelegen stad San Pedro de Atacama dient als een ideale uitvalsbasis voor het ontdekken van deze fascinerende en diverse woestijn, die elke reiziger zal betoveren.

Meer over de mooiste woestijnen ter wereld lees je in reismagazine De Mooiste Rondreizen #1 2024. Lees hem hier >>

Lees verder...

12798842479?profile=RESIZE_1200x

10 juli 2025 - Peneda-Gerês Nationaal Park, het enige nationaal park van Portugal, is een waar paradijs voor natuurliefhebbers en avonturiers. Gelegen in het noorden van Portugal, biedt dit park een combinatie van rijke geschiedenis, adembenemende landschappen en unieke lokale cultuur. Het park herbergt sporen van oude beschavingen, zoals Romeinse wegen en bruggen, middeleeuwse dorpen en traditionele berggemeenschappen.

Peneda-Gerês Nationaal Park is niet alleen een natuurlijk wonder, maar ook een plek waar de geschiedenis tot leven komt. Het park herbergt indrukwekkende sporen van de Romeinse beschaving. Een van de meest opmerkelijke is de Via Nova, een oude Romeinse weg die oorspronkelijk de steden Braga in Portugal en Astorga in Spanje verbond. Deze weg is bezaaid met oude mijlpalen en bruggen, die je een glimp geven van het leven in het Romeinse Rijk. Wandelen langs deze oude weg geeft een uniek inzicht in de geschiedenis en toont hoe ingenieus de Romeinse bouwtechnieken waren.

In Peneda-Gerês vind je ook charmante dorpen die hun middeleeuwse karakter hebben behouden. Lindoso is een van de bekendste, met zijn imposante kasteel en een cluster van espigueiros, traditionele granieten graanschuren die op stenen pilaren staan om graan droog en beschermd te houden. Deze espigueiros zijn niet alleen functioneel, maar ook architectonische kunstwerken die een essentieel onderdeel vormen van het agrarische leven in de regio. Soajo is een ander schilderachtig dorp, beroemd om zijn centrale plein met een verzameling van tientallen espigueiros, die een uniek inzicht geven in de agrarische geschiedenis van de regio.

Het hele artikel is te lezen in Portugal Magazne #1 (ALLEEN VOOR ABONNEES) >>

Lees verder...

12756878258?profile=original

8 juli 2025 - Noorwegen staat bekend om zijn adembenemende natuurlijke schoonheid, majestueuze fjorden en schilderachtige dorpjes die langs de kust verspreid liggen. Een van de meest iconische manieren om dit wonderbaarlijke landschap te verkennen, is door middel van een Hurtigruten-rondreis.  De Hurtigruten-rondreis begint in het levendige Bergen, te midden van imposante bergen en betoverende fjorden. Terwijl het schip noordwaarts vaart langs de kust, komen we langs enkele van de meest indrukwekkende fjorden van Noorwegen, waaronder de Geirangerfjord en de Nærøyfjord, beiden Unesco-werelderfgoedlocaties. Een hoogtepunt van de reis is de Lofoten-archipel, met zijn dramatische pieken die uitsteken boven de Noordzee. Hier kun je de schilderachtige vissersdorpen verkennen, wandelen in de bergen en genieten van de unieke sfeer van deze afgelegen eilanden.

Terwijl het schip zijn weg naar het noorden vervolgt, bereikt het de Noordkaap, het noordelijkste puntje van het Europese vasteland. Dit is een magische plek waar je getuige kunt zijn van de middernachtzon in de zomer en het noorderlicht in de winter. Halverwege meert het schip aan in Kirkenes, het keerpunt van deze reis. Deze arctische stad biedt een diepgaande blik op het leven boven de poolcirkel en stelt reizigers in staat om de Sami-cultuur te ervaren, bekend om haar rendierherders en kleurrijke traditionele kleding.

Comfort en Verwennerij
Terwijl de Noorse kustlijn zich ontvouwt, kan je aan boord van de Hurtigruten genieten van eersteklas voorzieningen en services. De schepen zijn ontworpen met comfort en ontspanning in gedachten, met ruime lounges, restaurants die lokale gerechten serveren en hutten met een panoramisch uitzicht op de omliggende natuur. Een uniek aspect van de Hurtigruten-ervaring is het concept van de 'Hurtigruten Minute', waarbij het schip kort aanmeert bij kleine havens om lokale passagiers op te pikken of af te zetten. Dit geeft reizigers de gelegenheid om een glimp op te vangen van het dagelijks leven in afgelegen gemeenschappen en om contact te maken met de lokale bevolking.

Lees het hele artikel in NOORWEGEN MAGAZINE #3 (Alleen voor abonnees) >>

Lees verder...

12756864462?profile=original

4 juli 2025 - De unieke culturele identiteit en de verscheidenheid aan landschappen maken de zuidelijke provincie Yunnan tot één van de interessantste gebieden van China. Het is de thuisbasis van de helft van China’s etnische minderheden en landschappen variëren van besneeuwde bergtoppen in het noorden en vuurrode landschappen in het oosten tot tropisch regenwoud in het zuiden.

Sinds de opkomst van het binnenlandse toerisme in China en de voortdurende uitbreiding van snelwegen, spoorlijnen en luchthavens, wordt reizen in Yunnan steeds populairder en gemakkelijker. Hoewel toeristische trekpleisters als Lijiang en Dali inmiddels hun authenticiteit en charme hebben verloren, herbergt Yunnan nog steeds talloze natuurgebieden en dorpen waar massatoerisme en modernisering nog niet op de loer liggen.

De bergen in
Op het marktplein in Lijiang kun je op de foto met een opgedirkt aapje op je schouder, op de hoek van elk straatje poseren jonge Chinese vrouwen in gehuurd traditioneel kostuum voor hun fotograferende vriendjes en naast de lokale snacktentjes zijn ook de Amerikaanse hamburger- en koffieketens goed vertegenwoordigd. Het is niet deze kermis die mij naar Lijiang brengt. De reden van mijn komst ligt een vier uur lange, hobbelige en vooral schitterende autorit verderop: het bergdorpje Wumu.

Ik passeer het Jade Dragon Snow Mountain Nationaal Park. Turquoise gletsjermeren worden omgeven door met sneeuw bedekte en door mist omhulde bergen. Twee uur later is het tijd voor een korte lunchstop in een gehucht waar een open garage is omgetoverd tot restaurantje. Ik tref er vier arbeiders die ook onderweg zijn naar Wumu om de komende weken een nieuw pad in het dorp aan te leggen. In een mum van tijd staat onze tafel vol met allerlei schaaltjes vlees, groente, rijst en glaasjes sterke drank. Verwonderd kijk ik toe hoe mijn overbuurman tegelijkertijd eet, praat, drinkt én stug blijft doorroken. Eenmaal aangekomen in Wumu maak ik een wandelingetje door het dorp met de eigenaren van mijn accommodatie; een Vlaamse vrouw, haar tot het volk Naxi behorende man en hun twee jonge kindjes. De liefde bracht haar naar het geboortedorp van haar man, waar hij dorpshoofd is en waar zij samen een prachtige eco lodge runnen. Er heerst in de namiddag een gezellige bedrijvigheid in Wumu. Een oud vrouwtje komt met haar varkens en geiten terug uit de bergen, kindjes komen net uit school en een groepje mannen staat met lange stokken kastanjes uit een boom te slaan.

Het hele artikel lees je hier >>

Lees verder...

10829717082?profile=original

2 juli 2025 - De dagen dat husky’s en poolexpedities een exclusieve mannenaangelegenheid waren, zijn voorbij. Het mennen van sledehonden gaat menig vrouw zeer goed af. Fotografe Nicole Franken en journaliste Anneke de Bundel gingen in het Noorse Hallingdal op zoek naar een vrouwelijke musher en belandden in de slee van de Noorse marathonwinner Elin Nordheim–Skarpås.

Als een husky met pensioen moet, belt Jarle zijn broer, de jager. Een hond die niet meer kan werken, is een ongelukkige hond. Terwijl Jarle op het erf blijft, neemt de jager de hond mee achter de schuur en doodt hem met een kogel. De forse huskymenner huilt steevast geluidloos. Het verhaal van Jarle komt via de fotografe. Urenlang zitten we ieder op een rendierenvel in een huskyslee. Terwijl zij de husky’s op de sneeuwvlaktes hoog in de Noorse bergen in beeld brengt, vertelt Jarle staand op zijn slee zijn verhaal. Over zijn liefde voor zijn honden. Over het verdriet als hij ze laat afmaken.

Meisje
Elin Nordheim–Skarpås deelt die liefde. Ze is een jonge getalenteerde Noorse huskymusher, die afgelopen jaar de Gausdalmarathon won met zes van haar eigen honden en twee die ze van Jarle leende. Ze is net 23 als ze als eerste over de finish glijdt. De zeven honden hebben in 7 uur en 39 minuten honderd kilometer afgelegd. Een prestatie omdat hond nummer acht geblesseerd raakte en in de slee vervoerd moest worden. Op haar boerderijtje wacht ze ons op. Een meisje nog. Maar wel een meisje voor wie andere mushers tegenwoordig in de rij staan als ze puppy’s heeft. Haar honden garanderen sinds afgelopen jaar immers de overwinning. Ze is gekleed in een vuile salopet, een bontgevoerde muts en dikke waterdichte schoenen. Schoenen die later vervangen worden door gevoerde laarzen van rendierenvel. Belangrijk, omdat de sneeuw tijdens een tocht de voeten urenlang bedekt, waardoor mushers op foto’s altijd voetloos lijken.

Instinct
Nomadenstammen uit Siberië en Eskimo’s uit Alaska maakten als eersten gebruik van sledehonden. Drie­duizend jaar later zijn de honden nog steeds geschikt om lange afstanden af te leggen. En nog altijd kunnen de honden met weinig voedsel toe. Onder barre omstandigheden leven ze buiten, slapen ze opgerold in de sneeuw, waarbij het puntje van de staart de neus bedekt. Hoewel het traditionele werk van husky’s door sneeuwscooters en vliegtuigen is overgenomen, blijven de honden onontbeerlijk voor de mens omdat ze een streepje voor hebben op de techniek: ze beschikken over instinct.

Bloedsoep
Terwijl Elin restjes gehakte elandenpoten met water aanmengt tot een bloederig ontbijtsoepje rukken de honden in de sneeuw aan hun kettingen. Ieder voor hun eigen hok blaffen ze om aandacht. Vier teefjes en vier reutjes in verschillende kleurschakeringen. ‘Drie jaar geleden kwam ik per toeval in aanraking met sledehonden,’ begint Elin, terwijl ze stoïcijns in de bloedsoep roert waaruit een weeë lucht opstijgt. ‘Ik hield altijd al van honden, maar gewoon, zoals de meeste mensen. Thuis hadden we een hond die voor de kachel lag. Mijn ouders trakteerden me op een huskytocht en ik was verloren. Dat je alleen met honden een avontuur aangaat en onderdeel bent van de natuur. Dat heeft me gegrepen.’

Het hele artikel is te lezen op ons themakanaal NoorWegen (PREMIUM, alleen voor abonnees) >>

Door Anneke de Bundel

Lees verder...

