28 december 2025 - Wie door Utah reist, krijgt al snel het gevoel zich in een filmdecor te bevinden. De torenhoge rode rotswanden, de eindeloze woestijnvlakten en de kronkelende canyons zijn zo spectaculair dat het landschap zelf als een decor aanvoelt. Het is dan ook geen toeval dat juist hier, in het hart van het Amerikaanse Westen, talloze filmploegen neerstreken. Utah kreeg door de decennia heen de bijnaam America’s Film Set® en werd een decor waar filmverhalen en het landschap naadloos in elkaar overliepen.

Al vroeg in de twintigste eeuw ontdekten filmmakers de unieke kwaliteiten van de staat. In een tijd dat studio’s nog beperkt waren in decors en technologie, bood Utah natuurlijke filmsets: zonovergoten plateaus voor westerns, buitenaardse landschappen voor sciencefiction en bergdalen voor drama’s. Het landschap vormde niet alleen beeldschone achtergronden, maar gaf films ook een overtuigende sfeer van echtheid. Wie een cowboy langs rode rotsformaties ziet galopperen of een held ziet verdwalen in een droge vallei, merkt dat het geen kartonnen decor is maar een wereld die echt bestaat.

Vandaag de dag is Utah’s filmgeschiedenis zichtbaar gemaakt via de Utah Film Trail, een route die bezoekers meeneemt langs plekken waar wereldberoemde filmscènes zijn opgenomen. Van Dead Horse Point, beroemd door de slot scène van Thelma & Louise, tot Goblin Valley, dat in Galaxy Quest diende als buitenaardse planeet: In Utah stap je letterlijk een filmset binnen. Utah Film Trail maakt het mogelijk om letterlijk in de voetsporen van fictieve personages te treden en tegelijk de kracht van het landschap zelf te ervaren.

Van Western tot Hollywood-klassieker
Aan het begin van de twintigste eeuw trokken regisseurs uit Californië steeds vaker oostwaarts, op zoek naar landschappen die niet in de buurt van Los Angeles te vinden waren. In Utah stuitten ze op de uitgestrekte woestijnen en rotsformaties en ontdekten dat deze plekken een authenticiteit boden voor hun verhalen. Met name westerns profiteerden hiervan. Waar in de studio’s nepstraten en achterdoeken de illusie van het Wilde Westen moesten oproepen, bood Utah het echte decor: stoffige dorpjes, smalle canyons en vlakten die zich leenden voor eindeloze scenario’s. 

In de jaren dertig en veertig groeide de samenwerking tussen de staat en Hollywood. Filmmakers werden welkom geheten door lokale gemeenschappen, die niet alleen figuranten leverden, maar ook accommodaties, paarden en praktische hulp. Het leverde een wisselwerking op die de economie van kleine steden een impuls gaf en bezorgde Utah een reputatie als betrouwbare partner in de filmindustrie. Vooral in het zuiden, rond plaatsen als Moab en Kanab, ontstond een traditie die decennialang standhield. Kanab kreeg zelfs de bijnaam “Little Hollywood”, vanwege het grote aantal producties dat er werd opgenomen. De westerns bleven niet het enige genre dat profiteerde van Utahs veelzijdige natuur. Vanaf de jaren zestig en zeventig ontdekten ook makers van sciencefiction en avonturenfilms de mogelijkheden in Utah. De buitenaardse vormen van Goblin Valley en de eindeloze zoutvlaktes bij Bonneville boden een sfeer die geen enkele studio kon namaken. De combinatie van authenticiteit en diversiteit maakte Utah tot een geliefde filmlocatie.

Lees het hele artikel in Utah Magazine >>

27 december 2025 - De Costa Ricaanse keuken is eenvoudig, vers en diep geworteld in traditie. Geen theatrale smaken of complexe technieken, maar pure gerechten die het ritme van het dagelijks leven volgen. Van het nationale ontbijt Gallo Pinto tot de warme geur van versgestoomde tamales: eten in Costa Rica is niet alleen voedzaam, maar ook een sociaal ritueel. Een kennismaking met smaken die net zo gastvrij zijn als het land zelf.

De Costa Ricaanse keuken is geen schreeuwerige show van kruiden of vuur, maar een stille getuige van het dagelijkse leven. Wat je hier eet, is eenvoudig, voedzaam en vers – gebaseerd op wat het land zelf voortbrengt. Rijst, bonen, verse groenten, fruit, maïs en vis vormen de basis, vaak aangevuld met limoen, koriander en zachte pepers. In een land waar ‘pura vida’ de toon zet, is ook het eten ontdaan van opsmuk – maar vol smaak en karakter.

Gallo Pinto, het nationale ontbijt
Geen gerecht is zo verweven met het dagelijkse ritme van Costa Rica als Gallo Pinto – letterlijk 'gevlekte haan', een verwijzing naar het bonte patroon van rijst en bonen op het bord. Het gerecht bestaat uit gebakken rijst en zwarte of rode bonen, op smaak gebracht met ui, knoflook, koriander en vaak een flinke scheut Salsa Lizano – een mild-pittige, licht zoete saus die in vrijwel elk huishouden te vinden is. Gallo Pinto wordt traditioneel gegeten als ontbijt, vaak met ei, gebakken banaan, een maïstortilla en soms een stukje kaas of avocado erbij. Maar het gerecht kent geen vaste tijd: ook tijdens de lunch of avondmaaltijd verschijnt het regelmatig op tafel. Gallo Pinto is simpel, voedzaam en puur Costa Rica.

Casado, een bord vol leven
De naam Casado betekent letterlijk 'getrouwd', en verwijst naar de vaste combinatie van rijst, bonen, vlees of vis, salade, gebakken bakbanaan en vaak nog iets extra's zoals een spiegelei, gebakken yuca of een plak kaas. Het kan ook een portie groentemix, salade en een natuurlijke vruchtendrank bevatten. Het is een maaltijd die je in bijna elk restaurant in Costa Rica op de kaart vindt, maar zelden in exact dezelfde vorm. Juist die variatie maakt het gerecht zo typisch voor het land: Casado is geen recept, maar een weerspiegeling van wat er op dat moment voorhanden is. Het is voedzaam, vullend en bedoeld als complete maaltijd – vooral populair rond het middaguur. Je eet het het best in een soda, de eenvoudige, lokale eetgelegenheden waar traditie en dagelijks leven samenkomen op één bord.

Lees alles over de Costa Ricaanse keuken en meer over reizen door Costa Rica in Costa Rica Magazine >>

26 december 2025 - De ruige natuur herbergt een grote verscheidenheid aan wilde dieren. Hier leven de indrukwekkende kariboes, sluwe coyotes en grommende grizzlyberen. In de uitgestrekte Yukon en Alaska – dunbevolkt en grotendeels nog ongerept – is de kans op het spotten van deze dieren bijzonder groot. Ga mee op ontdekkingstocht door een wereld waar een ontmoeting met wilde dieren zomaar dagelijkse kost kan zijn.

De indrukwekkende moose
De moose (oftewel eland) is het grootste lid van de hertenfamilie en leeft in de uitgestrekte bossen. Ter vergelijking: de schouderhoogte kan wel 2,5 meter bedragen, waarmee hij groter is dan de mens. Met zijn enorme gewei en indrukwekkende lichaamsbouw is de moose een verschijning die je vaak aantreft tussen moerassen, rivieren en dicht bos. Je kunt ze bijvoorbeeld zien bij de Tony Knowles Coastal Trail in Anchorage (langs die trail kun je uitstekend wandelen en fietsen).
Ze leven vooral in gebieden met veel water en dicht struikgewas, waar ze zich tegoed doen aan waterplanten, twijgen en bladeren. Ze zijn vooral actief tijdens de schemering en nacht, maar in de zomer ook geregeld overdag te spotten. Moose leven solitair en zijn territoriaal, behalve tijdens het paarseizoen in de herfst, als ze op zoek gaan naar een partner.

