Het hoge noorden van Canada en Groenland is een fascinerend gebied met indrukwekkende bergketens, diepe fjorden, grote gletsjers en weidse toendra’s. In de wateren wemelt het van het dieren zoals walrussen, walvissen en zeehonden. Bovendien dobberen er immense ijsbergen rond. De uitgelezen manier om hier te reizen is per expeditiecruiseschip. In september staat er een reis gepland naar dit altijd boeiende gebied. Omdat het een tijd geleden is dat we zelf geweest zijn, is het een goede reden om de belevenissen van toen door te nemen en op papier te zetten. Deze scheepsreis begint in het Groenlandse Kanger­lussuaq. De meeste passagiers komen met een chartervlucht vanuit Ottawa hierheen, maar vanuit Nederland is het makkelijker om via Kopenhagen naar Kangerlussuaq te vliegen. Dit gaf me tevens de mogelijkheid om hier nog een dag te besteden om de ijskap te bezoeken en om onderweg misschien al een muskusos te zien. Nadat de volgende dag ’s middags het chartervliegtuig vanuit Ottawa is geland, worden alle passagiers naar het haventje gebracht om daar met rubberboten vanaf de steiger naar het schip, de Ocean Endeavour, te worden gebracht. Het avontuur kan beginnen! In de avond varen we de 165 km lange fjord uit naar de eerste bestemming Sisimiut.

Leven van de visvangst
De inwoners van het havenstadje leven voornamelijk van de visvangst, het is hier een ware industrie. Wij worden meegenomen op een wandeling door het oudere gedeelte van het plaatsje waar het oudste houten kerkje van Groenland staat met daarnaast een museum. Tijdens de wandeling komen we veel sledehonden en voor de zomer gestalde sleeën en sneeuwscooters tegen. In de haven zijn jongeren aan het oefenen met de kajaks.

Diskobaai
We varen verder in noordelijke richting naar de Diskobaai en Ilulissat, de bekendste regio van Groenland. Onderweg komen we steeds meer enorme ijsbergen tegen en hier en daar duikt een walvis op. Bij Ilulissat gaat het schip voor anker en worden de zodiacs te water gelaten. We gaan eerst een tocht langs de vele ijsbergen maken. Vanuit de kleine rubberbootjes zie je pas echt hoe groot deze ijsbergen zijn. Op de terugweg naar het schip worden er weer enkele walvissen in de verte gezien. Na de lunch gaan we Ilulissat in. Hier hebben we drie uur om op eigen gelegenheid te wandelen, langs de fjord van het uitzicht te genieten of om een optionele rondvlucht te maken.

In de avond varen we verder. Het is mooi weer dus de meeste passagiers staan buiten te genieten van het uitzicht en hopen nog een walvis van dichterbij te kunnen zien.
Daarna is het tijd om over te steken naar de oostkust van Canada, waar we Pond Inlet zullen bezoeken. De mensen uit deze kleine Inuitgemeenschap leven nog grotendeels van visvangst en jacht. In kleinere groepjes worden we door lokale mensen rondgeleid, waarbij er veel verteld wordt over het leven van toen en nu. De rondleiding eindigt in het gemeenschapsgebouw waar een uitvoering wordt gegeven met keelzang, drumdansen en Arctische sporten. Opeens valt op hoe verschillend mensen hier en in Groenland leven.

Hierna is het tijd om te gaan zwerven door de Lancaster Sound en om te kijken waar aan land gegaan kan worden. De eerste landing is bij Dundas Harbour. Tijdens het tochtje met de zodiac naar de landingsplaats, varen we langs een rots die helemaal vol ligt met walrussen. Een enkele walrus kijkt op, de andere slapen rustig verder. Er zwemmen ook enkele exemplaren rond, waaronder een koe met haar kalfje op haar rug voor een eerste kennismaking met het water.

Hudson’s Bay Company
Aan land gekomen, wandelen we naar de gebouwtjes die hier staan. Ze zijn overgebleven uit de tijd dat de Hudson’s Bay Company hier een station had vanwege de handel in o.a. zeehondenbont. Voor wie verder en vooral hogerop wil, is er een wandeling naar een bergtop. Omdat ik meer houd van plantjes bekijken en fotograferen, blijf ik bij de groep die hier over de toendra wandelt. Onderweg komen we ook nog enkele restanten van vroege Inuitbewoning tegen.

Terug aan boord vaart het schip naar Croker Bay waar een enorme gletsjer in zee uitkomt. Onderweg passeren we een ijsveld waarop een ijsbeer wandelt. Bij de gletsjers aangekomen, worden de zodiacs te water gelaten en maken we een tocht langs het gletsjerfront. Het is windstil en de weerspiegeling van de ijswand is perfect. In de verte duikt een Narwal op. Heel even zagen we een grijsachtige rug. Na deze lange dag in de frisse buitenlucht gaat het diner er als koek in.

Grote stukken ijs
’s Nachts is het schip verder gevaren naar het eiland Beechey. Enkele geplande wandelingen kunnen niet doorgaan, omdat het strand vol met grote stukken ijs ligt. Gelukkig kunnen we wel aan land op de plaats waar de begraafplaatsen van enkele leden van de Franklin Expeditie (1845-1846) liggen. Deze expeditie was opgezet om te proberen vanuit Groenland langs het noorden van Canada naar Alaska te varen, de zogenaamde Noordwestelijke doorgang. Helaas kwamen de twee schepen (Terror en Erebus) in het ijs vast te zitten, werden door het ijs gekraakt en zijn uiteindelijk gezonken. Van de bemanning is, behalve de vier op Beechey, niets meer teruggevonden. Met behulp van onderwatercamera’s zijn in 2014 en 2016 de wrakken van beide schepen op de zeebodem gevonden. Al wandelend over de schaarse toendra zijn ook hier weer mooie Arctische plantjes zoals de Zuiltjes­steenbreek, met opvallende paarse bloemen, en de Poolpapaver te vinden. En weer is een dag omgevlogen.

Loodrechte kliffen
Na opgestaan te zijn, kijk ik uit het raam. Het is mistig, maar ja, dat hoort ook bij het Arctische weer. De bedoeling was om vandaag langs het eiland Prince Leopold te varen. Het eiland dat met loodrechte kliffen uit zee omhoog komt, vormt samen met Coburg en Princess Charlotte Monument het Nirjutiqarvik National Wild­life Area. Door de verschillende aardlagen, zijn er veel richels ontstaan, waarop duizenden Dikbekzeekoeten, Drie­teen­meeuwen en Noordse Stormvogels broeden. De eieren zijn al uitgekomen, dus de ouders vliegen af en aan om hun hongerige kroost te voeden.

Halverwege de ochtend begint het helderder te worden en ’s middags kan er een zodiactocht langs de kliffen gemaakt worden. Het geluid van de duizenden vogels is van grote afstand te horen. Als er een roofvogel (Grote burgemeester) langs de kliffen vliegt, wordt het volume nog een tandje opgeschroefd. Als je dan met zo’n klein bootje onderlangs die gigantisch hoge kliffen vaart, dan voel je je wel heel nietig.

Zadelrobben
Voor de laatste expeditiedag is een landing op Devon gepland. Tijdens de tocht ernaartoe worden we verrast door een groep van enkele tientallen Zadelrobben. Het lijkt wel of de zee kookt! Overal om het schip duiken de robben op en laten zich achterwaarts weer in het water vallen. Een bijzonder schouwspel dat je nooit zult vergeten. In Powell Inlet is de ijssituatie zodanig dat we hier aan land kunnen gaan. We maken een wandeling over de immense toendra met bloeiende planten, een groepje Muskusossen in de verte en een indrukwekkend landschap met heerlijk zonnig weer. Een mooie afsluiting. Van Devon vaart de Ocean Endeavour naar Resolute Bay vanwaar we met een chartervliegtuig naar Ottawa gaan, waarmee deze reis eindigt.