Ontdek Ierland in de herfst

12756678674?profile=original

30 juni 2025 - Terwijl de herfst zijn intrede doet en de natuur zich hult in een kleurrijk tapijt van oranje en rood, biedt Ierland een uniek spektakel dat de zintuigen prikkelt. De frisse, koele lucht is gevuld met de geur van turfvuurtjes, en de landschappen transformeren in adembenemende panorama's van vijftig tinten oranje.

Wanneer de temperaturen zakken en de dagen korter worden, hangt in Ierland de geur van turfvuurtjes in de lucht. De varens in de nationale parken kleuren langzaam van groen naar oranje, en de hoge golven van de Wild Atlantic Way doen de naam meer dan eer aan. Ierland is een perfecte plek om in de herfst te bezoeken. BBI Travel organiseert al sinds 1963 reizen naar Ierland en kent het land op haar duimpje. Volgens de reisorganisatie is het najaar in Ierland een onontdekt pareltje. Dus trek je jas aan en pak je laarzen in, want je staat op het punt om te ontdekken waarom jij deze herfst naar Ierland wilt.

Het land voor jezelf
De afgelopen jaren is Ierland een gewilde vakantiebestemming geworden, maar wanneer de zomervakantie voorbij is en de herfst voor de deur staat, keert in Ierland de stilte terug. Dit is het perfecte moment om in alle rust de adembenemende natuur te bewonderen waar Ierland om bekend staat, zoals de 179 km lange Ring of Kerry. Deze bijzondere route leidt je langs prachtige bezienswaardigheden op het schiereiland Iveragh. In de zomer kan de route erg druk zijn, maar in het najaar heb je de omgeving nagenoeg voor jezelf. Neem bijvoorbeeld de smalle bergpas bij de Gap of Dunloe of het uitzichtpunt van Ladies View. In november kun je bij Ladies View in alle rust en stilte de schitterende omgeving in je opnemen. Ook bij de Gap of Dunloe is, op een enkele jaunting car na, nagenoeg niemand. Je kunt hier prachtig wandelen. Parkeer je auto bij de 170 jaar oude pub Kate Kearney’s Cottage en wandel over de Wishing Bridge naar Lord Brandon’s Cottage. Onderweg zie je schapen die zich langs het idyllische riviertje tegoed doen aan de oranjebruine heide. Tot oktober kun je er ook voor kiezen om 's ochtends de boot vanaf Ross Castle te nemen en de wandeling van de andere kant te starten. Ben je koud geworden tijdens je wandeling? Bestel dan een pot hete thee bij Kate Kearney’s Cottage om weer op te warmen.

Lees het hele artikel in IERLAND MAGAZINE #1 (Alleen voor abonnees) >>

Lees verder...

12436126092?profile=original

28 juni 2025 - Sla een willekeurige brochure of reisgids open en je komt meerdere malen de woorden hidden gem tegen. Maar lang niet altijd blijkt een beschreven plek ook echt zo ‘hidden’ te zijn als beloofd wordt. De Zuid-Afrikaan François van Binsbergen van Wine Flies geldt als uitzondering op de regel. Meer ‘hidden’ dan zijn tours in de Kaapse Wijnlanden of naar het spookdorpje Matjiesfontein in de Karoo, vind je ze zelden.

Als klein kind is de inmiddels 36-jarige François al bezig om indruk te maken op mensen en ze iets bijzonders te laten zien. ‘Het ging me vooral om de reacties op de gezichten.’ Als jonge, energieke tiener rolt hij de toeristische industrie in. Hij begeleidt jarenlang overland tours door zuidelijk Afrika en werkt daarna bij verschillende backpackers- en touroperators in Kaapstad. ‘Ja, die Afrikaanse ervaring kon ik na al die jaren wel aardig overbrengen,’ grinnikt hij.

‘True local experience’
Dat François zijn tours anders wil doen dan bestaande operators, staat voor hem als een paal boven water. Het past ook bij zijn eigenwijze karakter. ‘Ooit was ik in Italië en verloor ik op mijn eerste dag mijn portemonnee. Zonder enig plan belde ik een Italiaans meisje dat ik ooit in Kaapstad ontmoet had om te vragen of ze me misschien wat geld kon lenen. Lang verhaal kort: een paar avonden later zit ik tijdens een zwoele avond bij een fontein, aan m’n ene arm een mooi Italiaans meisje en in de andere hand een fles goede Italiaanse wijn. Het was de ultieme ‘local’ ervaring. Op mijn tours moesten mensen ook minimaal één zo’n Zuid-Afrikaans moment ervaren.’
De tours van Wine Flies slaan de grote, bekende wijnhuizen vrijwel zonder uitzondering over, en slaan liever eigen wegen in. ‘Wijn proeven uit een fles is leuk en lekker, maar het is veel leuker om dat direct uit het vat te doen. De meeste wijntours brengen je naar een mooi uitzichtpunt over de wijnvelden – wij wandelen er liever doorheen, kijken, ruiken, voelen.’ Tijdens de proeverij passeren Zuid-Afrikaanse snacks als biltong de revue, en worden rustieke wijnhuizen en zelfs een verborgen vallei bezocht waar je zelden andere toeristen zal zien. De hidden gems van de Kaapse Wijnlanden.

Spookstadje
Een paar jaar geleden vertelt François’ baas in het hotel waar hij dan werkt over een weekend dat hij doorbracht in ‘the most haunted town’ van Zuid-Afrika, Matjiesfontein. François is meteen geïntrigeerd en besluit op ontdekkingstocht te gaan. Vooraf googelt hij wat hij kan vinden over het dorp, en de woorden ‘historisch’, ‘romantisch’, ‘spookachtig’ en ‘iconisch’ doemen op. Ter gelegenheid van de 30ste verjaardag van zijn Nederlandse vriendin Leontine hullen zij en een groepje vrienden zich in ‘gepaste koloniale kledij’ en stappen de trein in. Ongeveer drie uur later en 250 kilometer verder staan ze in Matjiesfontein, middenin de uitgestrekte Karoo woestijn. All dressed up. ‘We waren een enorme attractie in het dorp, ze zagen er zelden toeristen.’ Eureka!

Lees het hele artikel in reismagazine Meridian Travel (PREMIUM, alleen voor abonnees) >>

Lees verder...

12436120862?profile=original

26 juni 2025 - Terwijl we op weg zijn naar het Hoge Noorden zien we de groenblauwe watermassa’s van de Oostzee zachtjes deinen. Aangekomen in Helsinki, stappen we over op een binnenlandse vlucht naar Ivalo, een kleine plaats in Lapland die 300 km boven de poolcirkel ligt. Onder ons heerst de serene rust en vrede van uitgestrekte sneeuwlandschappen. We passeren een eindeloze opeenvolging van zilver oplichtende ijsvlaktes, meren en meertjes, dunbevolkte eilanden en miljoenen, zo niet miljarden dennenbomen en berkenbomen in één rechte lijn langs de 1340 km lange Finse grens met Rusland, die tevens het einde van de Europese Unie markeert. Maar we zijn niet op reis gegaan om ons bezig te houden met de toestand in de wereld. Ons doel is iets meer aan de weet te komen over de cultuur van het enige officieel erkende inheemse nomadenvolk van de Europese Unie: de Sami of Samen, van oudsher bekend als rendierherders, die vanuit het noorden van Lapland zijn uitgewaaierd over de meest noordelijke regionen van Noorwegen, Zweden en Rusland.

Culinaire verrassing
Ivalo Airport is van een aandoenlijke kleinschaligheid. Voor het handjevol sportief ogende avonturiers die net als wij naar Inari Village gaan, het hart van de Sami-cultuur in Finland, zou een busje klaarstaan. Onze koffers komen als laatste aan en als we de aankomsthal binnen lopen, staan we ineens moederziel alleen in de kou. Op het uitgestorven vliegveld is niemand meer te vinden die ons kan helpen, maar gelukkig krijgt de chauffeur in de gaten dat er twee mensen in zijn busje ontbreken. Hij rijdt weer terug en verlost ons uit onze netelige situatie. De andere passagiers moeten er gelukkig om lachen. In het Hoge Noorden heeft iedereen plotseling veel meer tijd.

Bij aankomst in het traditionele Hotel Kultahovi, dat in Sami-stijl gerund wordt door broer en zus Heikki en Kaisu, worden we door een aardige dame van het Inaei-Sariselkä Toeristenbureau getrakteerd op een diner in het bijbehorende Restaurant Anaar. In een sfeer van houtvuurtjes en sauna’s verwacht je nu niet direct een van de állerbeste restaurants van Finland. Maar al bij de eerste slok van het goddelijk lekkere aperitief dat we aangeboden krijgen, beseffen we dat hier, in dit simpel ingerichte restaurant met uitzicht op het riviertje de Juuta, culinair gesproken iets heel bijzonders aan de hand is.

Ons voorgerecht bestaat uit een glazen bol met dampende mist erin en een bakje met groene blaadjes er bovenop. Als de mist is weggetrokken, komt er Kamchatka crab tevoorschijn in een delicate witte saus. Dan volgt er witte vis uit het Inari Lake met een subtiel groen sausje. Het hoofdgerecht is een ovenschaaltje met boterzacht rendiervlees, omringd door elegant versierde bolletjes van verschillende soorten puree. Het dessert is een melange van bessen, mousse en ijs in verfijnde rozerode kleurschakeringen. Zo lekker heb ik nooit eerder gegeten, dus wat is het geheim? In Anaar wordt alleen maar gewerkt met zuiver biologische producten uit de directe omgeving, aangevuld met bessen, kruiden en paddenstoelen uit het bos. De gerechten stammen uit de authentieke Sami-keuken, maar daaraan wordt met veel smaak en fantasie een eigentijdse draai gegeven.

Lees het hele artikel in reismagazine De Mooiste Rondreizen (PREMIUM, alleen voor abonnees) >>

Door Wenneke Savenije

Lees verder...

10599021863?profile=original

24 juni 2025 - Wanneer Australië ter sprake komt, wordt nog steeds veel gerefereerd aan de vliegende dokters, ofwel the Royal Flying Doctor Service. Niet geheel onterecht want naast de kangoeroe, koala, Opera House, boemerang en Aboriginals is de Flying Doctor Service één van de karakteristieke kenmerken van Australië.

Het verschijnen van de serie The Flying Doctors op de Nederlandse televisie heeft dit beeld nog eens verstevigd. Temeer daar de serie al verscheidene keren herhaald is. Menigeen kent de verhalen van dokter Jeff Standish en zijn vrouw Kate uit het (fictieve) plaatsje Coopers Crossing, vliegend in hun Nomad. Minder bekend is het ontstaan van de Flying Doctor Service, in de beginperiode nog The Australian Aerial Medical Service geheten.

Een jonge medicijnenstudent, Clifford Peel, stuurde tegen het einde van de Eerste Wereld Oorlog een brief naar de Australian Inland Mission (AIM). Peel, die op dat moment aan het front in Frankrijk diende als luitenant bij het Australische Vliegkorps, stelde voor om een luchtdienst op te richten waarmee medische hulp geboden kon worden aan mensen die in afgelegen gebieden van de Australische Outback woonden. Tragisch genoeg kwam Peel zeven weken voor het einde van de oorlog om het leven en zou hij de Flying Doctors nooit aan het werk zien.