Grizzly en zwarte beren
Zowel de grizzlybeer als de zwarte beer leven in deze regio. Ze bevinden zich meestal ver buiten de gebaande paden, maar zijn – zoals eigenlijk alle dieren – met een beetje geluk en respect voor hun leefruimte in het wild te bewonderen. Er zijn diverse lodges waar je met een (water)vliegtuig naartoe reist en waar je onder begeleiding van gidsen verschillende activiteiten kunt ondernemen om deze indrukwekkende dieren te spotten.
De grizzlybeer wordt vaak gezien in open valleien, in de bergen en langs rivieren, vooral van mei tot oktober wanneer hij actief is en zich voedt met bessen, wortels en vis. In juli en augustus vind je hem vooral vissend op zalm bij de rivieren. Toplocaties om grizzlyberen te zien zijn Kluane National Park, Tombstone Territorial Park.

Lees het hele artikel in Yukon & Alaska Magazine >>

25 december 2025 - Ben jij al bekend met de Noorse hytter? Deze authentieke houten vakantiehuisjes vind je vaak op bijzondere plekken, midden in de ongerepte natuur van Noorwegen. Voor de Noren is een hytte zoveel méér dan alleen een vakantiehuisje; het is een fijne plek om naar terug te keren na een dag vol activiteiten in de natuur. Een verblijf in een hytte staat voor ontspanning en gezelligheid, ver weg van de hectiek van het dagelijks leven. Steek de barbecue en kaarsjes aan, haal een spelletje tevoorschijn en schenk jezelf een goed glas wijn in. Reisorganisatie BBI Travel neemt je mee op hyttertocht door Noorwegen.

Hytter (meervoud van hytte) zijn er in verschillende soorten en maten. Van traditionele blokhutten en bergchalets met een complete keuken en goed sanitair, tot pittoreske trekkershutjes op een camping, waar je gebruikmaakt van gemeenschappelijke voorzieningen. Wij kiezen voor een reis waarbij je in comfortabele hutten verblijft die van alle gemakken zijn voorzien.

De reis begint in de haven van Kiel, waarvandaan je met de Color Line in zo’n twintig uur naar Oslo vaart. Aan boord kun je je prima vermaken in een van de winkeltjes, restaurants of bars. Als je ’s ochtends fris en fruitig ontscheept, is het vakantiegevoel al helemaal aanwezig.
Hoewel je aankomt in Oslo, sla je de stad eerst over en rijd je direct naar Hafjell, een wintersportdorpje vlak bij het gezellige Lillehammer. De iets oudere lezers kennen Lillehammer wellicht nog van de Olym­pische Winterspelen van 1994. Het Olympia­park bestaat nog altijd en is absoluut een bezoekje waard.

Fijne chalets
In Hafjell verblijf je in de fijne chalets van Sørlia, op loopafstand van het centrum van het dorpje. De bedden zijn comfortabel, de keuken is compleet en al het hout zorgt voor een gezellig, authentiek sfeertje. Dit is een prima uitvalsbasis om de omgeving van Hafjell te ontdekken. Omdat er zoveel te beleven is, staan er voor dit deel van de reis vier nachten ingepland. Ga wandelen op een van de prachtige hikingtrails in de omgeving, breng een bezoek aan het Maihaugen openluchtmuseum of beleef een écht avontuur door te gaan raften op de Sjoa-rivier. Reis jij met (kleine) kinderen? Dan is een bezoek aan het familiepark Hunderfossen zeker de moeite waard. Hier leven de trollen!

Lees meer over reizen door Noorwegen in Noorwegen Magazine >>

24 december 2025 - Meridian Travel verzorgt jaarlijks het Vakantiebeurs Magazine. De uitgave is gratis te downloaden, dus aat je tijdens de feestdagen inspireren ter voorbereiding van je droomreis. Voor nu fijne feestdagen en een reislustig 2026 gewenst!  In deze editie van het Vakantiebeurs Magazine staan uiteenlopende reisverhalen centraal, van natuur en cultuur tot geschiedenis en persoonlijke ontmoetingen. Zo voert een reportage langs de Caribische kust van Costa Rica, waar het leven zich in een lager tempo afspeelt tussen jungle, zee en kleurrijke dorpen. In Ierland worden oude spoorlijnen verkend die zijn omgevormd tot autovrije fietsroutes, langs viaducten en tunnels.

Blader hier direct door het Vakantiebeurs Magazine 2026 >>

De Verenigde Staten komen aan bod met een overzicht van de Mighty Five in Utah: vijf nationale parken die samen een goed beeld geven van de landschappelijke diversiteit van deze staat. Cultuur krijgt aandacht in een artikel over Fado, het traditionele Portugese muziekgenre dat zijn oorsprong vindt in de volkswijken van Lissabon.

The Klondike Quest gaat terug naar het einde van de negentiende eeuw en beschrijft hoe de goudkoorts in korte tijd hele volksverhuizingen op gang bracht richting het hoge noorden van Canada en Alaska. Een verhaal over avontuur, ontbering en de enorme aantrekkingskracht van goud, lang vóór het digitale tijdperk.

Verder reist het magazine naar de Okavango Delta in Botswana, een uniek natuurgebied dat jaarlijks overstroomt en een rijk dierenleven aantrekt. In Milwaukee wordt ingezoomd op de geschiedenis van de stad, die nauw verweven is met de bierindustrie. Tot slot is er aandacht voor La Guajira in Colombia, een afgelegen regio aan de Caribische kust met bijzondere landschappen en sterke lokale culturen. Naast de reportages bevat het magazine interviews met reisadviseurs, fotografen en reisorganisaties, die vertellen over hun werk, hun reizen en hun kijk op de reiswereld.

Wanneer je zelf naar de Vakantiebeurs komt, Meridian Travel is te vinden op stand 12.D026.
Koop hier je tickets voor de Vakantiebeurs >>

24 december 2025 - Milwaukee ligt direct aan Lake Michigan en wordt doorkruist door drie rivieren. Die ligging bepaalt tot op de dag van vandaag het karakter van de stad. Van historische vuurtorens en boottochten tot de RiverWalk en levendige terrassen: overal speelt water de hoofdrol. Voor bezoekers is het dé manier om Milwaukee te ervaren – vanaf de kade, op het water of met uitzicht over het meer.

Milwaukee is een stad aan het water. Ze ligt aan de uitgestrekte oevers van Lake Michigan en wordt doorkruist door drie rivieren: de Milwaukee, de Menomonee en de Kinnickinnic. Eeuwenlang speelde dit water een bepalende rol in de ontwikkeling van de stad. Scheepvaart, industrie en handel kwamen hier samen, maar tegenwoordig is het water vooral een plek van ontspanning en ontmoeting.

De herontwikkeling van de rivieroevers en de aanleg van de RiverWalk in de jaren negentig gaven de stad een nieuw gezicht. Waar ooit pakhuizen en loodsen stonden, vind je nu wandelpaden, cafés en kunstwerken langs de rivier. Het water is niet langer een barrière, maar een bindend element dat buurten en mensen met elkaar verbindt.