Tekst: Jonneke van Eijsden, fotografie Jonneke van Eijsden & Martina Verhoef

Ontdek het zelf!
Deze reis is gemaakt aan boord van de Ocean Endeavour, een schip met maximaal 199 passagiers, dat geëxploiteerd wordt door Adventure Canada. Deze Canadese organisatie werkt nauw samen met de Inuitgemeenschappen en ondersteunt deze waarbij kansarme jongeren de mogelijkheid krijgen om zich te ontwikkelen. Men heeft hiervoor het Discovery Fund opgericht.

Wil je ook eens reis naar het hoge noorden van Canada maken? Neem contact op met Beluga Adventures via info@belugareizen.nl of bel met +31 10 295 0126. Veel reizen zijn te vinden op de website www.belugareizen.nl

Op zondag 17 september vind er weer een editie van de Meridian Travel Fair plaats. Diverse (rond)reisspecialisten staan je te woord over reizen naar en door de mooiste bestemmingen. Reisspecialisten als Tioga Tours, Style in Travel, Campers Down Under en GoAfrica kunnen je alles vertellen over avontuurlijke (rond)reizen op de mooiste bestemmingen. De Meridian Travel Fair vindt van 10.00 uur tot 17.00 uur plaats in De Winkel van Sinkel aan de Oudegracht in Utrecht, de entree aan de deur is 5 euro. Bekijk hier impressies van de vorige editie >>

Gratis entreebewijs
Als bezoeker van onze site kan je gratis naar binnen als VIP. Het enige wat je daar voor hoeft te doen, is je registreren via onderstaand formulier. De bevestiging na aanmelding kan je geprint meenemen of op je telefoon laten zien bij de entree.

Houd zondag 17 september dus vrij in je agenda en hopelijk tot dan!

Vul onderstaand formulier in en ontvang jouw gratis entreebewijs/bewijzen:

Ja, ik kom op zondag 17 september op uitnodiging van Meridian Travel naar de Meridian Travel Fair in De Winkel van Sinkel te Utrecht. Ik kom op uitnodiging van Meridian Travel en betaal geen entree.

Bij Spanje denk je aan de zon, lekker eten, natuur, fantastische steden, brede stranden en zomerse muziek. En zo is het ook, Spanje heeft het allemaal. Het land is ongetwijfeld een van de populairste bestemmingen als het gaat om een strandvakantie en dat kan ook bijna niet anders met ruim 4900 kilometer kustlijn. Maar eigenlijk doe je daarmee het land tekort. Het leent zich namelijk ook uitstekend voor een interessante, veelzijdige en onvergetelijke roadtrip. Daar nemen we je graag mee naartoe in dit verhaal. We gaan van Madrid naar Granada, Ronda, Sevilla, Cordoba, Toledo en weer terug naar Madrid. Een reis van zo’n 1200 kilometer en daarmee goed te doen in een fijne huurauto.

Start van de reis
We vliegen op Madrid, de hoofdstad. Omdat we in een drukke stad beginnen, nemen we eerst het openbaar vervoer naar het centrum waar we een leuk appartementje hebben, dicht bij alle bezienswaardigheden. De luchthaven ligt op 17 kilometer van de stad en je kan makkelijk met de metro naar het centrum. Mocht je het liever luxer doen, dan kan je ook een taxi nemen. Een must see in Madrid is het Palacio Real, ofwel het Koninklijk paleis. De rondleiding is indrukwekkend. Wij houden ook van kunst dus ook het Prado Museum stond al lang hoog op ons lijstje. Alle indrukken hebben we goed verwerkt op een terrasje op het Plaza Mayor, een gigantisch plein. Na twee dagen hebben we een leuke indruk van de stad en is het tijd op pad te gaan. We gaan weer terug met de metro en op de moderne luchthaven pikken we onze auto op die we via Alamo.nl hebben gehuurd. Een ruime SUV met airco. Heerlijk om zo’n vrij gevoel te hebben.

De metershoge brug van Ronda

De eerste stop na Madrid is Granada en ook al rijd je 120 km/u op de autosnelwegen, vinden we de afstand toch te ver voor één dag. Daarom maken we spontaan een tussenstop in het lieflijke Valdepenas. We slapen in een kleine bed & breakfast en genieten van tapas en een Spaans wijntje. We zijn verrast door de gastvrijheid en de vriendelijkheid van de mensen. En leuk om ons Spaans te oefenen, dat wordt erg gewaardeerd!

Wil jij ook zo’n mooie reis maken? Je ontvangt nu 20 euro korting op je autohuur via Alamo.nl bij gebruik van de kortingscode MERIDIAN20

Het hele artikel lees je hier >>

De naam van het Mexicaanse Yucatán doet je vast niet meteen denken aan roze meren of aan flamingo's in paringsdans. Nieuwsgierig? Wij nemen je graag mee naar de roze gekleurde zoutmeren van Las Coloradas en het observeren van vele honderden flamingo's in hun eigen habitat. En ook in de nabijgelegen staat Quin­tana Roo bezoeken we een aantal spannende natuurgebieden. De meesten van ons zullen bij de staat Yucatán vooral denken aan onmisbare archeologische plekken zoals de Maya-ruïnes van Chichen Itza, Uxmal en Mayapan, en de vele hagelwitte zandstranden die de staat rijk is. Yucatán is samen met buurstaat Quintana Roo dé toeristische bestemming van Mexico voor degenen die op zoek zijn naar zon, zee, strand en Maya-cultuur. Maar zelfs als rust, natuur en onvergetelijke zonsondergangen meer jouw ding zijn, is dit deel van Mexico zeker de moeite waard. Wij gaan op zoek naar enkele van die bijzondere en nog redelijk ongerepte plekken.

Flirtende flamingo’s
In het biosfeerreservaat van Ria Celestún kun je tussen december en april grote groepen overwinterende Caraïbische roze flamingo's van dichtbij spotten. Vanuit de stad Mérida rijden we met privévervoer in ongeveer anderhalf uur naar het kustdorp Celestún. Vlakbij de brug naar het meer kun je een boot inclusief gids/bootsman huren. Je kunt kiezen tussen een tour van iets meer dan een uur of een uitgebreidere trip van twee uur. Vroeg in de ochtend is het nog heerlijk rustig op het water en geniet je extra van het mooie uitzicht. In het omringende moerasgebied worden we verrast door het gezang van vele vogelsoorten. Sommige van deze gevederde vrienden laten zich ook goed zien en kunnen gefotografeerd worden. Na een klein half uurtje op het meer is daar opeens de plek waar we voor gekomen zijn: El Tambor, de flamingo-rustplaats waar honderden prachtig roze-oranje getinte vogels flaneren. Net als enkele andere toeristenboten blijven we op gepaste afstand om deze vogels niet te storen in hun broed- en paringsgedrag. Je ziet in de verte mannetjes onophoudelijk flirten en baltsen om een toekomstige partner te imponeren. Ze doen dit door hun nek uit te steken en hun vleugels uit te vouwen. Een bijzonder gezicht! Kleur blijkt een belangrijke rol te spelen in het sociale leven van de flamingo's. Zowel mannetjes als vrouwtjes kiezen een broedpartner uit op basis van een zo uitbundig mogelijke roze en oranje kleur. Flamingo's hebben deze speciale kleur omdat ze roze plankton en garnalen uit het water eten, wat hun vleugels roze kleurt.