Grote voordelen
Pastoor John Flynn, hoofd van de AIM en al langere tijd op zoek naar een manier om snel bij patiënten in de Outback te komen, publiceerde Peel’s voorstel in zijn krant The Inlander. Met zijn persoonlijke ervaringen op het gebied van ongelukken, sterf­­geval­len en ziektes in afgelegen gebieden zag ook hij de grote voordelen van het idee en begon met het maken van een plan. Hij liep daarbij tegen twee problemen aan: Het eerste was het verkrijgen van een vliegtuig dat zowel dokter, zuster en patiënt op brancard zou kunnen vervoeren. Dit probleem werd snel verholpen toen de Australische luchtvaartmaatschappij Qantas Airways in 1924 beschikking kreeg over haar eerste Haviland DH50 vliegtuig. Zij waren bereid dit in dienst van de op te richten Medical Service te laten vliegen. Het tweede en grootste probleem was het vinden van een goedkope en betrouwbare manier van radiocommunicatie tussen de afgelegen missieposten en het Aerial Ambulance Centre. Het zou uiteindelijk nog drie jaar duren voordat een simpele doch betrouwbare radio-ontvanger met pedaal aandrijving werd uitgevonden en een contract kon worden getekend met Qantas Air­ways. In maart 1928 kon dan eindelijk de eerste medische vlucht worden gemaakt.

Risicovol
The Australian Medical Service was één van de meest gedurfde en risicovolle Qantas-operaties van die tijd. Men was nog niet echt ingesteld op deze manier van ziekentransport. Iedere missiepost kreeg instructies opgestuurd met ‘hoe leg je je eigen landingsbaan aan’ en ‘hoe ontvang je een vliegtuig’. Een ander constant dilemma was het afwegen van vliegveiligheid en de medische noodzaak van de vlucht. Dit betekende vaak dat er, ondanks de druk die zowel dokter als patiënt op de piloot uitoefende, geweigerd werd te vliegen omdat het risico te groot werd geacht. Toch werd er in het eerste jaar van het bestaan van the Australian Medical Service al een gebied groter dan Groot-Brittannië bevlogen, een totale afstand van zo’n 28.000 kilometer afgelegd en 255 patiënten te hulp geschoten.

Het hele artikel is te lezen op ons themakanaal The Outback (PREMIUM, alleen voor abonnees) >>

Lees verder...

10601855671?profile=original

24 juni 2025 - Cape Cod kreeg zijn naam in het begin van de 17e eeuw van de Europeanen. Cod betekent namelijk kabeljauw, die net als bij Newfoundland in overdaad te vinden was in de wateren voor de kust. Het duurde dan ook niet lang voordat zich hier vissers begonnen te vestigen, die genoeg kregen van de jaarlijkse barre overtocht van de grote vissersvloten uit Europa. Tegenwoordig wordt er nog steeds commercieel gevist, maar vanwege overbevissing wordt de visstand nauwgezet in de gaten gehouden. En dat maakt toerisme hier nu de belangrijkste bron van inkomsten, met name vanwege de uitgestrekte zandstranden, de unieke kustnatuur en de karakteristiek ruige aantrekkingskracht van New England. Cape Cod biedt meer dan 1.280 kilometer kustlijn en wordt grofweg onderverdeeld in vijf regio’s: Upper Cape, Mid Cape, Lower Cape, Outer Cape en de eilanden.

Upper Cape
Deze regio is de toegangspoort tot Cape Cod en omvat de stadjes Falmouth, Mashpee, Sandwich en Bourne, evenals de twee spoor- en verkeersbruggen over het Cape Cod Canal, het kanaal dat het schiereiland feitelijk een eiland maakt. De Upper Cape bevindt zich dicht bij de historische nederzetting Plymouth en ligt op 88 kilometer van het centrum van Boston.

Mid Cape
In deze regio liggen Dennis, Yarmouth en Barnstable en zijn zeven plaatsjes Hyannis, Osterville, Center­ville, Cotuit, West Barnstable, Barnstable Village en Marstons Mills. Hyannis wordt beschouwd als de hub van de Cape, omdat hier bijna 70 procent van de bevolking woont. Het centrum van Hyannis is dan ook het grootste deel van het jaar gezellig druk, mede dankzij het plaatselijke JFK Museum en de Ocean Street Docks waar de veerboten en rondvaartboten naar de eilanden Nantucket en Martha’s Vineyard vertrekken.

Lower Cape
De Lower Cape staat bekend als de elleboog van de Cape en herbergt Nickerson State Park en de steden Brewster, Chatham, Harwich en Orleans. De regio biedt voornamelijk gezinsvriendelijk zomertoerisme en dient als de toegangspoort tot de Outer Cape, waar alle wegen samenkomen.

Outer Cape
Deze regio omvat de steden Eastham, Wellfleet, Truro en Provincetown. De relatief afgelegen Outer Cape is een ideale uitvalsbasis voor zomertoeristen vanwege de vele kilometers lange én uitstekende stranden van de Cape Cod National Seashore.

De eilanden
Martha’s Vineyard en Nantucket bieden elk een duidelijk andere smaak. Nantucket meet slechts 5 bij 14 kilometer en is een schilderachtig schoolvoorbeeld van een badplaats in New England. In het centrum vind je onder meer leuke winkels, galeries en het beroemde Nantucket Whaling Museum. De geplaveide straten zijn in vrijwel elk seizoen gevuld met bezoekers, met een uitschieter in de eerste week van december vanwege de sfeervolle Christmas Stroll. Martha’s Vineyard is de favoriete vakantiebestemming van de rich & famous en staat bekend om zijn geweldige stranden, het uitzicht op de oceaan en de kustdorpen Oaks Bluff, Chilmark, Edgartown en Tisbury.

Het hele artikel lees je in reismagazine GOAMERIKA ROADTIPS (PREMIUM, alleen voor abonnees) >>

Lees verder...

12436129884?profile=original

22 juni 2025 - In Ontario ligt Niagara-on-the-Lake, een stadje dat opvalt door zijn rijke historie en charmante sfeer. We nemen je mee op een reis door de tijd, van de turbulente dagen van de oorlog van 1812 tot de bloeiende wijncultuur van vandaag. We verkennen de historische straten, de markante gebouwen en de verhalen die Niagara-on-the-Lake tot een unieke bestemming maken.

Lake Ontario, het meest oostelijk gelegen van de vijf Grote Meren in Noord-Amerika, vormt een natuurlijke grens tussen de Verenigde Staten en Canada. Aan de noordoever van dit indrukwekkende meer ligt Niagara-on-the-Lake, een stadje dat niet alleen bekendstaat om zijn schilderachtige schoonheid, maar ook om zijn diepgewortelde geschiedenis in de ontwikkeling van Canada. Niagara-on-the-Lake bevindt zich namelijk op een strategisch punt waar de Niagara-rivier het Ontario-meer instroomt. Deze locatie was cruciaal voor de inheemse volkeren, Europese ontdekkingsreizigers en kolonisten. De rivier diende als een natuurlijke handelsroute, wat het gebied belangrijk maakte voor de pelshandel in de 17e en 18e eeuw. De nabijheid van de Amerikaanse grens maakte het later een sleutellocatie tijdens verschillende militaire conflicten, waaronder de Oorlog van 1812.

Eerste hoofdstad
De oorlog, die duurde van 1812 tot 1815, werd deels gedreven door de Amerikaanse wens om Britse territoria in Canada te veroveren. Niagara-on-the-Lake, destijds bekend als Newark, was de eerste hoofdstad van Upper Canada en een belangrijk Brits bolwerk. Het werd daardoor een primair doelwit voor Amerikaanse aanvallen.

Een van de belangrijkste gebeurtenissen was de Slag bij Queenston Heights in oktober 1812, slechts enkele kilometers van het stadje. Deze slag was een vroege maar beslissende confrontatie, waarbij de Britten en Canadezen een Amerikaanse invasie succesvol afweerden. De overwinning in deze slag was van groot belang voor het moreel van de Britse en Canadese troepen. Helaas leed Niagara-on-the-Lake zwaar onder de oorlog. In december 1813 staken terugtrekkende Amerikaanse troepen het stadje in brand, wat leidde tot aanzienlijke verwoesting. Na de oorlog werd het stadje heropgebouwd, wat bijdroeg aan het behoud van de 19e-eeuwse architectuur die bezoekers vandaag de dag nog kunnen bewonderen.

De nalatenschap van de Oorlog van 1812 is nog steeds zichtbaar in Niagara-on-the-Lake. De historische gebouwen, monumenten en musea vertellen het verhaal van een stadje dat een centrale rol speelde in een conflict dat de loop van de Noord-Amerikaanse geschiedenis aanzienlijk heeft beïnvloed. Na de Oorlog van 1812 bleef Niagara-on-the-Lake een belangrijk regionaal centrum, bekend om zijn handel en scheepvaart. Het behoud van de architectuur uit deze periode maakt de stad tot een populaire toeristische bestemming. Bezoekers worden aangetrokken door de pittoreske straten, de historische gebouwen zoals het Court House, het Royal George Theatre en de St. Mark's Anglican Church, en de prachtige tuinen en parken.

Bloeiende wijnindustrie
Tegenwoordig is Niagara-on-the-Lake een historisch stadje dat bekendstaat om zijn goed bewaarde 19e eeuwse gebouwen en zijn rol in de Canadese geschiedenis. Naast deze historische betekenis is Niagara-on-the-Lake ook bekend om de bloeiende wijnindustrie. Het is gelegen in een van de voornaamste wijnregio's van Canada, bekend om de productie van ijswijn, maar ook om zijn hoogwaardige tafelwijnen. Wijnproeverijen en rondleidingen door wijngaarden zijn populaire activiteiten voor bezoekers. De wijnindustrie in Niagara-on-the-Lake profiteert van het unieke microklimaat en de vruchtbare grond in de regio. Het gematigde klimaat, beïnvloed door de nabijheid van de Grote Meren, is ideaal voor de teelt van een verscheidenheid aan druiven­soorten. De warme zomers en koele herfsten zijn perfect voor zowel vroege- als late-oogstwijnen. Hoewel de regio het meest bekendstaat om zijn ijswijn – een zoete dessertwijn gemaakt van druiven die aan de wijnstok bevroren zijn – produceert het gebied ook een indrukwekkend scala aan hoogwaardige rode, witte en mousserende wijnen.

Lees het hele artikel in Canada Magazine (PREMIUM, alleen voor abonnees) >>

Lees verder...

Welkom in The Sunshine State

12756875080?profile=original

21 juni 2025 - Welkom in het betoverende Florida, de zonnige bestemming bekend als de Sunshine State. Van de schitterende themaparken in Orlando tot de tropische schoonheid van de Florida Keys; dit is het hele jaar door een fantastische bestemming. Florida is een onweerstaanbare plek en een ideale bestemming voor het hele gezin. Bekend om haar hagelwitte zandstranden, heerlijk zonnige klimaat, fantastische pretparken en vele watersportactiviteiten. Er is zoveel te beleven! Van geweldige attracties in de bekende themaparken rondom Orlando als Walt Disney World en Universal Studios Florida tot aan natuurparken waar je wildlife van dichtbij kunt spotten, zoals in het Everglades National Park. Snorkelen en duiken kun je bij de zuidelijke Florida Keys. Of ga lekker shoppen in een van de vele malls die Florida rijk is en die veel groter zijn dan in Nederland.