Voor bezoekers is Milwaukee misschien wel op zijn mooist vanaf het water. Met een boottocht langs de skyline, een kajaktocht dwars door downtown of een ontspannen wandeling over de RiverWalk zie je hoe stad en meer met elkaar verweven zijn. Ook de vuurtorens langs de kust herinneren aan een tijd dat Lake Michigan vooral werd gezien als een route voor handel en scheepvaart, terwijl ze vandaag fungeren als markante monumenten.

Of je nu kiest voor een rondvaart, een cruise, een wandeling of simpelweg een middagje aan de kade: Milwaukee laat zich van zijn beste kant zien langs het water. Het meer en de rivieren geven de stad niet alleen een decor, maar ook een ritme en een sfeer die je nergens anders in het Midwesten zo sterk ervaart.

Genieten op het water
Een van de leukste manieren om Milwaukee te leren kennen, is vanaf een boot. Op de rivier of op Lake Michigan krijg je een heel ander perspectief: de skyline rijst op uit het water, oude pakhuizen staan naast moderne woontorens, en bruggen openen zich terwijl je rustig onderdoor vaart. Vanaf het water zie je hoe oud en nieuw hier in elkaar grijpen en hoe sterk de stad verbonden is met het meer en de rivieren.

Het aanbod is breed. Er zijn rondvaarten die zich richten op architectuur en onderweg uitleg geven over de geschiedenis van de gebouwen langs de rivier. Andere boten combineren de tocht met een diner of livemuziek, zodat de vaart zelf een avondje uit wordt. Voor wie meer actief wil zijn, zijn er kajaks en SUP-boards te huur. Bedrijven als Milwaukee Kayak Company en Brew City Kayak verhuren materiaal en geven duidelijke instructies, zodat ook beginners veilig het water op kunnen.

Het hele artikel is te lezen in Milwaukee Magazine >>

24 december 2025 - Wie Zuid-Utah zegt, denkt vaak meteen aan rode rotsformaties, uitgestrekte woestijnlandschappen en beroemde nationale parken als Zion en Bryce. Maar wie even verder kijkt, ontdekt een charmant stadje dat niet alleen strategisch ligt tussen al dat natuurschoon, maar ook een eigen karakter en verrassende verhalen heeft. Kanab is zo’n plek waar je langer wilt blijven dan gepland: klein, gastvrij en tegelijkertijd de toegangspoort tot enkele van de meest bijzondere natuurwonderen van de regio.

De bijnaam 'Little Hollywood' verraadt al iets van de sfeer. Films en series zijn hier decennialang opgenomen, met cowboys te paard en stoffige Main Streets als decor. Maar Kanab is meer dan een filmset: het is een levendige gemeenschap met fijne restaurants, een hart voor dieren en een landschap dat je telkens opnieuw versteld doet staan. Voor mij werd Kanab een plek die voelde als een thuishaven, maar ook als een uitvalsbasis naar de meest bijzondere natuur die ik in dit deel van de Verenigde Staten heb gezien.

Peek-a-Boo Canyon: smalle doorgangen en stilte
Een van de eerste plekken die ik bezocht vanuit Kanab was Peek-a-Boo Canyon. De naam klinkt bijna speels, maar de ervaring is ronduit indrukwekkend. De smalle, kronkelende wanden doen denken aan de beroemde slotcanyons van Arizona, maar hier is het rustiger en intiemer. We hadden soms de canyon volledig voor onszelf.

Wat dit gebied extra bijzonder maakt, is de toegang. Je bereikt de canyon alleen via een mul zandpad, wat bijdraagt aan de stilte en rust in de canyon. Een gids met 4WD of UTV is essentieel want onderweg zagen we meerdere auto’s vast komen te zitten in het zand. Eenmaal aangekomen, glijdt het licht langs de zandstenen muren en veranderen de kleuren per minuut. Ik had vooraf foto’s gezien, maar pas als je er zelf loopt, voel je hoe bijzonder deze plek is.

The Great Chamber: groots en verborgen
Een van de hoogtepunten van de reis was voor mij zonder twijfel The Great Chamber. Deze enorme formatie ligt verscholen in een afgelegen gebied en is alleen bereikbaar met een gids. Samen met gids TC, die de omgeving door en door kent, reden we over zandwegen tot er ineens een hoge duin voor ons lag. Een flinke klim volgde, waarna de ruimte zich in al haar grootsheid opende.

Binnenin lag een berg van goudgeel zand, alsof de natuur zelf een monument had opgebouwd. Door de opening bovenin viel het licht naar binnen en kleurde de ruimte telkens anders. Het voelde alsof ik in een kathedraal stond, maar dan eentje die door erosie en tijd was gevormd in plaats van door mensenhanden.

Geen wonder dat Kevin Costner hier tijdens de hectische opnames van zijn nieuwe epos Horizon: An American Saga de rust kwam opzoeken. Samen met TC vond hij er een moment van stilte, ver weg van de drukte van de filmset. Een paar dagen later nam diezelfde TC ons mee naar deze plek. Terwijl ik daar stond, begreep ik precies waarom Costner juist hier tot rust kwam: de ruimte heeft iets tijdloos, iets dat je niet kunt vatten maar wel voelt. 

Coral Pink Sand Dunes: spelen met de wind
Niet ver van Kanab liggen de Coral Pink Sand Dunes, een gebied waar de wind zijn eigen kunstwerken maakt. Het zand kleurt variërend van oranje tot bijna zalmroze, en de duinen veranderen continu van vorm. Toen ik er stond, blies de wind net genoeg om kleine zandgolven te tekenen. Het leek alsof het landschap voor mijn ogen tot leven kwam.

Wat ik bijzonder vond, was hoe veelzijdig dit gebied is. Je kunt er wandelen, maar ook met een sandboard van de duinen glijden of met een terreinwagen door het zand scheuren. Zelf koos ik voor de rust en liep een stuk de duinen in. Hoe verder ik kwam, hoe meer ik het gevoel had alleen te zijn in een eindeloos decor.

Het hele artikel lees je in Utah Magazine >>

23 december 2025 - De Central Valley is geen tropisch decor, maar het levendige hart van Costa Rica. Hier ligt het echte leven: kleurrijke markten, koffiebars, historische kerken en bruisende steden. Geen jungle of strand, maar cultuur, studie en ontmoeting. Van Cartago tot Heredia ontdek je het Costa Rica van de Tico’s zelf – met koffie op het plein, straattheater bij zonsondergang en gesprekken die blijven hangen.

De Central Valley is het kloppend hart van Costa Rica – geografisch, economisch én cultureel. Hier, tussen vulkanen en glooiende heuvels, liggen de steden waar het dagelijks leven zich afspeelt. Geen jungle of surfstrand, maar markten, koffiebars, musea en universiteiten. Dit is de regio waar Tico’s wonen, werken, studeren en genieten en waar reizigers een glimp kunnen opvangen van het échte stedelijke leven in Costa Rica.

Vanuit de Central Valley bereik je binnen een paar uur de kust of de bergen, maar het is meer dan alleen een tussenstop. De combinatie van koloniale architectuur, hedendaagse cultuur, markten vol tropisch fruit en een levendig straatbeeld maakt dit gebied de moeite waard om langer te blijven hangen. En met zijn mix van oude kathedralen, koffieplantages en moderne kunst is het ook een van de meest veelzijdige regio’s van het land.