De roze en gele zoutmeren
Het kleine vissersdorpje Las Coloradas maakt deel uit van het Rio Lagartos Biosphere Reserve, het grootste moerasgebied van Yucatán. In dit gebied van meer dan 150.000 hectare leven flamingo’s, krokodillen, zeeschildpadden, jaguars en zeevogels. Dit beschermde gebied, gelegen op de grens tussen de staten Quintana Roo en Yucatan, wordt beschouwd als een van de ecologisch meest waardevolle duurzame kustgebieden. We maken de trip naar Las Coloradas vanuit Valladolid, waar we de dag ervoor zijn gearriveerd. Vanuit deze stad is het de kortste route naar de 'pink lakes', die je in ongeveer twee uur met eigen vervoer bereikt. Het hele gebied rondom Las Coloradas is prachtig, maar de roze zoutmeren vormen toch wel het absolute hoogtepunt. Hier is het rijk aan roze algen, garnalen en plankton, wat zorgt voor de bijzondere roze en gele kleuren. Vanaf de uitkijktoren op het terrein krijg je het mooiste en meest complete uitzicht op de meren. De mooie roze en geel gekleurde meren zijn een lust voor het oog, vooral wanneer de felle zon het water met een extra intense kleur doordrenkt. Een speciale tip: bezoek de meren vooral midden op de dag. De zon staat tussen 12:00 uur en 14:00 uur hoog aan de hemel, en dan zie je de kleuren het beste. Al met al is het een onvergetelijk schouwspel dat je niet snel zult vergeten.

Mangroven en krokodillen
In het dorp Rio Lagartos bieden kleine touroperators en lokale vissers tours van twee tot drie uur aan langs de riviermonding. De desbetreffende gids neemt je dan mee op een boottocht door het reservaat en gaat tijdens het varen op zoek naar vogels en reptielen. Voordat de tour echt begint, observeren we tijdens het ontbijt in het dorpje hoe af en aan vliegende kolibries op de feeders van het restaurant afkomen. Ook genieten we erg van het uitzicht over de rivier, waar pelikanen en aalscholvers hun ochtendmaaltijd nuttigen. Onze boottocht gaat dwars over de lagune en vaart ook door de smallere mangrovekanalen. Tijdens de trip zien we, met dank aan onze gedreven gids Saul Monforte, verschillende vogelsoorten: van reigersoorten, ibissen, visarenden, lepelaars, pelikanen tot groene ijsvogels. Ook qua reptielen hebben we geluk met verschillende bultkrokodillen en indrukwekkende leguanen. Wanneer de rivier langzaam breder wordt, komen we bij een stukje water uit waar lepelaars en flamingo's zitten. Na het spotten van deze dieren kunnen we op een strandje onderweg een traditionele 'Baño Maya', oftewel een bad in Maya-stijl, nemen. Je smeert je dan van top tot teen in met heilzame, zoutrijke klei. Na het intrekken en opdrogen, schrob je grondig de klei van je lichaam om tenslotte het ritueel af te maken met een verkwikkende duik in de rivier.

Het hele artikel lees je hier >>

Cowboys en rodeo’s! Huifkarren en fanfares! Indiaanse en Amerikaanse ambachten! Botsauto’s en suikerspinnen! Dit zijn de beelden die bij de woorden Calgary Stampede horen. Dit Canadese rodeofeest is het grootste van het land en trekt jaarlijks meer dan een miljoen bezoekers uit Canada en Amerika. Wij gingen kijken waarom. De Calgary Stampede is een van de grootste feesten van Canada – tien dagen plezier en opwinding in juli van elk jaar. Maar de Stampede is zoveel meer. Het herinnert de Canadezen aan hun rijke geschiedenis en doet de geest herleven die Calgary gemaakt heeft tot wat de stad tegenwoordig is: een dynamische, bloeiende gemeenschap in de majestueuze provincie Alberta. Het zijn de simpele dingen in het leven die een mens gelukkig maken: mensen, dieren en kermis, niet noodzakelijk in die volgorde. En dat hebben ze hier heel goed begrepen.

Authentiek karakter
Aan de basis voor dit volksvermaak staat een lasso-artiest en promotor, Guy Weadick, die in 1912 het plan opvatte voor een blijvend eerbetoon aan de cowboy en zijn way of life. Met een doortimmerd plan voor een wild-westshow benaderde hij vier zakenmannen uit Calgary, die hem daarop besloten te steunen. De Calgary Stampede was geboren.
In de 94 jaar die daarop volgden, heeft de Stampede zijn authentieke karakter nooit verloren. Elke dag van dit festijn strijden de beste cowboys ter wereld op de beste dieren tegen elkaar, tijdens de grootste rodeo van allemaal. Maar liefst vijfhonderd cowboys en -girls doen hun uiterste best om te winnen in de zes wedstrijdonderdelen, en met een deel van de $ 1.000.000,-diepe prijzenpot naar huis te gaan. De Stampede groeit overigens nog elk jaar; momenteel meet Stampede Park, thuishaven van het evenement, een onvoorstelbare 55 hectare en is het het gehele jaar geopend voor paardenraces, rodeo’s en agrarische evenementen. Niets kan echter aan die tweede week van juli tippen; meer dan een miljoen bezoekers wonen de Calgary Stampede jaarlijks bij.

Roughstock
De tien dagen worden afgetrapt door een gigantische optocht van praalwagens, vee en fanfares, de Stampede Parade. De lange rij spectaculair versierde wagens wordt elk jaar door zo’n twee miljoen mensen op televisie bekeken; langs de route zelf staan nog eens 350.000 toeschouwers. Ondertussen maken de rijders en rijdsters zich op voor de naderende wedstrijden. Ieder heeft zijn eigen specialiteit: bareback riding (ongezadeld paardrijden), bull riding (stierenrijden), saddle bronc riding (gezadeld paardrijden), barrel racing (het te paard afleggen van een parcours), steer wrestling (een kalf met de handen naar de grond brengen) en calf roping (een kalf vangen met een lasso); vier rondes per evenement onderscheiden hier de mannen van de muizen. Hoewel de rest van de onderdelen natuurlijk geen licht werk zijn, kijkt iedereen toch wel uit naar de zogenaamde timed roughstock events: saddle bronc riding, bull riding en bareback riding. Adrenaline, zweet en tranen gieren door de arena. Publiek, helpers, rodeoclowns en organisatie kijken met ingehouden adem naar het bloedstollende duel tussen mens en dier. Wie de volle acht seconden op zijn dier kan blijven zitten zonder met de vrije hand steun te zoeken, is in elk geval een flinke vent. De score wordt uiteindelijk bepaald door de elegantie waarmee de rijder zijn rit volbrengt en de gratie waarmee het bereden dier door het zand bokt. Op de laatste dag stappen de beste zeven deelnemers tegen elkaar, én de respectievelijke nationale kampioenen, de bak in voor de hoofdprijs. Aangezien dit een van de best betaalde rodeo’s wereldwijd is, is de spanning te snijden.

Het hele artikel lees je hier >>

In de ruwe jungle van Peru ligt een pareltje verscholen: het Inkaterra Reserva Amazonica. Meridian Travel bond stevige schoenen onder en ging op verkenningstocht door de Amazone. Het gekraak gaat door merg en been. Takken en bladeren zakken ineens weg uit het bomendek. Alsof een haai een surfer onder water trekt. Waar eerst honderden kleuren groen de hemel van de aarde scheidden, hangt nu een gapend gat. Op de hoge toren die de verschillende canopytrails verbindt, wordt verschrikt omgekeken. Gelukkig blijft het dertig meter hoge gevaarte staan en is het op een afstandje slechts een tak die het na jaren trouwe dienst begeeft en van alles met zich mee de afgrond instort. Het is het enige echte schrikmoment in een verder zorgeloos verblijf in het kleinschalige Inkaterra Reserva Amazonica, gelegen op een klein uur varen van de stad Puerto Maldonado in het zuidoosten van het land.

Verstopt
Het windje waar de boot doorheen moet ploegen om over de Rio Madre de Dios naar het reservaat te komen, is welkom. De luchtvochtigheid in het Tambopata National Park is hoog en zweetdruppels zijn net zo talrijk als wilde dieren. Terwijl de zon voorzichtig wegtrekt richting Azië, doemen de eerste houten hutjes van het complex op. De rieten daken en de bruine veranda’s liggen netjes verstopt achter de hoge oevers.
Een amper twintigjarig meisje heet het gezelschap, dat met grote tassen en koffers komt aanzetten, welkom. Ze heet Sandra en giechelt na elke zin. Ze redt zich echter goed in het Engels, al is haar Spaanse tongval niet te missen. ‘Welkom bij Inkaterra Reserva Amazonica, hihi. Wat wij hier doen, is gebaseerd op ecotoerisme. Daarom hebben we niet altijd elektriciteit, maar wees niet bang, in jullie lodge ligt een zaklamp, hihi.’