Florida ontdekken met de kinderen
Jong en oud kunnen zich vermaken in The Sunshine State door de perfecte combinatie van diverse attracties en zon, zee en strand. Ook voor de allerkleinsten is er ontzettend veel te beleven. Florida staat bekend om de geweldige themaparken die geschikt zijn voor alle leeftijden. Naast Walt Disney World vind je er ook Universal Studios Florida, dat bekendstaat om de attracties en shows rond bekende tekenfilmfiguren zoals de Minions en Spongebob Squarepants. Ook LEGOLAND Florida is speciaal ontworpen voor jonge kinderen.

Naast de grotere themaparken zijn er verschillende dierentuinen en aquaria die geschikt zijn voor jonge kinderen. De Central Florida Zoo, Miami Zoo en Jacksonville Zoo zijn enkele opties. Het Clearwater Marine Aquarium biedt de kans om geredde dieren zoals dolfijnen en zeeschildpadden te zien. Maar ook een airboat-tour van Wild Florida, gecombineerd met een bezoek aan hun dierentuin, vinden jonge kinderen leuk. En wist je dat er in Weeki Wachee Springs State Park echte zeemeerminnen wonen?

Lees het hele artikel in reismagazine STARS, STRIPES & MAPLE LEAVES (Alleen voor abonnees) >>

Lees verder...

De oernatuur van de Lofoten

10599199674?profile=original

20 juni 2025 - Op de Lofoten leven mens en dier gebroederlijk naast elkaar in de Noorse oernatuur. Omdat de eilandengroep ruim boven de Poolcirkel ligt, heersen hier vooral rust en ruimte – en vissers, papegaaiduikers en machtige fjorden. Deze fotoreportage vertelt meer dan duizend woorden: zien is geloven.

Røst
Op het uiterste puntje van de Lofoten vind je Røst, een vlak eiland dat volledig in het teken staat van de papegaaiduiker en de visserij. Wat heet: in het winterseizoen komt het dorpje Røstlandet echt tot leven als er honderden vissersboten met meer dan duizend bemanningsleden aanleggen om hun geluk in de rijke wateren te beproeven.

10599200653?profile=original

Reine
Je kunt er over discussiëren of Reine de meest schitterende plek van de Lofoten is, maar die discussies duren nooit lang. Het vissersdorp met zijn karakteristieke rode en witte huisjes (rorbuer) ligt op het schiereiland Moskenesøya, tegen een decor van machtige granieten rotsen die sereen weerspiegelen in de Reinefjorden. De plek bij uitstek voor een unieke noorderlichtfoto.

10599200870?profile=original

Flakstadøya
Het eiland Flakstadøya is een echt viseiland, waar visfarms en -havens elkaar afwisselen. Daarnaast is bij het grotere dorp Ramberg ook het witste strand van de Lofoten te vinden, dat spectaculair wordt omlijst door een turquoise zee en een vogelrijk, goed te hiken rotslandschap.

Het hele artikel is te lezen op ons themakanaal NoorWegen (PREMIUM, alleen voor abonnees) >>

Lees verder...

12436118082?profile=original

18 juni 2025 - Guatemala staat bekend als het meest authentieke land van Midden-Amerika en biedt talloze hoogtepunten voor zowel cultuur- als natuurliefhebbers. Het land staat bekend om zijn rijke Maya-mythes, mysterieuze regenwouden en kleurrijke stadjes en dorpjes, waardoor het een ideale bestemming is voor reizigers die op zoek zijn naar avontuur en authenticiteit.

Na een korte vlucht met Transportes Aéreos Guatemaltecos (TAG) vanuit Cancún, arriveren we op het kleine Mundo Maya-vliegveld van Flores - een rustig toeristisch dorpje dat een eiland vormt in het Lago de Peten Itza-meer en dat via een lange brug is verbonden met Santa Elena op het vasteland. Flores is gelegen op een schiereiland in Lago Petén. Aan de andere kant van de brug vindt u Santa Elena. Flores is een goede uitvalsbasis voor een dagtrip naar de meest indrukwekkende Maya-tempels van Centraal-Amerika: Tikal.

De eerste bestemming op ons programma is de must-see plek in Guatemala voor de liefhebber van archeologische vindplaatsen en ongerepte junglegebieden: de Maya-ruïnes van Tikal. Dit imposante complex ligt diep verscholen in de jungle van Petén en diende tussen 600 v.Chr. en 900 n.Chr. als het belangrijkste ceremoniële centrum van de Maya's, met 70.000 inwoners. Tot nu toe is slechts een deel van de duizenden piramides opgegraven en vermoedelijk liggen er nog steeds zo'n 10.000 bouwwerken en terrassen onder de met junglevegetatie bedekte heuvels verborgen. In 1979 werd Tikal door UNESCO tot werelderfgoed verklaard.

Genieten van een luxe ontbijt
Maar voordat we de majestueuze Maya-stad Tikal betreden, genieten we eerst van een uitgebreid ontbijt. Dat is er met het vroege vertrek uit Cancun in Mexico een beetje bij ingeschoten. We stappen uit bij restaurant El Muelle in El Remate, dat perfect gelegen is aan het Lago Petén Itzá-meer. Het uitzicht is werkelijk magnifiek! We krijgen een stevig luxe ontbijt van tortilla's, eieren naar keuze klaargemaakt met indien gewenst bacon of worstjes, gebakken banaan en een overheerlijke zwarte bonensaus. Zo kunnen we er zeker weer even tegenaan.

Voorafgaand aan Tikal National Park staat er nog een bezoek aan het nationale park Yaxhá-Nakum-Naranjo op het programma, op ruim 30 kilometer afstand ten oosten van Tikal. Yaxhá is het op twee na grootste Maya-complex in Guatemala - alleen Tikal en El Mirador zijn groter. De ruïnes hier omvatten negen pleinen, paleizen en tempels. De gids verzekert ons dat we hier geen spijt van gaan krijgen. Yaxhá is een redelijk geïsoleerd park waar weinig toeristen komen. Het is een ietwat kleinere versie van het beroemde Tikal, maar dan zonder Amerikaanse en Europese mensenmassa's en dure toegangstickets. Veel mensen bezoeken Yaxhá voor de rustige wandeling en de onmisbaar mooie zonsondergang die je vanaf de hoogste tempel kunt waarnemen.

Waanzinnige flora en fauna
We spenderen meer tijd dan gepland in Yaxhá, waardoor we wat later in de middag in Tikal arriveren. We zijn blij met de reservering van een nacht in de Jungle Lodge Hotel & Hostel. De bungalows op de heilige Tikal-gronden zijn erg gewild en zelfs in het laagseizoen zijn ze al maanden van tevoren volgeboekt. Het is een beleving op zich om aan de rand van de jungle te slapen, daar waar de ontelbare dierengeluiden de ultieme magische sfeer creëren. Een voorbode van wat ons behalve de piramides de volgende dag ook nog eens aan flora en fauna te wachten staat. Dat wordt een vroegertje van 05.30 in de ochtend, want we willen echt niks missen van Tikal, ook de zonsopgang niet. Tikal is van gigantische omvang en vereist een redelijke conditie. Want wie het hele complex wil ontdekken, legt zeker een tiental kilometers af. Wij slenteren op ons gemak door de jungle om zo ook ongelimiteerd te genieten van de rijke Guatemalteekse flora en fauna.

Het hele artikel lees je in reismagazine De Mooiste Rondreizen (PREMIUM, alleen voor abonnees) >>

Lees verder...

12810786663?profile=original

17 juni 2025 - West Virginia is een staat vol verborgen juweeltjes, elk met een eigen unieke charme. Van de historische diepte van Harpers Ferry, waar de Potomac en Shenandoah rivieren samenkomen, tot het artistieke en historische Shepherdstown, de oudste stad van de staat. Verken het adembenemende Blackwater Falls State Park met zijn spectaculaire watervallen en geniet van de avontuurlijke uitdaging van Seneca Rock, een paradijs voor klimmers. Liefhebbers van Amerikaanse geschiedenis en uitgestrekte natuur voelen zich hier al snel thuis.

Harpers Ferry heeft een intrigerende geschiedenis die teruggaat tot de late achttiende eeuw. Het stadje werd gesticht in 1763 door Robert Harper, een molenaar die het potentieel van de strategische ligging inzag. Harpers Ferry groeide snel uit tot een belangrijk industrieel centrum dankzij de waterkracht van de rivieren. Een van de belangrijkste gebeurtenissen in de geschiedenis van Harpers Ferry was de aanval op het federale arsenaal in 1859 door abolitionist John Brown. Zijn doel was om een slavenopstand te beginnen en de wapenvoorraad van het arsenaal te gebruiken. 

Appalachian Trail
Harpers Ferry wordt beschouwd als de officieuze hoofdstad van de Appalachian Trail, een van de beroemdste langeafstandswandelroutes in de Vere­nigde Staten. Bezoekers kunnen een deel van de trail wandelen en genieten van de prachtige uitzichten op de rivieren en bergen. Het Appalachian Trail Conservancy Headquarters in Harpers Ferry is een must-visit voor wandelliefhebbers.

Lees het hele artikel in reismagazine De Mooiste Rondreizen #4 (PREMIUM, ALLEEN VOOR ABONNEES) >>

Lees verder...

STEDENT(R)IP: Viva Valencia!

12436120071?profile=original

16 juni 2025 - Het gaat goed met Valencia, de sinaasappelstad aan de oostkust van Spanje. Het kleine zusje van Madrid en Barcelona, de op twee na grootste stad van Spanje, is dit jaar uitgeroepen tot de Capital Turismo Inteligente 2022 en World Design Capital 2022. Maar in het historische centrum van Valencia met zijn prachtige kerken, oude straatjes, pleinen en fonteinen, waan je je met gemak een paar eeuwen terug. Fotografe Annelies Rigter en journaliste Wenneke Savenije dompelden zich een paar dagen onder in de geboorteplaats van de paella, waar je goddelijk lekker kan eten, volksfeesten en stierengevechten in ere worden gehouden en alle vermaak binnen handbereik ligt. In Valencia gaan modern en traditioneel hand in hand.

Bij aankomst in Valencia is het stralend weer. De middagzon brandt fel op onze witte huid wanneer we het Turia park inlopen op weg naar het centrum. Dit 9 kilometer lange park, dat met zijn weelderige bosschages de stad doorkruist, was ooit een rivier. Maar toen de Turia in 1957 overstroomde en delen van de stad vernietigde, werd de bedding omgelegd naar het zuiden van Valencia. Op de drooggevallen strook grond waar nu geen water meer stroomde ontwierpen stedenbouwkundigen en tuinarchitecten een groene ‘rivier’ van palmbomen, sinaasappelbomen, dennenbomen, aromatische planten, rozentuinen, vijvers, fonteinen en sportterreinen, bekroond door 18 fraaie bruggen die beide ‘oevers’ van de stad verbinden. Wie door het Turia park loopt of fietst komt langs talloze historische monumenten, zoals de Serranos Torens en het Museum van Schone Kunsten, en moderne bezienswaardigheden als de spectaculaire Ciudad de las Artes y las Ciencias van de Valenciaanse architect Santiago Calatrava, de Stad van de Kunst en Wetenschappen, een futuristisch ogend multifunctioneel ‘complex’ vol unieke musea, concertzalen en vijvers, waaraan vanaf 1989 twee decennia lang werd gewerkt om de toegankelijkheid van wetenschap en cultuur te stimuleren.