Regio van steden en contrasten
De Central Valley is eigenlijk geen vallei in klassieke zin, maar een uitgestrekt hoogland waarin steden, dorpen en landbouwgronden als een mozaïek in elkaar overvloeien. San José vormt het kloppend hart van deze regio, maar het is juist de diversiteit van omliggende steden die de Central Valley karakter geeft.

Heredia ligt ten noorden van de hoofdstad en wordt vaak de ‘Bloemenstad’ genoemd – niet alleen vanwege de bloeiende flora in de omgeving, maar ook vanwege de levendige, frisse sfeer in de stad zelf. Het historische centrum is compact maar sfeervol, met geplaveide straten, lage gevels en parken waar altijd wel iemand zit te studeren of gitaar speelt. De stad leeft op het ritme van haar universiteiten: studenten bevolken de cafés, vullen de pleinen en geven Heredia een jonge energie. Rond de centrale markt is het een komen en gaan van boodschappers, verkopers en lunchende buurtbewoners. De koloniale kerk op het Parque Central torent bescheiden boven alles uit, en het oude Spaanse fort – nu een cultureel centrum – herinnert aan Heredia’s koloniale verleden. Net buiten de stad rollen de heuvels omhoog, vol koffieplantages, uitkijkpunten en wandelroutes, ideaal voor een dagtocht of een koffietour met uitzicht.

Alajuela, ten westen van San José en pal naast de internationale luchthaven, is een van de eerste steden waar je voet aan land zet – en die indruk blijft hangen. Op het centrale plein onder de grote bomen verzamelen zich straatverkopers, muzikanten en families met ijsjes. De sfeer is warm, energiek en typisch ‘tico’. De Mercado Central is een kakofonie van geluiden en geuren: hier vind je verse kazen, kruiden, fruitstalletjes en eethuisjes waar casado’s worden geserveerd zoals thuis. Buiten het centrum begint het boerenland – met melkveehouderijen, bloemenkwekerijen en vooral: koffie. De groene hellingen van de Poás-vulkaan domineren het landschap. Je kunt er kratermeren bekijken, door nevelwoud wandelen en onderweg stoppen bij kleine koffieboeren die met trots hun ambacht laten zien.

Lees het hele artikel en meer over reizen door Costa Rica in het Costa Rica Magazine >>

22 december 2025 - De iets minder jongeren onder ons denken bij Planes, Trains and Automobiles (1987) waarschijnlijk meteen aan de comedyklassieker met Steve Martin en John Candy als Neal en Del: twee totaal verschillende mannen die noodgedwongen samen reizen richting Chicago en onderweg van alles meemaken. Wij houden wel van een vleugje humor en gebruiken deze titel graag voor een serie bijzondere excursies die je roadtrip per camper of auto nét iets extra’s geven: per vliegtuig, trein, 4WD en zelfs per helikopter.

Plane
Door de enorme uitgestrektheid van de Yukon en Alaska ligt vliegen vaak voor de hand als je ergens heen wil. Het kost nu eenmaal veel meer tijd om over de weg te reizen. Zeker als het gaat om een gehucht zonder wegverbinding of een wildernislodge waar je gaat vissen. In dat geval neem je een (water)vliegtuig.
Veel inwoners van Yukon en Alaska leren eerder een vliegtuig besturen dan autorijden. Vaak gaat het om kleine propellervliegtuigjes, maar tussen de iets grotere plaatsen wordt gevlogen met lijndiensttoestellen.

Lees het hele artikel in Yukon & Alaska Magazine >>

20 december 2025 - Utah is een adembenemende Amerikaanse staat, bekend om haar hooggelegen woestijnlandschap en als thuisbasis van maar liefst vijf nationale parken en meer dan 60 staatsparken. Het is dan ook een aanrader om je volledig te richten op deze ene staat. Zo kun je zonder haast genieten van de felrode rotsformaties, helderblauwe luchten, donkere nachten vol sterren, charmante plaatsjes en een opvallend hoge gastvrijheid. En als rolstoeler voel je je er welkom! Graag neem ik jullie mee op mijn rondreis die ik heb mogen maken en waar ik bij elke bocht meer gefascineerd raakte. Of je nu vanuit je auto geniet van al het moois of er actief op uitgaat: ook buiten de auto is er volop te beleven – met verrassend veel mogelijkheden voor rolstoelgebruikers. 

Het startpunt
Het startpunt was  Salt Lake City, waar je met een rechtstreekse vlucht vanuit Amsterdam in 10 uur naartoe vliegt. Het is ideaal dat je zonder overstappen aankomt en dezelfde dag al kunt beginnen met je avontuur. De stad zelf is levendig en verrassend toegankelijk. Met de vele koffietentjes, bierbrouwerijen en culturele bezienswaardigheden, waaronder Temple Square, is dit een perfecte plek om een rondreis door Utah te starten. Salt Lake City ligt op 1300 meter hoogte, is vlak en biedt brede wandel- en fietspaden – ideaal om langzaam te wennen aan de hoogte. 

Een bijzondere dagtrip vanuit de stad bracht ons naar Antelope Island, midden in het Great Salt Lake. Hier lopen bizons vrij rond en dankzij gratis te lenen “trail chairs” kunnen ook mensen met een mobiliteitsbeperking genieten van een wandeling door de natuur. Ook vogelliefhebbers komen hier aan hun trekken: pelikanen, haviken en talloze andere soorten maken dit eiland tot een paradijs voor natuurliefhebbers.

Scenic Byways en Nationale Parken
Tijdens de route werd zoveel mogelijk gebruikgemaakt van de indrukwekkende Scenic Byways, met als hoogtepunt Senic Byway 12 (UT12) – vaak omschreven als een van de mooiste wegen in de VS. Onderweg passeer je bergpassen tot boven de 2600 meter, met uitkijkpunten die telkens opnieuw een ‘wow’-moment opleveren.

Het hele artikel lees je in Utah Magazine >>

19 december 2025 - Waar de jungle de oceaan kust, ontvouwt zich een van de meest veelzijdige regio’s van Costa Rica: de Central Pacific. Hier wisselen ruige kliffen, regenwouden en tropische stranden elkaar af. Van surfdorpen als Jacó tot nationale parken vol wildlife: alles ligt binnen handbereik. Populair, ja – maar nog altijd verrassend groen, levendig en rijk aan natuurbeleving.

Er zijn maar weinig plekken waar regenwoud en oceaan elkaar zo direct ontmoeten als aan de Centraal-Pacifische kust van Costa Rica. Hier kronkelt de kustlijn langs goudgele stranden, steile kliffen en mangrovebossen, terwijl het tropisch groen bijna tot in zee reikt. De lucht ruikt er naar zout en nat blad, de sfeer is ontspannen, en het leven speelt zich af op het ritme van de getijden.

De Central Pacific is het soort plek waar je ’s ochtends kunt surfen op de golven van Playa Hermosa en ’s middags apen en luiaards kunt spotten in het regenwoud van Manuel Antonio National Park. De regio is compact, goed bereikbaar vanuit San José (binnen twee tot vier uur), en daardoor populair bij zowel locals als reizigers. Maar ondanks de bekendheid vind je hier nog altijd rustige stranden, lege wandelpaden en kleinschalige lodges verscholen in het groen.

Jacó is de grootste badplaats in de regio: levendig, sportief en met een breed aanbod aan accommodaties, restaurants en surfscholen. Reis je zuidwaarts, dan worden de dorpen kleiner en de sfeer rustiger. Dominical trekt surfers en yogi’s, terwijl Uvita – officieel al in het zuiden, maar vaak nog meegerekend – bekend staat om walvissen en rust.