Razendsnelle zon
Door het complex slingert een pad van dikke ronde boomstamplakken. Op een groen veldje voor de hutjes, lummelt een tamme tapir. Sammy is zijn naam. Hij hangt hier graag wat rond en blijft altijd in de buurt. De bak met Brazilian nuts die de gasten hem kunnen voeren, verraadt waarom.

Een oudere man loopt langs met een brandende lantaarn en ontsteekt een vlam in de kaarsenkastjes aan het pad. ‘De zon is nog niet onder, maar vergis je niet, die is razendsnel hier’, klinkt het in half-zingend Spaans. Een goed verborgen vogel luidt het vallen van de avond in. Met een geluid als een waterdruppel die in een lege grot ploft, verwelkomt de roestrug­oropendola het donker.
De slaapcabines zijn primitief maar prachtig. Een veranda met hangmat, twee houten luierstoelen, een tweepersoonsbed, een douche, een wasbak en een wc. En een emmer zand. ‘Voor in het geval van brand, hihi’, vertelde Sandra al. Hier in de Amazone hoef je niet te rekenen op de brandweer…

Tot leven
Wie denkt dat de sluier van de nacht het leven in de Amazone tot een halt roept, heeft het mis. Juist wanneer de maan regeert, komt het regenwoud tot leven. Elias, de oppergids van Inkaterra, neemt elke avond avonturiers mee over de rivier. Zwijgend, staand en met een zaklamp de kade afspeurend, leidt hij zijn gezelschap dagelijks over het donkere water.
Wanneer hij diezelfde avond tijdens een tour net even te lang zijn licht op laat schijnen, bewijst hij zijn bekwaamheid. Niemand ziet iets, maar met zijn haviksogen heeft hij een baby-alligator gespot. Als een onderzeeër ligt het dier half onder water. Wanneer de boot iets te dichtbij komt, duikt de kleine croc pijlsnel weg.

Wanneer de terugweg wordt ingezet en de zaklamp uitgaat, blijkt dat kunstmatig licht eigenlijk een overbodige luxe was. Natuurlijk wel handig om kleine dieren te spotten, maar onder begeleiding van de reus­achtige, volle maan en de fonkelende sterrenhemel heeft de kapitein van het houten vaartuig totaal geen moeite de rivier trotseren. Zonder tegenlicht lijken de hemellichamen ook wel steeds feller te worden. ‘Jullie hebben straatlantaarns, wij hebben de maan en de sterren’, lacht Elias zijn tanden bloot.

Het hele artikel lees je hier >>

Canada staat natuurlijk bekend om zijn adembenemende natuurparken. Maar ook de steden horen thuis op de bucketlist van iedereen die graag reist. Zo herbergt Oost-Canada parels als Montreal, Québec City, Toronto en Ottawa. Deze steden verbazen je met hun unieke karakter en wereldse sfeer, en binnen 8 uur vliegen ben je er met Air Transat!In het zuiden van de provincie Québec snuif je cultuur, geschiedenis en creativiteit op in Montreal. Het oudste deel van de stad, Vieux-Montreal, voert je terug naar de 18e eeuw. Langs de oevers van de Saint  Lawrence-rivier begeef je je van de oude haven naar Marché Bonsecours en de Basilique Notre-Dame. Deze kerk lijkt wel weggelopen uit Parijs en verbluft je met haar gewelfde plafond, houten sculpturen en kleurrijke glas-in-loodramen. In Downtown Montreal, Centre-Ville voor de locals, wandel je dan weer tussen imposante wolkenkrabbers, prestigieuze winkelpanden en futuristische musea. Fashionista’s maken een omweggetje via de Rue Sainte-Catherine, de langste winkelstraat van Canada. Wist je trouwens dat Montreal in 1976 de Olympische Spelen hoste? Het stadion ziet er vandaag nog altijd buitenaards uit. Een groot contrast met de botanische tuin, die net om de hoek ligt. De tuin is met zijn oppervlakte van 75 hectare één van de grootste ter wereld. Stiltezoekers vinden ook rust op Mont Royal. Op deze enorme heuvel ligt het groene stadspark. Vanuit het park kijk je uit over Montreal.

Québec City, de historische stad (FOTO BOVEN)
In Vieux-Québecontdek je een stukje UNESCO Werelderfgoed. Deze wijk dompelt je onder in de Franse geschiedenis van Noord-Amerika. Al streken ook de Britten hier eventjes neer. Tussen 1820 en 1850 bouwden ze een militair fort: la Citadelle de Québec. Tijdens die onrustige geschiedenis werd Québec zelfs ommuurd, als enige Noord-Amerikaanse stad. Dat levert een heleboel bezienswaardigheden op. Ook op la terrasse Dufferin spreekt het verleden je toe. Hier staat namelijk het trotse standbeeld van Samuel de Champlain, de grondlegger van de stad Quebec. Het monument flankeert Château Frontenac, het meest gefotografeerde hotel ter wereld. Berg je fototoestel hierna zeker niet op. Want in en rond Québec City liggen verschillende natuurparken waar je uren tussen de bergen wandelt en elanden, wolven en zelfs zwarte beren kunt spotten.

Toronto, Canada’s grootste stad
Bijna drie miljoen inwoners maken van Toronto (OPENINGSFOTO) de grootste stad van het land. Ook de skyline is iconisch: die staat boordevol wolkenkrabbers. Al gaat vooral de puntige CN Tower met de aandacht ervandoor. Met z’n 553 meter was het ooit het hoogste, vrijstaande bouwwerk ter wereld. Daarmee groeide de zendmast uit tot een toeristische trekpleister. Zo is er een restaurant, een cocktailbar of geniet je in de Skypod van een panoramisch uitzicht… op wel 447 meter boven de zeespiegel.

Het hele artikel lees je hier >>

Stockholm is de hoofdstad van Zweden en is gelegen op 14 eilanden aan de oostkust van het land. De stad is rijk aan historie en cultuur en is al sinds de prehistorie bewoond. In de Middeleeuwen was Stockholm een belangrijk handelscentrum en de stad groeide snel in grootte en betekenis. In de 14e eeuw werd Stockholm de hoofdstad van Zweden en het hof van de Zweedse koningen werd hier gevestigd. In de 17e eeuw onderging Stockholm een grote stadsvernieuwing onder leiding van de koning Gustav II Adolph. Vele gebouwen uit deze tijd, zoals het Koninklijk Paleis en de Riddarholm Church, zijn nog steeds te zien in de stad. In de 18e en 19e eeuw werd Stockholm verder uitgebreid en moderniseerd, met de bouw van vele nieuwe gebouwen, waaronder het Stadhuis van Stockholm, dat tegenwoordig een van de bekendste landmarks van de stad is.

In de 20e eeuw heeft Stockholm zich ontwikkeld tot een belangrijke culturele en economische hoofdstad. De stad heeft een rijk aanbod aan musea, theaters en concertzalen en is ook een belangrijk centrum voor technologie en innovatie. Tegenwoordig is Stockholm een populaire toeristische bestemming, bekend om zijn historische bezienswaardigheden, prachtige natuur en levendige cultuur.

Highlights van Stockholm
Gamla Stan
De oude stad van Stockholm, met smalle straatjes, prachtige historische gebouwen en de Koninklijke Woning. Het is de oudste delen van Stockholm en een van de best bewaarde middeleeuwse stadscentra van Europa.