Het hele artikel lees je in reismagazine De Mooiste Rondreizen (PREMIUM, alleen voor abonnees) >>

Lees verder...

Rondje Oregon: Van oceaan tot vulkaan

1 juli 2025 - Van oceaanmist tot vulkaanrand: deze rondreis door Oregon laat je in 17 tot 21 dagen de veelzijdigheid van de staat ervaren. Je reist in een lus vanuit Portland langs ruige kustlijnen, gekleurde woestijnheuvels, diepblauwe kratermeren en actieve steden als Bend en Hood River. Onderweg wissel je ontspannen natuurmomenten af met hikes, lokale foodcultuur en verrassende landschappen. Of je nu met camper of auto reist: deze route is gemaakt voor reizigers die houden van vrijheid, afwisseling en karakter. Oregon laat zich niet samenvatten – maar wel beleven.

Duur: 17–21 dagen Start & eindpunt: Portland (rondje) Totale afstand: ca. 1.800 km Beste reistijd: juni – september Reistype: auto of camper Inclusief: Pacific Coast, Crater Lake, Painted Hills, Columbia River Gorge, Smith Rock, Mount Hood

Dag 1–2 – Portland: Creatief hart van Oregon

Overnachting: Portland (minimaal 2 nachten)

Je reis begint in Portland, een stad die perfect voelt als opwarmronde voor de natuurpracht die nog komt. Portland is groen, ontspannen, eigenzinnig – en zit vol street art, microbrouwerijen, koffiebars en food trucks. Geen wolkenkrabbers of chaos hier, maar stadsparken, bruggen over de rivier en hippe wijken vol karakter.

Na aankomst kun je rustig acclimatiseren en je eerste indrukken opdoen in de Pearl District, een voormalige industriële wijk die is omgetoverd tot een levendig centrum vol kunstgalerieën, boekwinkels, designshops en cafés. In deze buurt vind je ook Powell’s City of Books, de grootste onafhankelijke boekwinkel ter wereld – ideaal voor een regenachtige middag of een inspiratieloze ochtend.

’s Avonds is het tijd voor een eerste kennismaking met de food cart pods waarvoor Portland beroemd is: kleine verzamelplekken van mobiele keukens, verspreid over de stad. Hier proef je van alles, van Koreaanse taco’s tot Ethiopische injera of vegan donuts.

De volgende ochtend begin je actief met een fietstocht langs de Willamette River. Portland is een van de fietsvriendelijkste steden van de VS, met brede fietspaden en meerdere bruggen om de rivier over te steken. Huur een fiets bij één van de lokale verhuurbedrijven en maak een rondje over de Eastbank Esplanade, langs de skyline en via de Tilikum Crossing, een brug exclusief voor fietsers, voetgangers en trams.

Voor de middag kun je kiezen tussen natuur en cultuur. Washington Park, ten westen van het centrum, is een groene oase met kronkelende paden, uitkijkpunten en meerdere tuinen. Bezoek hier de International Rose Test Garden (vooral in juni prachtig in bloei), of de Japanese Garden, een van de mooiste buiten Japan. Wie liever de stad in duikt, kan het Portland Art Museum bezoeken of shoppen in de vintagewinkels van Hawthorne District.

Sluit je tweede dag af met een diner in een van de vele farm-to-table restaurants of ga voor informeel comfortfood bij een pub met eigen brouwerij – bier is hier een serieuze zaak. Denk aan namen als Deschutes Brewery, Hopworks of Breakside.

Dag 3–4 – Columbia River Gorge & Mount Hood: Watervallen, bergen en boomgaarden

Overnachting: Hood River of Parkdale (2 nachten)

Na twee dagen stad verruil je het stedelijke Portland voor de spectaculaire natuur van de Columbia River Gorge. Deze kloof vormt de grens tussen Oregon en Washington en is beroemd om zijn steile rotswanden, tientallen watervallen en uitkijkpunten waar je eindeloos ver de rivier ziet kronkelen. Het mooiste deel ligt pal ten oosten van Portland, dus je hoeft maar kort te rijden voor het avontuur begint.

Volg de Historic Columbia River Highway – een kronkelende scenic route met stops bij enkele van de bekendste watervallen in de regio. Begin bij Latourell Falls, waar je onderlangs kunt lopen, en vervolg naar de iconische Multnomah Falls, met zijn dubbele val van in totaal 189 meter. Als je vroeg bent, ontwijk je hier de drukte. Maak eventueel een korte hike naar de top van de waterval voor een uitzicht over de vallei.

Wie iets meer uitdaging zoekt, kan de Angel’s Rest Trail lopen: een stevige klim van zo’n 2,5 uur (heen en terug), beloond met een 270-graden uitzicht over de Gorge. Een korter alternatief is de Wahkeena Falls Trail, die in ongeveer een uur naar meerdere kleinere watervallen leidt, vaak minder druk bezocht.

Aan het eind van de middag vervolg je je weg oostwaarts naar Hood River, een levendig stadje aan de rivier, populair bij wind- en kitesurfers. Hier kun je overnachten in een gezellige B&B of boutique hotel. In de avond wandel je over de rivieroever of schuif je aan bij een lokaal restaurant of bierbrouwerij, met uitzicht op de Columbia.

De volgende dag trek je de bergen in, richting Mount Hood, de hoogste berg van Oregon (3.429 m) en het hele jaar door besneeuwd. De rit voert via de beroemde Fruit Loop, een landelijke route langs boomgaarden, wijngaarden, lavendelvelden en kleine farmstands. In het juiste seizoen kun je hier appels plukken of verse bessen kopen – en in elk seizoen kun je stoppen voor een ciderproeverij of versgebakken taart.

Wie zin heeft in natuur, kan een korte wandeling maken bij Tamanawas Falls of Lost Lake, waar je bij helder weer Mount Hood weerspiegeld ziet in het water. Wil je echt de hoogte in, rijd dan helemaal door tot Timberline Lodge op de zuidflank van de berg, waar je zelfs in de zomer soms skiërs op de gletsjer ziet.

Dag 5–6 – Smith Rock & Bend: Woestijnrotsen en bergstadssfeer

Overnachting: Bend (2 nachten)

Na de groene bergen van Mount Hood rijd je het droge binnenland van Oregon binnen. Via de spectaculaire US-26 doorkruis je een landschap dat plots verandert: het wordt open, ruig en stoffig. Dennenbossen maken plaats voor sagebrush, basaltrotsen en diepe luchten. Dit is het hoge woestijngebied van Centraal-Oregon – ruig en verrassend gevarieerd.

Je eerste stop is Smith Rock State Park, een dramatisch rotslandschap van rode en gele kliffen, uitgesleten door de Crooked River. Het park wordt gezien als de bakermat van het sportklimmen in de VS, maar ook wandelaars komen hier volledig aan hun trekken. Voor een kort maar stevig avontuur kies je de Misery Ridge Trail – een rondwandeling van ca. 5 km met stevige hoogtemeters en uitzichten op Mount Jefferson in de verte. Wie vroeg opstaat wordt beloond met een zonsopgang die de rotsen in vuur en vlam zet. Er zijn ook makkelijkere trails langs de rivier voor wie het rustiger aan wil doen.

Na je bezoek aan Smith Rock rijd je door naar Bend, de populairste stad van Centraal-Oregon. Het is een mix van hip outdoorstadje en relaxed woestijndorp, met veel sfeer, goede restaurants en een sterke biercultuur. Je kunt hier prima een volle dag doorbrengen zonder ook maar één nationaal park in de buurt te missen.

Wandel langs de Deschutes River, huur een tube of paddleboard, of strijk neer in het park met uitzicht op de bergen. Bierliefhebbers kunnen hun hart ophalen bij de beroemde Bend Ale Trail – een route langs meer dan 20 lokale brouwerijen, van experimentele sours tot klassieke IPA’s.

Wie juist het ondergrondse avontuur zoekt, kan een bezoek brengen aan de Lava River Cave, een uitgestrekte lavabuis net buiten de stad. Je daalt hier af in een donkere tunnel van gestolde magma, gewapend met een zaklamp – een bijzonder contrast met het zonovergoten landschap erboven.

’s Avonds is Bend levendig maar ontspannen. Je eet hier uitstekend – van burgers en barfood tot verfijnde gerechten in restaurants met uitzicht op de bergen. Als het helder is, sluit je de dag af op een terras bij zonsondergang met een lokaal biertje in de hand.

Dag 7–8 – Painted Hills & John Day Fossil Beds: Kleurenlagen en miljoenen jaren geschiedenis

Overnachting: Mitchell of omgeving (1 nacht), of dagtocht vanuit Bend

Na het bruisende Bend trek je oostwaarts de stilte in. De weg slingert door afgelegen bergland, over kleine passen en door droge valleien. Hier ligt een van de best bewaarde geheimen van Oregon: de John Day Fossil Beds National Monument, en in het bijzonder de Painted Hills – een surrealistisch landschap dat eruitziet alsof het door een schilder is aangelegd.

De Painted Hills danken hun naam aan de intense kleurpatronen in het gesteente: rood, oker, goud en zwart, gevormd door vulkanische as en mineralen die zich over miljoenen jaren hebben afgezet in lagen. De kleuren veranderen afhankelijk van het licht – bezoek ze bij voorkeur in de vroege ochtend of rond zonsondergang voor het mooiste effect. Er zijn korte wandelroutes zoals de Painted Cove Trail en de Overlook Trail, waarmee je dicht langs de heuvels loopt zonder ze te verstoren. Een fotogeniek hoogtepunt van je reis.

Wie meer wil dan alleen kijken, kan doorrijden naar de andere units van het nationale monument: Sheep Rock en Clarno, waar je fossielen kunt zien van oeroude planten, vissen en zoogdieren. In het kleine maar uitstekende Thomas Condon Paleontology Center leer je hoe deze regio ooit tropisch was – compleet met palmen, krokodillen en neushoorns. Het museum combineert fossielen met boeiende presentaties over geologie en evolutie.

Je kunt dit gebied bezoeken als dagtocht vanuit Bend (heen en terug is ongeveer 4 uur rijden), maar voor wie de rust echt wil ervaren is een overnachting in Mitchell aan te raden. Dit piepkleine westernstadje met een paar motels en cafés ligt op steenworp afstand van de Painted Hills en biedt een bijna tijdloze sfeer – denk houten gevels, stoffige straten en een sterrenhemel zonder lichtvervuiling.

De avond breng je door in stilte. Misschien met een kampvuur, of gewoon kijkend naar de lucht die paars kleurt boven de heuvels. Dit is Oregon ver van de gebaande paden – een plek waar de tijd langzaam lijkt te gaan.