Manuel Antonio National Park 
Laat je niet misleiden door de bescheiden afmetingen: Manuel Antonio is een van de kleinste nationale parken van Costa Rica, maar ook een van de meest veelzijdige. Op slechts een paar vierkante kilometer vind je hier een indrukwekkende mix van regenwoud, witte zandstranden, steile kliffen en uitzichtpunten over de Grote Oceaan. Het park ligt op steenworp afstand van het gelijknamige dorp en is daardoor gemakkelijk toegankelijk – maar juist dat maakt timing en voorbereiding belangrijk.
De kans om wildlife te spotten is hier bijzonder groot. Luiaards hangen in de bomen boven de paden, apen slingeren nieuwsgierig over je hoofd, en met een beetje geluk zie je een neusbeer rondscharrelen op zoek naar gevallen fruit. De biodiversiteit is hier niet alleen indrukwekkend in aantallen, maar ook opvallend dichtbij.
Wandelen in Manuel Antonio is laagdrempelig. De paden zijn goed onderhouden en geschikt voor alle leeftijden. De populairste route leidt naar het uitzichtpunt Punta Catedral, vanwaar je over het schiereiland en de omliggende baaien kijkt. Andere paden brengen je naar verborgen strandjes of door dichtbegroeide jungle.
De stranden binnen het park – zoals Playa Manuel Antonio en Playa Espadilla Sur – zijn perfect voor een verkoelende duik na een wandeling. Let op: je mag geen voedsel meenemen het park in, om de dieren niet te verstoren.

Tips: kom vroeg (de poorten openen om 7 uur) om de drukte te vermijden en meer kans te hebben op dieren. Overweeg een lokale gids mee te nemen – zij weten precies waar de dieren zich verschuilen en voegen extra context toe. Voor wie wat rust zoekt, zijn de paden naar Playa Gemelas en Playa Escondido vaak minder druk, zelfs in het hoogseizoen.

Het hele artikel en meer over Costa Rica lees je in Costa Rica Magazine >>

18 december 2025 - Het woord ‘majestueus’ gebruik ik expres niet, want dat is een veel gebruikt ChatGPT- danwel AI-woord. En daar doen wij bij GoCanada liever niet aan. Wij vertellen graag uit eigen ervaring. Bovendien, die hele Dempster gaat veel verder, letterlijk en figuurlijk, dan AI. Hij is té groot en té onbevattelijk, zelfs voor AI.
Dus bij deze een persoonlijke poging om deze geweldige trip te beschrijven. We schrijven de eerste paar dagen in de maand juni.

We beginnen bij het begin, en dat begin ligt op ongeveer veertig kilometer ten oosten van Dawson City. Om precies te zijn bij de Dempster Corner, die afslaat op de Klondike Highway. Kan niet missen. Officieel eindigt de Dempster in Inuvik. Maar vanaf daar kun je helemaal doorrijden tot aan de Arctic Ocean. The place to be aldaar is Tuktoyaktuk. In de volksmond Tuk. Eind van de weg. Eind van de wereld.
Als je de Dempster oprijdt, laat je het asfalt letterlijk en figuurlijk achter je. Er zijn bochten, hier en daar een ravijn, geen vangrails. Soms rij je langs een paar hutjes waar (waarschijnlijk) locals wonen, of mensen die de weg onderhouden. Urenlang geen tegenligger te zien. En áls je een tegenligger hebt, zwaai je even naar elkaar. Even bij elkaar checken of alles oké is. En stof. Heel veel stof. En, als het geregend of gesneeuwd heeft, prut. Heel veel prut. Wees dus voorzichtig met het stof: je ziet de auto/camper die vóór je rijdt nauwelijks. Wees voorzichtig met de prut. Want dan kun je gaan glijden.

Bewuste keuze
De Dempster is geen route die je toevallig tegenkomt op weg naar iets anders. Wie hier rijdt heeft er bewust voor gekozen. Vanwege de ervaring. Pippi Langkous zei: ‘Ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk dat ik het wel kan.’ Maar wees voorbereid. Voorbereid op je vervoermiddel, dat het liefst 4WD is. Op een motor is dat lastig natuurlijk, die 4WD. Maar er zijn genoeg motorrijders die het lukt om in Tuk te geraken. Do the Dempster op een degelijke motor! Wees voorbereid op het grote ‘niks’. Want er ís nagenoeg niks. Behalve het landschap. Denk ook niet dat je onderweg wel even een latte macchiato kunt halen. Er is niks. Nou vooruit, halverwege kun je op Eagle Plains een regular coffee uit de percolator tappen.

(Tekst: Jessica Krijgsman / foto: Reinier Bruijne)

Lees het hele artikel in Yukon & Alaska Magazine >>

16 december 2025 - Ontdek de verborgen parel van Noorwegen: de Helgelandkust. Met zijn duizenden eilanden, majestueuze bergen en fascinerende legendes biedt deze kustlijn een unieke mix van avontuur en rust. Van de historische Vega-archipel tot de iconische Zeven Zusters en het mythische Torghatten, dit gebied is een paradijs voor natuurliefhebbers en rustzoekers.

De Helgelandkust, gelegen in het zuiden van de provincie Nordland, is een van de best bewaarde geheimen van Noorwegen. Met haar duizenden eilanden, spectaculaire fjorden en iconische bergen zoals de Zeven Zusters, biedt dit gebied een verbluffende variatie aan landschappen. Hier kom je niet voor massatoerisme, maar voor een diepgaande connectie met de natuur en de rust.

De Vega-archipel
Een van de hoogtepunten van de Helgelandkust is de Vega-archipel, een groep van meer dan 6500 eilanden, opgenomen in de UNESCO-werelderfgoedlijst. Al generaties lang werken de bewoners hier samen met de natuur door eiderdons te verzamelen. Deze zachte, natuurlijke isolatie komt van wilde eidereenden die op de eilanden nestelen. In het Vega World Heritage Center leer je hoe deze traditie ontstond en hoe de inwoners de eenden beschermen terwijl ze van hun dons profiteren.
Op Vega zelf kun je wandelen langs rustige paden, het robuuste landschap verkennen en genieten van vogelspotten. De stilte en eenvoud van het leven hier brengen je terug naar de basis.
Het eiland Vega zelf is een toevluchtsoord voor rustzoekers. Wandel over de kronkelende paden die langs ruige kusten, groene velden en verstilde baaien leiden. Onderweg kun je de rijke biodiversiteit van het eiland ervaren: van kleurrijke bloemen tot zeldzame vogels zoals de velduil en de papegaaiduiker. Het landschap is robuust en onaangetast, met kleine vissersdorpjes die uitnodigen tot een rustige verkenning.
Voor vogelliefhebbers is Vega een paradijs. Vooral in de zomer bruist het eiland van het leven, met duizenden zeevogels die hun nesten maken op de afgelegen eilanden van de archipel. De beste tijd om deze gevleugelde bewoners te zien is bij zonsopgang of -ondergang, wanneer het licht de eilanden een gouden gloed geeft.

Torghatten, de berg met een gat
Een van de meest herkenbare bezienswaardigheden is Torghatten, een berg die bekend staat om het gigantische gat in het midden. Een van de meest herkenbare bezienswaardigheden is Torghatten, een berg die bekend staat om het gigantische gat in het midden. Volgens een oude Noorse mythe werd het gat gevormd tijdens een epische strijd tussen trollen. De trolkoning Hestmannen achtervolgde een jonge maagd, Lekamøya, over de kust. Toen zij probeerde te ontsnappen, schoot de koning een pijl naar haar. Een andere trol, Sømnafjellet, probeerde haar te redden en gooide zijn hoed in de baan van de pijl. De hoed versteende en vormde de berg die we vandaag kennen als Torghatten, met het gat als stille getuige van dit mythische gevecht.