Stadhuis
Het Stadhuis van Stockholm, gebouwd in de 20e eeuw, is een van de meest opvallende gebouwen in de stad en biedt een prachtig uitzicht over Stockholm vanaf de toren.

Vasa Museum
Dit museum herbergt het Vasa-schip, een 17e-eeuws Zweeds oorlogsschip dat in 1628 zonk tijdens zijn eerste vaart en in 1961 werd opgegraven. Het schip is nu gerestaureerd en tentoongesteld in het museum.

Skansen
Skansen is een openluchtmuseum en een van de oudste openluchtmusea ter wereld. Hier kun je de culturen en tradities van Zweden en andere landen bekijken, met veel historische gebouwen, dieren en demonstraties van traditionele vaardigheden.

Fotografiska
Dit museum voor fotografie biedt een uitgebreide collectie van nationale en internationale fotografen. Het is een prachtige plek om te bezoeken voor wie geïnteresseerd is in fotografie.

Het hele artikel lees je hier >>

Mexico is een kleurrijk land met aan de ene kant witte zandstranden waar dronken Amerikanen hun spring break vieren en aan de andere kant uitbundige natuur en overblijfselen van eeuwenoude culturen. Meridian Travel verlaat de gebaande paden en bezoekt de gebieden Puebla, Tabasco en Campeche. De stad Puebla herbergt architecturale schoonheid en een rijke geschiedenis. Het koloniale centrum staat op de Werelderfgoedlijst van UNESCO, onder andere door de kathedraal (de een na grootste van Mexico), de met bladgoud gedecoreerde Rosariokapel (onderdeel van de Domingo-kerk) en het sfeervolle zócalo (het centrale plein). De mooi gekleurde talavera-tegels geven het typische karakter van de stad nog eens extra glans. Puebla is een miljoenenstad, maar het centrum heeft een dorps karakter. De wijk Barrio del Artista doet zelfs denken aan de sfeer van Parijs. Overal kun je antiek, kunst en curiosa kopen en de terrasjes nodigen uit om met de voetjes omhoog een biertje te drinken. Het museum Amparo huist in twee gelinkte 16^e- en 17^e-eeuwse gebouwen. Recent gerenoveerd en verrijkt met vele nieuwe collecties is dit een echte must in Puebla.

Er is niet alleen heel veel te zien in Puebla, maar ook te proeven. En als reiziger ben je natuurlijk erg geïnteresseerd in lokale gewoonten en gebruiken, toch? Dan ga je in deze Mexicaanse stad op zoek naar insecten. Gebakken, gekookte of geroosterde chapulines (sprinkhanen) bijvoorbeeld, of een overheerlijke maguey-worm: uiterst voedzaam en je likt er je vingers bij af, volgens lokale bronnen. Mochten deze specialiteiten je te ver gaan, Puebla is ook erg trots op de mole poblano: een donkerbruine saus gemaakt met rode chilipepers, fruit, noten, specerijen en chocolade. De mole wordt vaak gegeten over kip-enchiladas en naar wens vergezeld door rode en groene pipián-saus. Je eet het gerecht in de vele eethuisjes, stalletjes of  koloniale restaurants waar gedreven chefs bijzondere mole-combinaties uit hun creatieve kookbrein weten te toveren. Gebrouwen uit traditionele maar ook innovatieve ingrediënten. Westerse gerechten worden in Poblaanse restaurants vaak op ingenieuze wijze gecombineerd met lokale schotels.

Uit de stad
Op ongeveer anderhalf uur rijden van Puebla ligt tempelcomplex Cantona: een van de best bewaarde en grootste archeologische locaties van Mexico. Deze waarschijnlijk door Olmeken gebouwde stad, beslaat twaalf vierkante kilometer en bestaat uit verschillende complexen. Je hebt er een mooi uitzicht op de vulkanen Popocatepetl en Iztaccihuatl. In de nabije omgeving van Cantona reis je door mooie dorpjes. Pastelkleurige huisjes en idyllische pleintjes nodigen uit voor een momentje pure rust. De haciënda Tepetlecalli in Tepeyahualco is een centrale vestiging en een mooie overnachtingsplek. De eigenaresse vertelt vol passie over de creatie van haar vader; de enorme haciënda en het museum die tegenwoordig als luxe hotel en restaurant functioneren.

De plaatsen Chignahuapan en Zacatlán zijn rijk aan gewoonten, tradities en festivals. Beide zijn uitgeroepen tot pueblos magicos: Mexicaanse dorpjes die authenticiteit uitstralen. De vriendelijkheid van de bevolking is hartverwarmend. Voor de liefhebbers van uitbundige natuur zijn er de Cascadas de Quetzalapan Chignahuapan. Na een mooie wandeltocht over 360 traptreden beland je bij tweehonderd meter hoge watervallen.

Een nog echt authentiek plekje van de staat Puebla is het dorpje San Miguel. Schichtige, nog vaak in traditionele kledij gehulde dames, lopen naar de grond starend voorbij en vluchten voor het allesziende oog van de camera. Gelukkig zijn twee dames bereid voor mijn lens te poseren.

Het hele artikel lees je hier >>

De Alentejo vind je in het zuidoosten van Portugal, grofweg tussen de Algarve en Ribatejo. In het noorden van Portugal zeggen ze gekscherend dat de Alentejo slechts bedoeld is om doorheen te rijden om in de Algarve terecht te komen, maar dat doet deze magische streek zeker tekort. Je kunt er uren-, misschien wel dagenlang verdwalen langs slingerende weggetjes door wijn- en olijfgaarden zonder ook maar een mens tegen te komen. En zo belandde Meridian Travel bij Wine & Country House Herdade do Sobroso.

Het moet gezegd worden: niet alleen Herdade do Sobroso zelf is een prachtig landgoed, de route ernaartoe is minstens even mooi. Via smalle weggetjes die zich een weg banen door een landschap van wijnranken, olijfboomgaarden en kurkeiken bereik je de imposante toegangspoort. Eenmaal de poort gepasseerd voert een grindpad je door de wijngaarden naar de hoofdgebouwen: het wijnhuis en het hotel. Op de veranda van dat hotel staan schommelstoelen en banken die uitzicht bieden over de wijngaarden. Dit uitzicht is even verderop ook te bewonderen vanuit de infinitypool die naast enkele losstaande appartementen is gesitueerd. Op het terras voor de veranda staan enkele ruim gedekte tafels opgesteld, die door een groot, opgespannen doek worden beschermd tegen de Portugese zon. Wat een weelde.

Stuwmeer
Herdade do Sobroso ligt aan de Guadianarivier. Kilometers stroomafwaarts wordt deze onderbroken door de Alquevadam, die het imposante Alquevameer heeft gevormd. De eerste plannen voor dit stuwmeer stammen al uit de jaren 50 van de vorige eeuw. Het project had als doel om de irrigatie in deze droge regio te verbeteren en alle inwoners van Portugal te allen tijde van drinkwater te kunnen voorzien. Daarnaast zou er elektriciteit kunnen worden opgewekt. Rond het meer verrezen prachtige hotels en werden strandjes aangelegd. Ook nieuwe wijnboeren vestigden zich in de regio. Medio 2002 was de dam klaar. Het duurde uiteindelijk 8 jaar totdat het meer was volgestroomd met water uit de Guadiana. Alqueva is overigens afgeleid van alqueive, wat zoveel betekent als ‘braakland’ of ‘verlaten’ – van droge grond die naar water verlangt. Over dat laatste hoeven ze zich hier in ieder geval geen zorgen meer te maken.

Warm welkom
Ik word welkom geheten door Filipe Teixeira, die samen met zijn vrouw Sofia Ginestal Machado de scepter zwaait over Herdade do Sobroso. Filipe en Sofia  waren nog studenten toen Sofia's vader, de architect António Ginestal Machado, besloot het landgoed te kopen. De toekomst van het jonge stel stond duidelijk al in een vroeg stadium vast, toen ze samen dit project ontwikkelden: Herdade do Sobroso Wine & Country House. Ook al bezoek ik Herdade do Sobroso in de lente heet Filipe ons welkom alsof de zomer al is begonnen.