Dag 9–10 – Crater Lake National Park: Blauwer dan blauw

Overnachting: Mazama Village (in het park) of Klamath Falls (1–2 nachten)

Na de rust van Mitchell of de lange rit vanaf Bend, voert de route je via het oostelijke binnenland naar een van de meest iconische natuurwonderen van de VS: Crater Lake National Park. Dit diepblauwe meer ligt in de krater van een ingestorte vulkaan en is het diepste meer van de Verenigde Staten – maar vooral bekend om zijn felle kleur en onaardse schoonheid.

De rit naar het park is op zichzelf al de moeite waard. Vanuit het oosten doorkruis je stille dennenbossen en lavavelden waar je nauwelijks andere reizigers tegenkomt. Eenmaal in het park rijd je direct naar Rim Drive: de weg die in een lus om de krater loopt, met op bijna elke kilometer een uitzichtpunt. De vergezichten over het meer – felblauw, ondiep aan de rand, diep donkerblauw in het midden – blijven verbazen. Maak regelmatig stops, zoals bij Watchman Overlook, Phantom Ship Overlook of Cloudcap, het hoogste punt aan de kraterrand.

Voor wie wil wandelen zijn er diverse trails. De bekendste is de Garfield Peak Trail (±4 km retour, pittige klim), met uitzicht op Wizard Island en het hele meer. Liever iets rustiger? Dan is de Discovery Point Trail een goede optie – licht stijgend, prachtig uitzicht, en niet te lang.

In de zomer kun je per boot het water op. Via een steile trail (de Cleetwood Cove Trail) daal je af naar het meer, waar je op een boot kunt stappen voor een rondvaart – of zelfs kunt aanmeren op Wizard Island voor een korte hike naar de top van deze vulkanische kegel. Let op: tickets hiervoor moet je vooraf reserveren en dit is alleen mogelijk bij goed weer (meestal juli–begin september).

Overnachten kan op twee plekken: in Mazama Village (camping en cabins in het park), of buiten het park in Klamath Falls – een levendig stadje met restaurants, tankstations en voldoende voorzieningen. Wie vroeg wil starten of lang wil genieten van zonsondergang aan de kraterrand doet er goed aan om minstens één nacht ín het park te boeken.

Bij goed weer is zonsondergang op de zuidkant van de krater een ervaring die je niet snel vergeet. De kleuren veranderen van diepblauw naar paars, de wind valt weg, en de stilte is indrukwekkend. Crater Lake is geen bestemming waar je doorheen raast, maar een plek om stil van te worden.

Dag 11–13 – Oregon Coast: Ruige kliffen, eindeloze stranden en mistige bossen

Overnachtingen: Yachats, Florence, Lincoln City of omgeving (2 nachten verspreid over 3 dagen)

Na de vulkanische hoogvlakten en kratermeren is het tijd voor een totaal ander landschap: de wilde, ruige kust van Oregon. Deze dagen rijd je noordwaarts langs Highway 101, met de Pacific Ocean constant aan je linkerzijde. De route voert langs kliffen, mistige baaien, oude vuurtorens en brede zandstranden – en wordt afgewisseld met charmante kustplaatsjes vol sfeer.

Afhankelijk van je vorige stop, begin je dit traject in Bandon of Gold Beach. In Bandon kun je je vergapen aan de zee-stapels en rotsformaties voor de kust, met fotogenieke namen als “Face Rock” en “Cat and Kittens Rocks”. De zonsondergang hier is vaak spectaculair. In Gold Beach kun je ook een jetboat-tour maken op de Rogue River, voor wie nog wat actie zoekt.

Rijd vervolgens noordwaarts via de Samuel H. Boardman Scenic Corridor, een aaneenschakeling van uitzichtpunten, wandelroutes en verborgen strandjes. Stop regelmatig bij plekken zoals Natural Bridges, Secret Beach en Cape Sebastian – kort wandelen, groot effect.

Rond Florence verandert het landschap opnieuw. Hier vind je de Oregon Dunes, uitgestrekte zandduinen die reiken tot aan de bossen. Je kunt hier wandelen, sandboarden of gewoon genieten van het uitzicht vanaf een uitkijkpunt. Vlakbij ligt ook de iconische Heceta Head Lighthouse, een van de meest gefotografeerde vuurtorens van de Amerikaanse westkust. Neem even de tijd om naar de top te wandelen – het uitzicht is de moeite waard.

Tussen Florence en Yachats vind je Cape Perpetua, waar de oceaan met kracht tegen de rotsen beukt. Bezoek hier zeker Thor’s Well en Devil’s Churn – grillige rotsspleten waar het water als een geiser omhoog spuit bij vloed. Bij helder weer kun je hier ook walvissen spotten vanaf de kliffen.

Newport, iets verder naar het noorden, is een fijne tussenstop voor lunch of overnachting. Hier kun je zeeleeuwen zien luieren op de kades, lokale vis eten op de pier of een bezoek brengen aan het Oregon Coast Aquarium. Wie wil, kan hier ook verse krab kopen – direct uit de boot.

Overnachten doe je het best in Yachats, Florence of Lincoln City, afhankelijk van je reistempo. Alle drie bieden uitzicht op zee, gezellige restaurants en een relaxte sfeer. Deze drie dagen vormen een vloeiend en visueel indrukwekkend intermezzo in je reis – perfect om even gas terug te nemen en de kracht van de oceaan te voelen.

Dag 14–16 – Cannon Beach & Northern Coast: Mistige bossen, ruige branding en historie aan zee

Overnachting: Cannon Beach of Seaside (2 nachten)

Je laatste dagen aan de kust breng je door in het noordelijke deel van de Oregon Coast, waar de sfeer nóg wat mystieker is: dennenbossen die tot aan het strand reiken, rotsformaties in zee die opduiken uit de mist, en oude stadjes met een rijk verleden. Dit is het decor van klassieke roadmovies, scheepsverhalen en surflegendes.

Je uitvalsbasis is Cannon Beach, zonder twijfel een van de bekendste en meest sfeervolle badplaatsen van Oregon. Het strand hier is breed, goudkleurig en wordt gedomineerd door de indrukwekkende Haystack Rock – een 72 meter hoge basaltrots die bij eb bereikbaar is. Rondom de rots leven papegaaiduikers, zeesterren en anemonen in getijdenpoelen. Een wandeling bij laag water is hier een must.

Ten noorden van Cannon Beach ligt Ecola State Park, met wandelroutes door dichtbegroeide kustbossen en uitzichtpunten die je laten uitkijken over de baai, de branding en de afgelegen stranden eronder. De Crescent Beach Trail of de korte wandeling naar Indian Beach zijn aanraders – ook geliefd bij surfers en picknickers.

Wie nog verder naar het noorden wil, bereikt na een klein uurtje rijden Astoria, de oudste stad van Oregon, gelegen aan de monding van de Columbia River. Hier komen zeevaart, pioniersgeschiedenis en filmcultuur (denk The Goonies) samen. Wandel over de pier, bezoek het Maritime Museum, of beklim de Astoria Column voor uitzicht over de oceaan, de rivier en de brug naar Washington State.

Heb je zin in een rustige stranddag? Dan is Cannon Beach perfect om te ontspannen, te lezen in het zand of gewoon te kijken naar de branding. Liever actief? In Seaside, iets verderop, kun je fietsen huren, surflessen volgen of het gezellige centrum verkennen met zijn oude boardwalk, arcades en visrestaurants.

's Avonds dineer je in een lokaal visrestaurant (verser krijg je het niet) of drink je iets op een terras met zicht op zee. De sfeer is ontspannen, de zon zakt langzaam in de oceaan, en de stilte van de kust neemt het van je over.

Na drie weken natuur, cultuur en eindeloze landschappen is dit de perfecte plek om af te ronden – of nog even te blijven hangen.

Dag 17–18 – Terug naar Portland via Tillamook & Willamette Valley: Kaas, wijn en een ontspannen afsluiting

Overnachting: Portland of omgeving (1–2 nachten)

Na de indrukwekkende kustlijn van noordwest Oregon verlaat je geleidelijk de oceaan en keer je terug richting het binnenland. Maar ook deze laatste etappe is allesbehalve een rechte of saaie rit: je volgt een route vol culinaire tussenstops, groene valleien en glooiende heuvels met wijngaarden.

Je eerste halte is Tillamook, een naam die in Oregon bijna synoniem staat voor kaas. De Tillamook Creamery is uitgegroeid tot een populaire bezoekersattractie waar je kunt zien hoe kaas wordt gemaakt – en natuurlijk kunt proeven. Je wandelt langs het productieproces, haalt een ijsje bij de counter of schuift aan in het restaurant voor een stevige lunch met lokale producten.

Na Tillamook verlaat je de kust via Highway 6 en rijd je landinwaarts, waar het landschap langzaam verandert in groene heuvels en landbouwgebied. Je komt nu in de Willamette Valley, het wijnhart van Oregon. Deze regio is beroemd om zijn elegante Pinot Noir, maar produceert ook frisse witte wijnen en mousserende soorten. Neem de tijd om een of twee wijnhuizen te bezoeken – bijvoorbeeld rond de stadjes McMinnville, Dundee of Newberg. Veel wijnhuizen hebben een terras met uitzicht over de vallei, perfect voor een ontspannen laatste middag.

Richting het einde van de dag rijd je terug naar Portland, waar je je roadtrip afrondt. Je kunt ervoor kiezen om nog een of twee nachten in of nabij de stad te blijven – om bij te komen, laatste inkopen te doen of simpelweg nog even te genieten van de relaxte sfeer. Wie liever wat rustiger afsluit, kan overnachten in een buitenwijk of op een lodge in de heuvels buiten de stad.

Afhankelijk van je vlucht en planning kun je de volgende ochtend direct naar de luchthaven rijden – of eerst nog een laatste wandeling maken in Washington Park, een koffietje halen bij een van de honderden onafhankelijke cafés in Portland en dan pas afscheid nemen van Oregon.

Optionele extra’s (bij 21 dagen):
Meer tijd? Voeg avontuur of verdieping toe
Heb je ruim drie weken de tijd, of wil je onderweg ergens langer blijven hangen? Dan zijn er meerdere plekken in Oregon die zich uitstekend lenen voor een extra dag of twee. Hieronder drie suggesties die perfect in te passen zijn in je route – of als lus, of als verlenging op het eind.

Dagtrip naar Silver Falls State Park – De ‘Trail of Ten Falls’
Locatie: Tussen Bend en Portland (via Salem)
Tijd: 1 volle dag

Dit prachtige bosrijke park wordt vaak ‘het kroonjuweel van het Oregon State Parks System’ genoemd. De Trail of Ten Falls is een rondwandeling van ongeveer 12 km langs (en soms áchter) tien indrukwekkende watervallen. Je loopt door een canyon met varens, mos en mist, en hoort voortdurend het geruis van water.
Perfect voor wandelaars en fotografen, en een mooie afsluiter vóór je terugkeert naar Portland.