15 december 2025 - Milwaukee is Amerika in al zijn tegenstrijdigheden. Hier ontmoeten tradities en iconen elkaar, van de glimmende motoren in het Harley-Davidson Museum tot de rust van de Olmsted-parken. Je proeft er fish fry, cheese curds en custard, en volgt verhalen van legendarische figuren die folklore en geschiedenis verbinden. Milwaukee laat zien hoe klassiek erfgoed en eigenzinnige gewoontes samen de ziel van Amerika tastbaar maken.

Americana is een breed begrip. Het roept beelden op van eindeloze highways, diners met neonreclames, baseballwedstrijden en motorclubs. In Milwaukee krijgt dit begrip echter een eigen, karakteristieke invulling. Hier vind je de iconen van de Amerikaanse cultuur naast verrassende, soms eigenzinnige tradities die je nergens anders in het land op dezelfde manier tegenkomt. Van het glimmende staal en de rebelsheid van Harley-Davidson tot de ingetogen schoonheid van de Olmsted-parken, van culinaire klassiekers als de vrijdagse fish fry en cheese curds tot het zachte zoet van custard: Milwaukee brengt de ziel van Amerika samen in een mix van klassiek en eigenzinnig. Het is een stad waar legendes voortleven in verhalen en gerechten, en waar het alledaagse met trots tot cultureel erfgoed wordt verheven.

Harley-Davidson Museum
Weinig merken roepen zóveel gevoelens van vrijheid en rebellie op als Harley-Davidson. Het bedrijf, in 1903 opgericht in een kleine houten schuur in Milwaukee, groeide uit tot een wereldwijd fenomeen. Het Harley-Davidson Museum, geopend in 2008, is een van de meest bezochte bezienswaardigheden van de stad. Niet alleen motorrijders voelen zich er thuis: het museum vertelt een verhaal over Amerikaans design, industrie en cultuur dat ook voor niet-liefhebbers fascinerend is.

Het complex beslaat ruim 8 hectare langs de Menomonee River en is opgezet als een eerbetoon aan meer dan een eeuw motorcultuur. Je wandelt langs honderden zorgvuldig gerestaureerde motoren, van de oudste prototypes tot de legendarische choppers uit de jaren zestig. Elk model weerspiegelt een periode in de Amerikaanse geschiedenis: van de functionele motoren die tijdens beide wereldoorlogen werden ingezet tot de glimmende cruisers die het symbool werden van de naoorlogse welvaart.

Wat het museum bijzonder maakt, is dat het niet alleen machines toont, maar ook verhalen. Persoonlijke anekdotes van rijders, reclamemateriaal dat Harley’s veranderende imago laat zien, en de invloed van de motor op muziek, film en mode: alles komt samen. Het is Americana in optima forma, maar altijd met een lokale wortel in Milwaukee. Wie hier binnenstapt, krijgt niet alleen zin om te rijden, maar begrijpt ook beter hoe een merk kan uitgroeien tot een cultureel symbool.

Het hele artikel lees je in ons Milwaukee Magazine >>

15 december 2025 - Waar niet alle reizigers aan denken tijdens een reis door Utah, of dit simpelweg vergeten, is om ’s nachts wakker te blijven om de sterrenhemel te bewonderen. Zonde, vinden wij. Want er is geen andere plek ter wereld waar je de sterrennacht zo goed kunt bewonderen.
In Utah is er zo weinig kunstmatig licht, dat je de hemel nog kunt zien in de meest pure vorm. Met de meeste International Dark Sky Parks ter wereld biedt de staat een combinatie van heldere luchten en prachtige landschappen.

De wetenschap achter de sterrenhemel
Sterrenkijken lijkt misschien vanzelfsprekend, maar het is leuker met wat extra kennis en achtergrondinformatie. In Utah is de helderheid van de hemel te danken aan unieke omstandigheden.  De hoge ligging van Utah, tussen de 1.200 en 2.700 meter boven zeeniveau, zorgt voor een heldere atmosfeer met weinig stof en vocht. Daardoor lijkt het alsof er bijna niets tussen jou en de sterren in staat. Het droge woestijnklimaat doet daar nog een schepje bovenop; want zonder waterdamp die het licht verspreidt, wordt de lucht uitzonderlijk transparant. En is er veel ruimte, Utah heeft veel uitgestrekte natuurgebieden waar geen lantaarnpalen en andere lichtbronnen zijn. Doordat er weinig lichtvervuiling is, zijn er veel plekken in Utah waar de nacht zo donker is dat de Melkweg goed te zien is tegen de zwarte hemel.
De combinatie van hoogte, droogte en minimale lichtvervuiling maken Utah tot een van de beste plekken ter wereld om het universum te bewonderen.

Het beste moment
Sterrenkijken in Utah verandert met de seizoenen. In de zomer zie je het heldere centrum van de Melkweg, rijk aan sterren en stofbanen. In de winter verschuift ons zicht naar de buitenrand van het sterrenstelsel, waar de sterren verder uit elkaar staan maar juist feller fonkelen in de koude lucht. Van maart tot november worden er in Utah regelmatig begeleide sterrenkijkprogramma’s georganiseerd; in de wintermaanden vinden deze doorgaans alleen op aanvraag plaats.

De beste tijd om sterren te kijken is rond een nieuwe maan of binnen drie dagen ervoor of erna. Dan bereikt de nacht haar diepste duisternis. Zonder het maanlicht verschijnen zelfs de zwakste sterren en nevels en zie je details in de Melkweg die normaal verborgen blijven. Je kunt sterrenbeelden zoals Orion of Boogschutter gebruiken als herkenningspunt. Ongeveer een uur tot anderhalf uur na zonsondergang is de schemering volledig verdwenen en begint de helderste kijkperiode. Hoe langer je blijft kijken, hoe intenser de sterren worden.

Op hooggelegen locaties, het liefst boven de 2.000 meter en ver van dorpen of steden, zijn de beste omstandigheden. Hier maakt de ijle, droge lucht de hemel nog contrastrijker en de sterren nog helderder. Je kunt dan soms zelfs schaduwen zien die uitsluitend door sterrenlicht worden gemaakt.

Lees het hele artikel in Utah Magazine >>

14 december 2025 - Vulkanen, warmwaterbronnen en dichte jungle: de Northern Highlands van Costa Rica laten je voelen wat natuurkracht betekent. In deze regio rond de Arenal-vulkaan wisselen avontuur en ontspanning elkaar moeiteloos af. Je wandelt langs lavavelden, duikt onder watervallen en eindigt de dag in een warm bad tussen het groen. Hier borrelt Costa Rica in z’n meest tastbare vorm.

In het noorden van Costa Rica, waar de bergen beginnen te glooien en de nevel tussen de bladeren blijft hangen, liggen de Northern Highlands: een regio waarin de elementen elkaar continu uitdagen. Hier borrelt de aarde onder je voeten, stijgt stoom op uit het woud en is het silhouet van de Arenal-vulkaan bijna altijd ergens in beeld, soms dreigend, soms kalm, maar altijd indrukwekkend.