Het hele artikel lees je hier >>

Detroit is een stad in de staat Michigan in de Verenigde Staten. De stad werd gesticht in 1701 door de Franse kolonist Antoine de la Mothe Cadillac en werd de hoofdstad van de provincie Michigan in 1805. In de 19e eeuw was Detroit een belangrijk centrum voor de productie van wagens, met name de autoindustrie. De stad werd ook wel "Motor City" genoemd vanwege het belang van de autosector voor de economie van de stad. In de 20e eeuw bleef Detroit een belangrijke stad voor de autoindustrie, met grote bedrijven zoals General Motors, Ford en Chrysler die er gevestigd waren. De stad groeide snel en in 1950 had het een bevolking van bijna 2 miljoen mensen. In de jaren 60 en 70 kwam er echter verandering in de industrie en begon de autoindustrie te verhuizen naar andere delen van het land en naar het buitenland. Dit leidde tot een economische downturn in Detroit en veel mensen verlieten de stad.

In de afgelopen decennia heeft Detroit geprobeerd zichzelf opnieuw uit te vinden en heeft het zich gericht op de dienstensector, toerisme en technologie. Hoewel de stad nog steeds te maken heeft met economische en sociale uitdagingen, is het bezig met een comeback en zijn er tekenen van revitalisatie. Er zijn tal van interessante bezienswaardigheden en attracties in Detroit, waaronder het Detroit Institute of Arts, het Henry Ford Museum en het Motown Museum. De stad is ook bekend om haar muziekgeschiedenis en heeft een levendige muziekscene met verschillende clubs en festivals.

Bezienswaardigheden en highlights van Detroit
Er zijn tal van bezienswaardigheden en attracties in Detroit die een bezoek waard zijn als je de stad bezoekt. Hier zijn enkele van de meest populaire:

Het Detroit Institute of Arts
Een wereldberoemd museum met een uitgebreide collectie kunstwerken uit de hele wereld, van oudheid tot heden. Het museum heeft ook regelmatig tijdelijke tentoonstellingen.
www.dia.org

Het Henry Ford Museum
Een museum van technologie, innovatie en Amerikaanse geschiedenis. Het museum heeft onder andere de originele limousine van President Kennedy en de bus waarin Rosa Parks weigerde op te staan voor een blanke passagier.
www.thehenryford.org/museum

Het Motown Museum
Een museum dat is gewijd aan de muziekgeschiedenis van Detroit en de opkomst van het Motown-label, dat bekende artiesten als Marvin Gaye, Stevie Wonder en The Supremes produceerde.
www.motownmuseum.org

Lees het hele artikel hier >>

Zweden, het land van uitgestrekte bossen, kristalheldere meren en majestueuze bergen, biedt een ongeëvenaarde ervaring voor liefhebbers van de natuur. Een land doordrenkt van rust en ruimte, waar de schoonheid van de ongerepte wildernis en de rust van afgelegen gebieden je hart zullen veroveren. Zweden is een paradijs voor avonturiers, natuurliefhebbers en rustzoekers, en er zijn talloze manieren om van dit betoverende land te genieten. Waar kun je verblijven? We zetten de 15 mooiste hotspots op een rij waar je kunt genieten van de Zweedse natuur

Sápmi Nature Camp, Swedish Lapland
Het bekroonde Sápmi Nature Camp, eigendom van en beheerd door een lokale Sámi-familie, moedigt je aan om het arctische inheemse leven in het werelderfgoedgebied Laponia te ervaren. Het kamp bestaat uit tweepersoonskamers in de vorm van Lavvu-tenten, ingericht met comfortabele tweepersoonsbedden en efficiënte kachels die je warm houden, ongeacht de buitentemperaturen. In zowel de herfst als de winter maak je kennis met de ongerept arctische natuur waar Sámi-mensen al duizenden jaren leven.

Arctic Bath, Swedish Lapland
Kom tot rust met in de warme en koude baden van deze futuristische arctische spa, gelegen in Swedish Lapland. Arctic Bath is door National Geographic genoemd als een van 's werelds beste nieuwe hotels vanwege zijn "adembenemende en briljante" architectuur. Architecten Bertil Harström (tevens verantwoordelijk voor het beroemde en nabijgelegen Treehotel) en Johan Kauppi hebben de spa ontworpen. Deze is geïnspireerd op het transport met houtblokken dat hier vroeger plaatsvond. Arctic Bath biedt hutten op het land en op het water, gebouwd naar Zweeds design met natuurlijke en duurzame materialen.

Treehotel, Swedish Lapland
In het noordelijk deel van Zweden, midden in een dennenbos, ligt dit architectonische hoogtepunt. Hier overnacht je in boomhutten (FOTO BOVEN) die 4 tot 10 meter boven de grond hangen. Kies uit verschillende ontwerpen, zoals de Mirrorcube, een kubusvormige boomhut van 4x4x4 meter bedekt met reflecterend glas. Of ga voor het Bird's Nest, ontworpen als een gigantisch vogelnest. Het Treehotel is de ultieme plek om de bossen op een unieke wijze te ervaren: hoog in de boom.

Granö Beckasin, Västerbotten
Granö Beckasin ligt in het noorden van Zweden, tussen pijnbomen met uitzicht op de Umeriver. Hier kun je verblijven in een van de kamers van het ecohotel of in een van de vogelnesten - een boomhut met een hotel-standaard kamer gebouwd tussen de boomtoppen in het omliggende bos. Waar je ook verblijft, de natuur is altijd dichtbij. Stap naar buiten en je bevindt je midden in de natuur, waar je kunt genieten van de stilte, de sterrennacht in de winter, het noorderlicht, yoga, raften op houtvlotten en nog veel meer. Als je hier tijdens de zomermaanden bent, peddel dan rustig de rivier af onder de middernachtzon.

ArkNat, Höga Küsten
ArkNat combineert natuur en architectuur. Het is een concept dat bestaat uit negen verschillende schuilplaatsen die stuk voor stuk ontworpen door getalenteerde Scandinavische architectuurtstudenten. Een van de schuilplaatsen, bekend als ‘He’, is een alternatieve windschuilplaats voor wandelaars en biedt een prachtig uitzicht op het omliggende landschap. Door zijn architecturale tweezijdigheid kun je als wandelaar de ervaring constant veranderen door ofwel het hoofdgedeelte naar binnen te kantelen om bescherming te zoeken, of het naar buiten te openen voor een prachtig omlijst uitzicht op de noordelijke baai. ArkNat creeërt prachtige ruimtes waar bezoekers verbinding kunnen maken met zichzelf en de omringende natuur.

Bergaliv, Hälsingland
Bergaliv is een plek om echt tot rust te komen en je los te maken van de buitenwereld. Hier kun je genieten van de panoramische uitzichten over de rivier Ljusnan, over de aangrenzende weilanden tot aan de dichte bossen daarachter. Je slaapt in een minimalistische houten hut (FOTO BOVEN), ontworpen door de Zweedse architect Hanna Michelson. De hut heeft twee verdiepingen en wordt gekenmerkt door een ruig interieur van licht essen- en berkenhout. Op de eerste verdieping vind je een bed, terwijl de bovenverdieping een open terras is met een prachtig vrij uitzicht - de perfecte plek om te mediteren.

Vallen Remote, Hälsingland
Het zit al in de naam: in Vallen Remote, een voormalige boerenhut, ben je alleen. Er is geen stromend water, geen elektriciteit, maar dat heb je niet nodig tijdens deze unieke back-to-basic luxe ervaring. Je overnacht in een 19e-eeuwse ’fäbod’, een hut die gebruikt werd door de boeren. Midden in de sprookjesbossen van Hälsingland verblijf je hier in een inspirerende mix van klassiek en hedendaags Zweeds design. De natuur ligt hier letterlijk voor de deur. Dwaal door de hoge sparrenbossen of maak een idyllische fietstocht naar een nabijgelegen meer voor een verfrissende duik.