Oost-Oregon: Alvord Desert & Steens Mountain – Ruig en afgelegen
Locatie: Zuidoost-Oregon
Tijd: Minimaal 2 extra dagen (meer is beter)

Voor wie echt de gebaande paden wil verlaten: de Alvord Desert is een uitgestrekte, gebarsten zoutvlakte aan de voet van de imposante Steens Mountain. Je rijdt hier urenlang zonder iemand tegen te komen. Slapen doe je wild (met eigen tent of camper) of in een eenvoudige lodge. Dit deel van Oregon is droog, stil en mysterieus – met natuurlijke warmwaterbronnen, wilde paarden en een weidsheid die je nergens anders in de staat vindt. Alleen doen bij goed weer en met voldoende voorbereiding.

Meerdaagse hike bij Mount Hood of Jefferson Park
Locatie: Noordwest-Oregon
Tijd: 1–2 dagen extra, afhankelijk van de trail

Als je onderweg hebt genoten van Mount Hood, kun je overwegen om een extra dag of twee te besteden aan een serieuze hike in dit gebied. Jefferson Park, net ten zuiden van Mount Hood, is alleen bereikbaar via stevige wandelroutes van 8 tot 16 km (enkele reis), maar beloont je met alpenweides, bergmeren en uitzicht op Mount Jefferson. Mount Hood zelf biedt ook langere trails zoals de Timberline Trail of overnachtingsopties bij de Cloud Cap Inn of de Timberline Lodge. Ideaal voor wie zijn reis met een fysieke uitdaging wil afsluiten.

De route bij benadering:

Lees verder...

5 Dagenplan: Blue Ridge Parkway

1 juli 2025 - Dwars door de Appalachen slingert de Blue Ridge Parkway, een van de mooiste scenic routes van de Verenigde Staten. In vijf dagen rijd je van het groene Virginia tot de rand van de Great Smoky Mountains, via kronkelende wegen, diepe bossen en spectaculaire uitzichten. Onderweg kom je langs watervallen, historische molens, wandelpaden en sfeervolle bergdorpjes. Deze gids neemt je stap voor stap mee langs de hoogtepunten tussen Afton en Cherokee – inclusief tips voor overnachtingen, wandelingen en culturele stops die deze route zo bijzonder maken.

Route: Afton (VA) – Cherokee (NC)
Duur: 5 dagen
Totale afstand: 755 km
Beste reistijd: Lente (mei–juni) of herfst (half september – eind oktober)

Dag 1 – Afton (VA) – Roanoke
Afstand: ±180 km
Overnachting: Roanoke

Wie bij Afton de Blue Ridge Parkway oprijdt, laat het dagelijkse leven achter zich en stapt een wereld binnen van weidse panorama’s, stille bossen en kronkelende wegen die zich door het berglandschap slingeren. Je bevindt je hier aan het noordelijke beginpunt van de Parkway, net buiten de toegangspoort tot Shenandoah National Park. Het eerste deel van de route voert langs glooiende hellingen en uitgestrekte vergezichten over de Shenandoah-vallei.

Een van de eerste aanraders onderweg is Humpback Rocks. Maak hier een korte maar pittige hike van ongeveer een uur (heen en terug) naar de top voor een spectaculair uitzicht over de vallei. Bij het bezoekerscentrum vind je ook een klein openluchtmuseum met een historisch boerenhuisje uit de 19e eeuw – een mooi inkijkje in het bergleven van vroeger.

Even verderop passeer je Otter Creek, waar je een ontspannende pauze kunt nemen bij het beekje of het wandelpad langs de rivier kunt volgen. Net na Otter Creek rijd je over de James River – met 198 meter het laagste punt van de hele Parkway. Er is een kleine parkeerplaats bij de brug waar je de benen kunt strekken en even kunt genieten van het kabbelende water en de rust van de omgeving.

Rond het middaguur bereik je het gebied rond de Peaks of Otter. Dit is een van de meest geliefde stops op de route, en dat is niet voor niets: hier kun je een mooie rondwandeling maken rondom Abbott Lake, met uitzicht op de majestueuze Sharp Top Mountain. Het is een fijne plek voor een picknick of om gewoon even in alle rust aan het water te zitten. In het bezoekerscentrum vind je informatie over de flora, fauna en geschiedenis van dit berggebied.

Aan het eind van de middag kom je aan in Roanoke, een levendige middelgrote stad aan de voet van de bergen. De skyline wordt hier gedomineerd door de beroemde Roanoke Star, die ’s avonds verlicht boven de stad uitsteekt. Roanoke staat bekend om zijn microbrouwerijen, lokale kunstscene en het Virginia Museum of Transportation, waar je onder andere oude stoomlocomotieven en historische auto’s kunt bewonderen. In het centrum vind je talloze eetgelegenheden, van casual barbecue tot verfijnde Southern cuisine – een prima plek om je eerste reisdag af te sluiten.

Dag 2 – Roanoke – Fancy Gap (VA)
Afstand: ±150 km
Overnachting: Fancy Gap of nabijgelegen B&B

Na een ontspannen ochtend in Roanoke vervolg je de Blue Ridge Parkway in zuidelijke richting. De route van vandaag voert door een heuvelachtig en groen gebied met een sterke culturele identiteit. Onderweg passeer je open graslanden, dichte bossen en charmante stops die de ziel van Appalachia weerspiegelen. Waar de vorige dag vooral draaide om natuur, is er vandaag ook ruimte voor muziek, tradities en ambacht.

Je eerste langere stop is bij het Blue Ridge Music Center, vlakbij de grens met North Carolina. Hier komt de muzikale geschiedenis van de regio tot leven in een kleinschalig museum met audiofragmenten, verhalen en instrumenten. Maar het mooiste is dat er bijna dagelijks live muziek klinkt op het buitenterras – bluegrass, old-time en Appalachian folk, gespeeld door lokale muzikanten die deze traditie levend houden.

Iets eerder op de route, ter hoogte van Meadows of Dan, ligt een van de meest gefotografeerde plekken van de Parkway: Mabry Mill. Deze oude watermolen uit begin 20e eeuw staat idyllisch aan een vijver, omringd door bomen en picknicktafels. Ernaast liggen een smederij en oude gereedschappen, en in het seizoen worden hier demonstraties gegeven van traditionele ambachten zoals houtbewerking en weven. Een mooie plek om even rond te lopen, foto’s te maken of wat te eten in het kleine restaurant.

Verderop kom je bij het gebied rond Rocky Knob, een hooggelegen parkzone met uitgestrekte uitzichtpunten, wandelpaden en rustige picknickplaatsen. Hier kun je kiezen voor een korte luswandeling of gewoon stoppen bij een van de ‘overlooks’ om de uitgestrekte heuvels in je op te nemen. Het gebied is ook geliefd bij vogelaars vanwege de open velden en bossen.

Aan het einde van de middag daal je langzaam af naar Fancy Gap, een rustig gehucht op de grens van de bergen en het platteland. Hier vind je sfeervolle cabins, kleine B&B’s en uitzicht op de onderliggende vallei. Het is geen plek vol faciliteiten, maar juist een fijne, stille halte op je reis – met de Parkway letterlijk voor je deur. ’s Avonds hoor je hier vaak niets anders dan krekels en wind door de bomen. Een goede plek om tot rust te komen voor de volgende etappe.

Dag 3 – Fancy Gap – Blowing Rock (NC)
Afstand: ±170 km
Overnachting: Blowing Rock

Vandaag rijd je het bergachtige hart van North Carolina binnen. Net voorbij Fancy Gap steek je ongemerkt de staatsgrens over, maar het verschil merk je al snel: het landschap wordt grilliger, de hellingen steiler, en de uitzichten weidser. De Parkway slingert zich als een lint door bossen, langs graslanden en over kammen met indrukwekkende panorama’s.

Je eerste noemenswaardige stop is Doughton Park, een uitgestrekt natuurgebied waar je rustig een paar uur kunt doorbrengen. Hier vind je open weides, kronkelende trails en de mogelijkheid om witstaartherten of wilde kalkoenen te spotten. Populaire wandelingen zijn de Bluff Mountain Trail of de kortere Fodder Stack Trail. Neem een picknick mee of lunch bij het eenvoudige restaurant in het park (alleen geopend in het seizoen).

Richting het zuiden passeer je de Northwest Trading Post, een charmante winkel in een houten gebouw, waar je streekproducten en lokale ambachten kunt bekijken – van houtsnijwerk en handgemaakte quilts tot ingelegde groenten en siropen. Ideaal voor een korte stop of als je op zoek bent naar een origineel souvenir.

In de namiddag bereik je Blowing Rock, een van de meest sfeervolle bergdorpjes van de Parkway. De naam verwijst naar de nabijgelegen rotspartij waar volgens de legende de wind altijd omhoog waait – en waar je een spectaculair uitzicht hebt over het dal. Maar het dorp zelf is minstens zo aantrekkelijk: met zijn stijlvolle winkels, kunstgalerieën, koffiebars en historische gebouwen ademt het een ontspannen sfeer. Wandel even over Main Street, bezoek een boetiek of neem een drankje op een terras.

Voor het diner is er geen betere plek dan The Best Cellar, een restaurant in een herberg uit 1920. Hier eet je in een klassieke, warme setting met witte tafellakens en kaarslicht. Op het menu staan moderne variaties op Southern classics, zoals gegrilde forel, biefstuk met bourbon-saus of vegetarische pasta’s met seizoensgroenten. Een elegante afsluiter van een dag vol natuur en cultuur.

Dag 4 – Blowing Rock – Asheville (NC)
Afstand: ±170 km
Overnachting: Asheville

Deze etappe voert je over misschien wel het spectaculairste deel van de hele Blue Ridge Parkway. Het traject slingert hoog door de bergen, langs ruige hellingen en smalle bergkammen, met uitzichtpunten die soms tientallen kilometers ver reiken. De weg is zelf al een bezienswaardigheid, maar onderweg liggen ook enkele van de meest iconische stops van de route.

Kort na vertrek uit Blowing Rock kom je bij het Linn Cove Viaduct – een technisch hoogstandje en fotogeniek stuk snelweg dat als een zwevende slinger langs de flank van Grandfather Mountain loopt. Je kunt parkeren bij het bezoekerscentrum en over een kort wandelpad onder het viaduct doorlopen voor het beste uitzicht op deze iconische constructie.

Een paar kilometer verderop wacht Grandfather Mountain zelf. Dit natuurreservaat biedt indrukwekkende wandelmogelijkheden, een natuurcentrum met dierenverblijven (beren, otters, adelaars) en natuurlijk de beroemde Mile High Swinging Bridge: een hangbrug op meer dan 1.500 meter hoogte, met 360-graden-uitzicht over de Blue Ridge Mountains. De toegangsweg is steil, maar goed te rijden – en de beloning is groot.

Verder richting het zuiden volgt het landschap de contouren van de bergen. Bossen worden afgewisseld met open bergweiden en grillige rotswanden. In het voorjaar zijn de hellingen bedekt met bloeiende rododendrons en laurierstruiken. Een aanrader voor een korte stop is Craggy Gardens, op ongeveer 1.800 meter hoogte. Hier kun je een korte trail lopen naar een uitzichtpunt met zicht op Mount Mitchell, de hoogste berg van het oosten van de VS (2.037 m).