De Northern Highlands zijn het gebied waar vuur en water elkaar ontmoeten. Vulkanen vormen het landschap, maar het zijn de rivieren, meren en warmwaterbronnen die het leven bepalen. Je loopt hier over oude lavavelden en kruist kristalheldere beekjes, hoort brulapen roepen in de verte terwijl je zelf in stilte onder een waterval staat. De combinatie van actieve natuurkrachten en weelderig groen maakt deze regio tot een van de meest dynamische en geliefde gebieden van het land.

Het kloppend hart van de regio is het dorp La Fortuna, aan de voet van de iconische Arenal-vulkaan. Ooit sliep deze kolos eeuwenlang, tot hij in 1968 plots tot leven kwam en een heel landschap herschiep. Sindsdien heeft de regio zich ontwikkeld tot een centrum voor natuurliefhebbers en avonturiers, zonder zijn kleinschalige charme te verliezen. Je vindt er hangbruggen in de mist, paden langs lavastromen, spa’s in het groen en boerenmarkten vol tropisch fruit.

Maar de Northern Highlands zijn niet alleen een plek om te kijken of te wandelen; het is een gebied om te voelen. De hitte van een modderbad. De kou van een riviertje dat je doorkruist op weg naar een waterval. De drukkende mist op je huid tijdens een vroege ochtendwandeling. En vooral: het comfort van warm, mineraalrijk water dat door vulkanische activiteit is opgewarmd en waarmee de dag eindigt zoals hij begon—natuurlijk en intens.

Toegangspoort tot avontuur
La Fortuna is zo’n dorp waar je gemakkelijk een paar dagen blijft hangen, ook al was je van plan er snel weer door te reizen. Het ligt aan de voet van de indrukwekkende Arenal-vulkaan en combineert de energie van een toeristisch knooppunt met de charme van een kleinschalige berggemeenschap. Je vindt er gezellige cafés, eenvoudige sodas (lokale eethuisjes), fruitstalletjes langs de weg en volop mogelijkheden om de natuur in te trekken—met of zonder gids.

Het dorp is het ideale vertrekpunt voor bijna alles wat de Northern Highlands te bieden hebben. Vanuit het centrum sta je binnen een kwartier bij de voet van de vulkaan, aan het begin van wandelpaden die slingeren langs lavavelden en uitkijkpunten. In de omgeving kun je paardrijden over heuvels, ziplinen boven het bladerdak van het regenwoud of jezelf nat laten regenen bij de iconische La Fortuna-waterval, waar je na een stevige afdaling wordt beloond met een frisse duik.

Het hele artikel plus meer is te lezen in Costa Rica Magazine >>

13 december 2025 - Op 12 december verscheen de nieuwe versie van reismagazine De Mooiste Rondreizen. Het magazine van uitgever Meridian Travel is komend jaar verbonden aan het reisprogramma RonReizen, dat op zaterdag- en zondagmiddag wordt uitgezonden op RTL 4. De eerste editie van deze samenwerking bevat onder meer reportages uit Oostenrijk, de Verenigde Staten, Vietnam, Zuidelijk Afrika en Zwitserland. Tijdens de Vakantiebeurs in de Jaarbeurs te Utrecht van 8 t/m 11 januari wordt de nieuwe uitgave op 8 januari officieel gepresenteerd.

Het magazine is hier te bestellen >>

Dwars door Wallis
De nieuwe uitgave staat bomvol leuke onderwerpen. Zo reisde Bert Romani naar het Zwitserse Wallis, het gedeelte van Zwitserland dat zich kenmerkt door superlatieven. Hier maakt de zon overuren en reiken tal van bergtoppen tot ver boven de 4.000 meter. Reden genoeg om dit kanton eens goed te verkennen.

Van Prince in Minneapolis naar Bob Dylan in Duluth
Bert Kuizenga zag en hoorde het: Prince leeft voort in Minneapolis, Minnesota. Minnesota staat te boek als een van de mooiste staten van Amerika. Het land van de 10.000 meren wordt het ook wel genoemd. En dat is niet eens overdreven, want echte rekenmeesters weten dat hier liefst 11.842 meren groter dan 4 hectare zijn.

Maximaal genieten van je stedentrip
Op pad gaan met een gids die Nederlands spreekt, jouw cultuur kent en je graag van alles wil vertellen over ‘zijn’ of ‘haar’ stad is een extra leuke belevenis. Dat weet Robbert Reurings, oprichter van Wereldstadgidsen, uit eigen ervaring. Zelf organiseert hij tours naar de Sagrada Familia in Barcelona.

Fietsen en wandelen in het Paznauntal
Wie wintersportwalhalla Ischgl een beetje kent, ontdekt in de zomer een totaal andere wereld. Zodra de sneeuw gesmolten is, verandert dit Tiroolse dorp in het Paznauntal in een paradijs voor wandelaars, fietsers en rustzoekers.

Op avontuur in Zuidelijk Afrika
Jaloersmakend. Zo kunnen we de reis die Daniëlle van Poppel maakte rustig noemen. Tien dagen rondreizen en rondvaren door het zuiden van Afrika, wie wil dat nou niet? Daniëlle dompelde zich onder in een wereld die rauw, prachtig en ongefilterd is. Recent te zien op RTL 4, maar hier op papier.

Vietnamees stedendrieluik
Het fasten seatbelts-lampje springt aan. De piloot kondigt de landing aan terwijl het vliegtuig scherp draait. Door het raam ziet Lotte groene rijstterrassen tegen bultige bergen, kleine dorpen ertussen, verbonden door smalle wegen. In de verte fonkelen de lichtjes van Hanoi – eindelijk in Vietnam!

Burgenland, het zonnige geheim van Oostenrijk
Als Bert Romsni aan Oostenrijk denkt, ziet hij al snel besneeuwde Alpen, kristalheldere bergmeren en barokke stadspaleizen voor zich. Maar aan de oostrand van het land, waar de heuvels zacht golven en de wind over uitgestrekte wijngaarden strijkt, ligt een regio die een geheel eigen karakter heeft: Burgenland.

Het magazine is hier te bestellen >>

13 december 2025 - Ooit The Tipping Point gelezen van Malcolm Gladwell? Wanneer en waarom gaat iets viraal? Hoe komt het toch dat sommige onderwerpen zich als een virus over een land verspreiden en andere niet? Tegenwoordig hebben we social media, maar 125 jaar geleden was dat wel andere koek. Uiteraard waren er in de grote steden kranten die het nieuws verspreidden, maar het laatste nieuws ging met name rond via mond-tot-mondreclame.

De goudkoorts die plaatsvond tussen 1897 en 1899 in de Yukon Territory is een van de beste voorbeelden hoe snel ‘nieuws’ kan reizen door een land. Het begon met een bootje genaamd de Excelsior dat in juli 1897 aanmeerde aan de pier van San Francisco. Aan boord geen arme zeelui maar een paar goudzoekers, terugkerend uit de Yukon. Gebruind, gehavend en ongeschoren… maar hun koffers waren niet gevuld met vieze kleren, nee… ze zaten vol met goud. Deze prospectors waren vertrokken als arme sloebers, maar keerden steenrijk terug. En dat in een donkere, armoedige tijd zonder zicht op enige toekomst. De Klondike Gold Rush was geboren.

Stampede
De stampede (vrij vertaald stormloop) die de dagen erna ontstond is nog steeds onovertroffen. Duizenden en duizenden mannen pakten hun biezen en trokken noordwaarts. Politieagenten, tramchauffeurs en zelfs dominees legden acuut hun werk neer en vertrokken massaal richting het noorden.
Er werd geknokt om elk plekje op de stoombootjes richting het noorden. Honden, paarden, bepakking. Alles moest mee. Stormen werden getrotseerd en mensen vielen overboord. Als haringen samengepakt in vieze oude bootjes zaten ze dagen, soms weken op zee om te eindigen op de stranden bij Skagway en Dyea in een van de mooiste fjorden ter wereld, Lynn Canal.