KABIN, Gästrikland
Slechts 2,5 uur ten noorden van Stockholm midden op een eiland in het meer van Fjärden staat KABIN. Hier bevind je je op een afgelegen eiland, omgeven door niets anders dan weelderig groen, torenhoge pijnbomen en de stilte van de natuur. Neem tijdens je verblijf de tijd om de zon op te zien komen, bessen te zoeken, een duik in het meer te nemen, sterren te kijken terwijl je op een verend bed van mos ligt. Of word actief en ga eilandhoppen per kano, vissen of bouw een romantisch kampvuur.

Het hele artikel lees je hier >>

Hoe vervoer je mens, dier en post in de ongerepte Canadese wildernis? Eind 19e eeuw gebeurde dit vaak te paard, per hondenslede of zelfs te voet, met de nodige ontberingen en tragische ongelukken als gevolg. Totdat een Nederlander een gouden idee ontwikkelde, dat een ware revolutie in de Canadese wildernis ontketende. Er zijn talloze beroemde foto’s te vinden van goudzoekers die in de winter van 1897 de White Pass overstaken tijdens de beroemde Klondike Gold Rush. Om vervolgens op de modderige en besneeuwde paden hun uitgehongerde paarden achter te laten, die simpelweg niet opgewassen waren tegen de zware omstandigheden van de Canadese winters.

Bush plane
Met de komst van de eerste vliegtuigen begin 20e eeuw veranderde er een hoop in de Canadese wildernis. Dorpjes als Old Crow, Mayo of Dawson City in Yukon Territory werden plots in een dag bereikbaar, terwijl ze daar normaal dagen, zo niet weken over deden. Maar waar land je een vliegtuig als er geen airstrip is of tijdens een strenge winter? Al snel werd er geëxperimenteerd met ski’s en drijvers; de zogenoemde bush plane werd geboren. Er kon geland worden op sneeuw, ijs en water en met de komst van de bush plane werd de Canadese wildernis in één klap een stuk bereikbaarder.

Fokker Universal
Een van de meest iconische bush planes is een van oorsprong Nederlands ontwerp. Anthony Fokker begon namelijk in de jaren 20 van de vorige eeuw een assemblagefabriek in Hasbrouck Heights bij Teterboro Airport in New Jersey. Een Nederlands luchtvaartavontuur in Noord-Amerika was geboren, met als eerste resultaat de Fokker Universal. En van die eenmotorige hoogdekker zouden er nog vele van de band rollen: doordat de Fokker Universal door zijn bijzondere landingsgestel en schokbrekers goed uit de voeten kon op ruig terrein werd hij al snel een van de meest gebruikte bush planes in het uitgestrekte Noord-Canada. Het vliegtuig kon uitgerust worden met zowel ski’s en drijvers als wielen, en was daardoor multi-inzetbaar.

CF-AAM
Het meest bijzondere verhaal is waarschijnlijk dat van de Fokker Super Universal met als registratiecode CF-AAM. Dit bijzondere vliegtuig vloog in de jaren 30 heel wat uren over de Yukon tussen Dawson City, Mayo, Fort Selkirk en Atlin. Na een verkeerde waterlanding in 1936 op Francis Lake werd de CF-AAM opgelapt, om uiteindelijk een noodlanding te maken met een afgebroken wiel in de wildernis bij Dawson City. De brokstukken bleven achter om uiteindelijk in de jaren 70 geborgen te worden door de twee Yukon-piloten Bob Cameron en Tony Hanulik. In samenwerking met het Royal Aviation Museum of Western Canada werd begonnen aan een 18 jaar durend restauratieproject, om uiteindelijk op 24 juli 1998 zijn eerste testvlucht weer te maken. Met een speciale vergunning werden nadien vliegshows aangedaan en in 2001 vloog de CF-AAM zijn historische route in de Yukon voor de laatste maal – 65 jaar later! Vele vliegshows en 35.000 mijl verder mocht de CF-AAM eindelijk met pensioen en geniet het toestel nu van zijn welverdiende rust in het Royal Aviation Museum of Western Canada in Winnipeg, Manitoba. Een vliegend einde van een van Canada’s meest betrouwbare en iconische bush planes, die ooit door het Canadese luchtruim vloog.

Het hele artikel lees je hier >>

Hamburg is de tweede grootste stad van Duitsland en heeft een rijke historie. De stad is ontstaan rond het jaar 810 als handelscentrum aan de rivier de Elbe. In de middeleeuwen was Hamburg een belangrijk lid van het Hanzeverbond, een middeleeuws handelsnetwerk dat zich uitstrekte van de Noordzee tot in Oost-Europa. In de 16e eeuw werd Hamburg een belangrijke havenstad, en in de 19e en 20e eeuw groeide de stad uit tot een belangrijk industrieel centrum. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Hamburg zwaar gebombardeerd, maar de stad is na de oorlog weer opgebouwd en is nu een belangrijk cultureel, economisch en toeristisch centrum. Tegenwoordig is Hamburg bekend om zijn haven, zijn musea, zijn winkel- en uitgaansgebieden en zijn prachtige parken en tuinen. Bekende bezienswaardigheden in de stad zijn onder andere de Michel, het Miniatur Wunderland en het Reeperbahn. Al met al heeft Hamburg een rijke en boeiende historie en is de stad vandaag de dag nog steeds een belangrijk centrum voor handel, industrie en toerisme.

Bezienswaardigheden in Hamburg
Hamburg is een prachtige stad met veel bezienswaardigheden voor toeristen. Hieronder staan enkele suggesties voor bezienswaardigheden in Hamburg:

De Michel
Deze protestantse kerk is gelegen in het hart van de stad en is een van de grootste kerken in Duitsland. De oorspronkelijke Sint-Michielskerk dateert uit de 17e eeuw en werd gebouwd in barokstijl. Echter, na een grote brand in 1750 werd de kerk herbouwd in neoclassicistische stijl onder leiding van de architect Johann Leonhard Prey. De toren van de kerk is het hoogste gebouw in Hamburg, met een hoogte van 132 meter. De Sint-Michielskerk heeft een rijke geschiedenis. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de kerk bijna volledig verwoest door geallieerde bombardementen, maar werd later herbouwd. Vandaag de dag is de kerk een belangrijk symbool van Hamburg en een populaire bestemming voor toeristen. Een van de hoogtepunten van een bezoek aan de Sint-Michielskerk is het beklimmen van de toren. De klim naar de top van de toren duurt ongeveer 452 treden, maar het uitzicht vanaf de top is absoluut adembenemend. Bezoekers kunnen genieten van een panoramisch uitzicht over de stad, de haven van Hamburg en de omliggende gebieden. In het interieur van de kerk vindt u prachtige voorbeelden van neoclassicistische kunst en architectuur, zoals de marmeren preekstoel en het altaarstuk. De kerk is ook de thuisbasis van een van de grootste klokken ter wereld, genaamd "Gloriosa". Deze klok weegt meer dan 8 ton en werd in 1911 in de kerk geïnstalleerd. De Sint-Michielskerk is niet alleen een belangrijk religieus gebouw, maar ook een cultureel en historisch monument dat de moeite waard is om te bezoeken voor zowel gelovigen als niet-gelovigen. Of u nu geïnteresseerd bent in de geschiedenis van Hamburg, religieuze kunst of gewoon wilt genieten van het uitzicht over de stad, de Sint-Michielskerk is een must-see bestemming tijdens uw verblijf in Hamburg.