Aan het einde van de middag rijd je de stad Asheville binnen, een creatieve en eigenzinnige plek midden in de bergen. De sfeer is losjes, jong en cultureel. Je vindt er straatmuzikanten op elke hoek van de straat, tientallen kunstgalerieën, koffiebars, vegan foodtrucks en microbrouwerijen. Wie zin heeft in luxe en historie kan het beroemde Biltmore Estate bezoeken – een gigantisch landhuis gebouwd in de stijl van een Frans kasteel, compleet met wijngaard, tuinen en museum.

Asheville is een stad waar je gerust een extra dag zou kunnen blijven. Maar zelfs in één avond proef je al iets van de energie en eigenzinnigheid die deze plek zo geliefd maakt.

Dag 5 – Asheville – Cherokee (NC)
Afstand: ±85 km
Overnachting: Cherokee of Great Smoky Mountains National Park

De laatste dag op de Blue Ridge Parkway is kort in afstand, maar groots in ervaring. Dit traject voert je nog eenmaal over hoge bergkammen, door dichte bossen en langs uitzichtpunten waar je het gevoel krijgt boven de wolken te rijden. Het is een rustige afsluiting van een onvergetelijke route – met ruimte voor reflectie én verdieping.

Je begint de dag met een korte rit naar Mount Pisgah, een markante piek ten zuiden van Asheville. De parkeerplaats bij de trailhead ligt direct aan de Parkway. Van daaruit kun je een stevige ochtendhike maken naar de top (±4 km retour), waar je beloond wordt met een panoramisch uitzicht over het omliggende bergland. Onderweg passeer je dichte rododendronstruiken en geurige dennenbossen. Deze wandeling is vooral vroeg in de ochtend prachtig, als de lucht nog koel is en het zonlicht door de mistige bergen breekt.

Verder richting Cherokee volgt een van de hoogstgelegen delen van de Parkway. Onderweg passeer je meerdere ‘overlooks’, maar de meest indrukwekkende is zonder twijfel Waterrock Knob, op ruim 1.800 meter hoogte. Hier kijk je uit over de blauwe bergketens die zich eindeloos lijken uit te strekken. Het is een van de laatste grote uitzichtpunten van de Parkway, en een perfecte plek om even stil te staan bij de reis die je net hebt afgelegd.

Aan het eind van de ochtend of begin van de middag daal je langzaam af naar het stadje Cherokee, het officiële eindpunt van de Blue Ridge Parkway. Dit is het culturele centrum van de Eastern Band of the Cherokee Indians, een inheems volk dat al eeuwenlang in deze regio leeft. Bezoek hier het Museum of the Cherokee People, waar je aan de hand van verhalen, objecten en multimedia een indruk krijgt van hun geschiedenis, cultuur en veerkracht. Ook het openluchtmuseum Oconaluftee Indian Village is een bezoek waard – vooral als je met kinderen reist.

Vanaf Cherokee kun je je reis voortzetten via de Newfound Gap Road richting Great Smoky Mountains National Park. Deze weg voert je dwars door het hart van het park, over bergpassen en langs mistige valleien. Het is een passende afsluiter van een route die draait om natuur, verstilling en schoonheid – en het begin van een nieuw hoofdstuk als je verder reist naar Tennessee, de muzieksteden of het diepe zuiden.

Tip voor doortrekkers
Heb je na de Blue Ridge Parkway nog tijd over? Dan zijn er volop mogelijkheden om je reis met één of twee weken te verlengen. Hieronder vind je vier logische vervolgroutes die naadloos aansluiten – elk met een eigen sfeer en karakter.

Nashville & Memphis – Op zoek naar de ziel van de Amerikaanse muziek
Vanuit Cherokee rijd je westwaarts richting Tennessee. In Nashville duik je in de wereld van countrymuziek, met live-optredens in elk café en een bezoek aan de Grand Ole Opry. Daarna door naar Memphis, waar blues en soul de boventoon voeren. Verken Beale Street, het Elvis Presley-museum Graceland en het indrukwekkende National Civil Rights Museum.

Great Smoky Mountains – Wandelparadijs in nevelige bergen
Heb je behoefte aan natuur en beweging na het rijden? Trek dan een paar dagen uit voor hikes in het Great Smoky Mountains National Park. Wandel naar bergtoppen als Clingmans Dome of door de groene valleien van Cades Cove en Deep Creek. In het voorjaar bloeit het park uitbundig; in het najaar kleuren de bossen vuurrood en oranje.

Savannah & Charleston – Zuidelijke charme en historische grandeur
Voor wie houdt van sfeer en geschiedenis: zak af naar de kust en bezoek de oude havensteden Charleston (South Carolina) en Savannah (Georgia). Denk: statige huizen onder met mos begroeide eiken, geplaveide straten, verborgen binnentuinen en verfijnde Southern cuisine. Deze steden zijn een lust voor het oog én de zintuigen.

Florida Panhandle – Zon, zee en wit zand
Liever ontspanning aan het water? Rijd dan via Atlanta of Alabama door naar de Florida Panhandle, waar je uitkomt bij kustplaatsen als Destin, Pensacola en Seaside. Hier vind je witte stranden, felblauwe zee, verse seafood en een relaxte vakantiesfeer. Ideaal om je reis af te sluiten met zon en rust.

Route bij benadering

Lees verder...

De pareltjes van Perth

12435777086?profile=original

14 juni 2025 - Met de Swan River en de talloze hectares aan natuurlijke bush in Kings Park binnen handbereik is het niet verwonderlijk dat Perth een echte outdoorstad is. Maar de hoofdstad van de westkust heeft meer te bieden dan een superzonnetje en een schitterende rivier. Dankzij economische groei en een frisse nieuwe blik op de wereld heeft Perth tegenwoordig een groot cultureel zelfvertrouwen, dat niet alleen zijn sporen achterlaat op de skyline, maar ook in andere aspecten van het leven in de stad.

De Swan River steekt prachtig af tegen de wolkenkrabbers in die skyline. De paden langs de oevers zijn geschikt voor wandelaars, fietsers en skaters, waardoor je de rivier op verschillende manieren kunt verkennen – zelfs op een Segway. Onderweg kom je vele groene plekjes tegen, waar je heerlijk kunt picknicken of na de zonsondergang de lichtjes van de stad tot leven ziet komen. Logischerwijs kunnen watersportliefhebbers hun hart hier ophalen. Zeilen, windsurfen en kajakken zijn populair in Perth, dus verhuurbedrijven zijn overal langs de waterkant te vinden. Wie liever wil wandelen, doet de zogenaamde Bridges Walk, een rondje via de Narrows Bridge en de Causeway dat je ongeveer 2,5 uur kost. Daarnaast is Perth ook een ideale uitvalsbasis voor dagexcursies. Bij de aanlegsteigers bij Barrack Square vertrekken boten naar Fremantle, de wijnregio Swan Valley, Rottnest Island, South Perth en de Perth Zoo. Als je de boot mist, is dat ook geen straf: in de buurt rond de rivier zijn cafés, restaurants, straatkunst en een levendige bar te vinden.

In de stad
Aan de voet van de wolkenkrabbers is in de kleinere straatjes en steegjes – de zogenaamde laneways – een ware culinaire revolutie gaande. Van exclusieve restaurants tot kleine hippe bars; hier is elke dag iets nieuws te ontdekken. De stad is bovendien doorspekt met autovrije winkelstraten met een gevarieerde mix van boetieks, bekende ketens en flagshipstores, waar je terechtkunt voor de laatste mode, Aboriginalkunst op de kop kunt tikken of gewoon mensen kunt kijken met een kop koffie op het terras.

Wie lang niet in Perth geweest is, zal zich geregeld achter het oor krabben want de stad ontwikkelt zich sneller dan ooit. In een hoog tempo worden gedurfde nieuwe complexen opgetrokken en talloze bestaande gebouwen en wijken gerestaureerd, waaronder de Perth Arena, de Barrack Street Jetty en Elizabeth Quay, het Perth Stadium en Yagan Square. Bij Elizabeth Quay vallen vooral de ultrahippe nieuwe cafés, bars en restaurants op. Daarnaast kun je hier tal van activiteiten boeken, waaronder cruises, gondelritjes en flightseeing met een watervliegtuig. Yagan Square is ook al zo’n plezierwalhalla voor alle leeftijden, dat de hele dag door bruist: hier kun je eten, drinken en winkelen met een ruime keuze uit het beste dat Western Australia te bieden heeft. Je zou bijna vergeten om de andere populaire bezienswaardigheden van de stad mee te pikken, zoals The Bell Tower, de Perth Mint, de dierentuin, Scitech, het Perth Cultural Centre en het prachtige Kings Park & Botanic Garden, waar meer dan 400 hectare aan natuurlijke bush en fotogenieke uitzichten wachten. Het mooie is dat alle trekpleisters in het Central Business District makkelijk én gratis bereikbaar zijn met de bussen van CAT, die alle belangrijke hotspots aan vier routes aandoen. En hoe zit het met wifi? Ook gratis in het centrum van Perth natuurlijk.

Het hele artikel lees je in Australië Magazine (PREMIUM, aleen voor abonnees) >>

Lees verder...

10600625879?profile=original

13 juni 2025 - In Arizona hebben de indianen, in vergelijking tot de rest van Amerika, het meeste van hun oorspronkelijke grondbezit kunnen behouden. Het kroonjuweel in deze landerijen is een groene vallei in een zijtak van de machtige Grand Canyon. GoAmerika trok de wandelschoenen aan en kwam terecht op een van de mooiste plekken ter wereld: de paradijselijke watervallen van Havasu Canyon.

Wachtend op de helikopter terug naar de bovengrondse wereld zwijgen we allebei. Vanwege de hitte, maar vooral door wat we net hebben gezien. Diep onder de indruk brengen we in de schaduw gestaag onze vochthuishouding weer op peil, zwetend onder het juk van wat voor de hier relaxed rondslenterende Havasupai een doorsneedag moet zijn: 35 graden, onbewolkt en stoffig. Havasupai betekent ‘volk van het blauw-groene water’, een typering die zes uur geleden vreemd aandeed in de grillige, droge woestijnvallei waarin we landden. Nu weten we wel beter.

Ongeloof
Zes uur geleden stonden we ons nog te verbazen om die reuzenkloof, waarvan we nu op de bodem staan. De Grand Canyon wordt door velen beschouwd als de moeder aller natuurwonderen. De Coloradorivier kronkelt zich een onverbiddellijke 445 kilometer lange weg door een gemiddeld anderhalve kilometer diepe groef in het landschap van Arizona en stelt een nooit helemaal te bevatten grens aan het woord ‘uitgestrekt’. Hier komen jaarlijks vijf miljoen mensen om hun mond open te laten vallen bij de aanblik van het rood, bruin en groen van die peilloze diepte. Staand op de rand van het binnenste van de aarde overvalt je onwillekeurig een gevoel dat je óf doet springen óf terugdeinzen. Rauw, dor en onvriendelijk denderen haar rotswanden naar beneden waar het zilveren kronkelriviertje op de bodem onverstoorbaar haar verwoestende werk doet. Grand Canyon National Park laat je vooral wennen aan ongeloof. De mensen die haar hebben weten te bedwingen, hebben ons onvoorwaardelijke respect.

Lees het hele artikel op ons themakanaal Across America (PREMIUM, alleen voor abonnees) >>

Lees verder...
Footer met Full-Bleed Achtergrond