Wat begon als een tentenkamp groeide in no time uit tot een welvarend stadje. Kroegen, winkeltjes en hotelletjes groeiden als paddenstoelen uit de grond. Skagway was geboren en binnen een paar maanden volwassen geworden. Maar waar velen dachten dat de grootste uitdaging achter de rug was, moest het moeilijkste stuk nog komen: te voet bergpassen over richting het onherbergzame noorden.

Het hele artikel is te lezen in reismagazine Yukon & Alaska >>

12 december 2025 - Toen ik voor het eerst naar Utah vloog, had ik een duidelijk beeld: rode rotsen, droge canyons en eindeloze woestijn. Wat ik niet wist, is dat het noorden van Utah een totaal andere wereld is. Groen, bergachtig, verrassend culinair en in de zomer aangenaam koel. Na meerdere bezoeken kan ik zeggen: dit gebied is een verborgen parel, het hele jaar door.

De reis begint in Salt Lake City (SLC), een stad die je dankzij directe vluchten vanuit Amsterdam in tien uur bereikt. Voor wintersporters is het een droom: binnen een uur rijden liggen tien skigebieden, waaronder Snowbird, Alta en Park City. Maar ook als je niet komt skiën, is Salt Lake City de moeite waard. Ze noemen het niet voor niets de hoofdstad van de mormonen. In het midden van de stad is de iconische Salt Lake Temple niet te missen. Deze ondergaat momenteel een renovatie en is naar verwachting in 2026 voltooid. Salt Lake City werd in 1847 gesticht door Brigham Young en zijn volgelingen, die hier een nieuwe gemeenschap opbouwden. Die geschiedenis voel je nog steeds, maar de stad is allang uitgegroeid tot een levendige, open plek waar traditie en moderniteit hand in hand gaan.

Als je Salt Lake City beter wil leren kennen, kun je het beste beginnen bij het imposante State Capitol. Elke Amerikaanse staat heeft zijn eigen Capitool, maar ze verschillen enorm in stijl en sfeer, omdat ze passen bij het karakter van de staat. Mijn tip is om altijd de gratis rondleiding te volgen om te leren over het gebouw en de geschiedenis van de staat. 

Natural History Museum
Ik ben eerlijk wanneer ik zeg dat musea met dinosaurussen mij niet erg aanspreken. Daarom was ik blij verrast met mijn bezoek aan het Natural History Museum. Dit museum is allesbehalve stoffig en de collectie van reusachtige dinosaurusskeletten was toch wel erg indrukwekkend. Een andere verrassende ervaring vond ik FamilySearch, het grootste genealogische archief ter wereld. Hier kun je gratis je stamboom uitzoeken en na enig zoeken kon ik mijn stamboom terughalen tot wel 1700. 

En dan is er de gastronomie. Misschien wel het meest onverwachte hoogtepunt van mijn (inmiddels meerdere) bezoeken aan de stad. Je kunt er heerlijk (uit)eten en mijn persoonlijke favorieten zijn Matteo (Italiaans) en Aker Restaurant (Japans). Als je ’s ochtends een goede start wil maken, schuif dan aan bij The Rose Establishment voor versgemalen koffie en huisgemaakte gebakjes, tussen hippe locals. 

(Tekst en beeld Vivien Hulsebosch)

Het hele artikel is te lezen in Utah Magazine >>

11 december 2025 - Guanacaste is Costa Rica op z’n zonnigst. Deze noordwestelijke provincie staat bekend om haar gouden stranden, actieve vulkanen, droge wouden en levendige cowboycultuur. Van surfspots en yoga-oorden tot nationale parken en modderbaden: de regio barst van de contrasten. Voeg daar gastvrije locals, goede wegen en eindeloze zonsondergangen aan toe, en je hebt een bestemming die uitnodigt om te ontspannen, te verkennen én te blijven hangen.

Guanacaste is de provincie waar Costa Rica zijn zonnebril opzet. Hier, aan de noordwestelijke Pacifische kust, is het klimaat droog, het zand heet onder je voeten en de lucht bijna altijd helderblauw. De streek onderscheidt zich van de rest van het land door haar droge tropische bossen, savanne-achtige landschappen en uitgesproken seizoenen. Terwijl andere regio’s regelmatig in nevelen zijn gehuld, is Guanacaste stoffig, warm en open – en juist dat maakt het zo aantrekkelijk.
Tussen de zongebleekte kustdorpen en het ruigere binnenland ontvouwt zich een regio vol contrasten. Je kunt hier ’s ochtends in alle rust yoga doen aan het strand van Playa Samara, en ’s middags op een paard de heuvels van het binnenland in trekken, langs houthakkerspaden en stekelige acacia’s. In het binnenland borrelt de aarde letterlijk onder je voeten: vulkanen als Rincón de la Vieja spuwen zwavelige dampen uit, modderpoelen koken zachtjes onder de jungle en rivieren slingeren zich door diepe kloven.

De lokale bevolking – de Guanacastecos – staat bekend om hun relaxte houding én hun trots. Hier leeft de sabanero, de Costa Ricaanse cowboy, nog altijd voort. Op feesten zie je paardenshows, hoeden en traditionele muziek. Maar ook modern eco-toerisme is er stevig geworteld: duurzame lodges, nationale parken vol apen, herten en neusberen, én eindeloze zonsondergangen boven de Grote Oceaan.

Pacifische charme
Langs de uitgestrekte Pacifische kustlijn van Guanacaste liggen stranden in alle soorten en maten: breed en goudgeel, rotsachtig en verborgen, wit en zacht als poeder. Elk kustplaatsje heeft zijn eigen sfeer, maar overal hoor je de branding, proef je verse vis en zie je de zon langzaam in zee zakken.
Tamarindo is misschien wel het bekendste stranddorp van de regio. Ooit een slaperig vissersdorpje, nu een levendige mix van surfscholen, smoothie bars, yogastudio’s en zongebruinde reizigers van over de hele wereld. De golven zijn er vriendelijk voor beginners, de sfeer is losjes internationaal.
Iets noordelijker ligt Playa Conchal, genoemd naar de duizenden kleine schelpjes waar het strand uit bestaat. Het kristalheldere water maakt dit een van de beste plekken om te snorkelen, zeker bij rustig weer. Hier zie je felgekleurde vissen zwemmen tussen het koraal, soms op amper een meter van de kust.
Samara en Nosara bieden een ander soort rust. Samara is perfect voor gezinnen, met ondiep water en een dorpssfeertje. Nosara daarentegen is een toevluchtsoord voor yogi’s, digitale nomaden en mensen die hun dagen het liefst beginnen met een zonnegroet aan zee.
Andere parels zijn Playa Hermosa, populair bij locals, het elegante Playa Flamingo, en het relaxte Playa Avellanas, waar je bij Lola’s aan het strand verse ceviche eet met uitzicht op surfers en misschien een loslopende varken in de branding.

Overal eet je aan zee: ceviche met limoensap, gegrilde mahi-mahi of een bord rice and beans. De dag sluit je af met je voeten in het zand, een koude “Imperial” in de hand en een horizon die vlamt in oranje en roze.

Het hele artikel lees je in Costa Rica Magazine >>