Miniatur Wunderland
Miniatur Wunderland is een unieke attractie in Hamburg, Duitsland, die een miniatuurwereld weergeeft op schaal. Deze populaire toeristische attractie is gelegen in de historische wijk van Speicherstadt en omvat momenteel meer dan 15.000 meter aan spoorrails, waardoor het de grootste modelspoorbaan ter wereld is. Miniatur Wunderland werd opgericht in 2001 en is sindsdien uitgegroeid tot een van de meest bezochte attracties van Hamburg. De miniatuurwereld bevat zes verschillende thema's, waaronder een replica van Hamburg, een Alpenlandschap, een fictieve stad genaamd Knuffingen en zelfs een luchthaven. De miniatuurwereld is zo gedetailleerd dat het zelfs een functionerende verkeerstoren en landingsbanen heeft. Miniatur Wunderland is meer dan alleen een attractie, het is een passieproject van de oprichters Frederik en Gerrit Braun, die begonnen met het bouwen van hun eerste modelspoorbaan toen ze nog kinderen waren. Hun toewijding aan het creëren van deze unieke miniatuurwereld is duidelijk te zien in de details en de aandacht voor elk aspect van de miniatuurwereld.

Reeperbahn
Reeperbahn is een legendarische straat in de wijk St. Pauli in Hamburg, Duitsland. Het is bekend als een van de meest beruchte uitgaansbuurten ter wereld, met een rijke geschiedenis en een levendige sfeer die bezoekers van over de hele wereld aantrekt. De oorsprong van Reeperbahn gaat terug tot de 17e eeuw, toen touwslagers hun ambacht in de straat uitoefenden. Later in de 19e eeuw werd het gebied bekend als een plek waar zeelieden en prostituees elkaar ontmoetten, en ontwikkelde het zich tot een centrum voor nachtleven en entertainment. Tegenwoordig staat Reeperbahn vooral bekend om zijn bars, nachtclubs, concertzalen en theaters. Het is een bruisende plek waar je tot laat in de nacht kunt feesten, dansen en genieten van live muziek. Er zijn ook tal van restaurants en cafés waar je kunt genieten van een hapje en een drankje, en de sfeer van de straat is altijd levendig en uitbundig. Naast het nachtleven heeft Reeperbahn ook een culturele kant. Het is de thuisbasis van verschillende theaters en podia, waaronder de legendarische musical The Lion King, die al meer dan 20 jaar opgevoerd wordt in het Stage Theater im Hafen. Het gebied heeft ook een aantal musea en kunstgalerijen, waaronder het Erotic Art Museum en het Beatlemania Museum, dat gewijd is aan de beroemde Britse rockband die in de jaren '60 in Hamburg optrad. Hoewel Reeperbahn bekend staat om zijn bruisende nachtleven en entertainment, heeft het ook een duistere kant. Het is belangrijk om op te merken dat er ook criminaliteit en prostitutie voorkomt in de buurt, vooral in de zijstraten van de straat. Bezoekers moeten zich bewust zijn van hun omgeving en voorzorgsmaatregelen nemen om veilig te blijven. Kortom, Reeperbahn is een unieke en levendige straat in Hamburg, met een rijke geschiedenis en een breed scala aan entertainmentopties. Of je nu op zoek bent naar een nachtje uit, een live muziekoptreden, of gewoon wilt genieten van de bruisende sfeer van de stad, Reeperbahn is een bestemming die je niet mag missen tijdens je verblijf in Hamburg.

Het hele artikel lees je hier >>

Wereldwijd staat Canada niet bekend als de bakermat van de wijn of om zijn culinaire hoogstandjes. Maar er wordt flink aan de weg getimmerd, want deze herfst verschijnt de eerste Michelingids voor Canada. Ook steeds meer wijnhuizen vinden hun weg naar buitenlandse erkenning en zijn er steeds meer uitstekende lokale restaurants te vinden. Wij zetten eens op een rij van welke culinaire specialiteiten je in Canada allemaal kunt genieten. In verschillende provincies wordt er wijn gemaakt. De twee provincies waar de meeste wijn wordt geproduceerd zijn British Columbia en Ontario. In Ontario bevindt zich zelfs twee derde van het totale oppervlak van alle wijngaarden in Canada. Inmiddels zijn er ook andere provincies waar wijn wordt geproduceerd, zoals Alberta, Quebec, New Brunswick en Nova Scotia. Om een idee van de omvang te krijgen: in 2015 werd er ruim 56 miljoen liter wijn in Canada geproduceerd, waarvan 62 procent in Ontario en 33 procent in British Columbia. Bijna driekwart van de exportwijn komt uit Ontario. Leuk weetje is dat veel Canadese wijn naar Nederland wordt geëxporteerd. Verder wordt de wijn vooral naar de VS, China, Zuid-Korea en Japan uitgevoerd.

Er wordt al meer dan 200 jaar wijn geproduceerd in Canada. De geëmigreerde Europeanen hadden wat wijnranken meegenomen, maar deze groeiden niet best in Canada en dus werd er overgestapt op lokale druiven. Deze waren echter meer geschikt voor zoete en versterkte wijnvarianten zoals port en sherry. In 1866 werd de eerste commerciële wijnmakerij geopend op Pelee Island in Ontario. Pas toen er betere technieken kwamen om wijn te maken, er andere druivensoorten beschikbaar kwamen en de vraag naar lichtere tafelwijnen steeg, bloeide de wijnindustrie in Canada op. In eerste instantie bevatten Canadese wijnen slechts een klein percentage druiven uit Canada en werden ze aangevuld met most uit het buitenland. Tegenwoordig is dat echter minder het geval en zijn de Canadezen trots op de wijnen die ze maken. 

Bubbels
Ook in Canada worden er mousserende wijnen geproduceerd, en wel in Ontario, British Columbia, Quebec en Nova Scotia. De omstandigheden waaronder deze druiven groeien lijken op het klimaat in de Franse streken Champagne en Languedoc. De bubbels die in Ontario worden geproduceerd, zijn veelal droog en worden wereldwijd goed gewaardeerd – en vaak vergeleken met de traditionele champagne. Enkele van de wijnhuizen die mousserende wijn produceren zijn L’Acadie Vineyards, Jackson-Triggs en Inniskillin.

IJswijn
In de meeste regio’s kan ijswijn heel goed worden geproduceerd, met als resultaat dat Canada de grootste exporteur van ijswijn ter wereld is. Er wordt in Canada zelfs meer ijswijn geproduceerd dan in de rest van de wereld samen. Meer dan 90 procent van de ijswijn komt uit Ontario en dan met name uit Niagara Valley. IJswijn is een erg zoete wijn, die vaak wordt geserveerd bij het dessert of na het diner. De wijn wordt gemaakt van druiven die bevroren zijn aan de wijnrank. De suiker bevriest niet, maar het vocht in de druif wel, waardoor er een meer geconcentreerd ‘druivensap’ ontstaat. De bevroren most wordt dan uit de druiven geperst, wat weliswaar een kleinere hoeveelheid oplevert, maar ook een geconcentreerder, zeer zoet sap. Bij de productie van ijswijn loopt de wijnmaker altijd het risico dat de druiven bedorven zijn voordat het juiste moment is aangebroken om ze te oogsten. Daarnaast zijn er veel mensen nodig die de hele oogst in slechts een paar uur kunnen plukken. Dat weten ze vaak pas heel kort van tevoren. Dit betekent dat er slechts kleine hoeveelheden ijswijn worden geproduceerd en daardoor is de prijs ervan hoog.

Wijnstreken
Ontario biedt zo’n 150 wijngaarden met een totale oppervlakte van 6.900 hectare. De belangrijkste wijngebieden zijn het Niagara-schiereiland, Prince Edward County en de noordoever van het Eriemeer. De wijnsoorten die hier vandaan komen zijn met name Chardonnay, Riesling, Pinot Noir en Cabernet Franc. Peller Estates is een bekende wijngaard. In British Columbia zijn er zo’n 240 wijngaarden te vinden, verspreid over 4.150 hectare. Hier worden vooral wijnen geproduceerd van de druivensoorten chardonnay, merlot, pinot gris en pinot noir. Deze bevinden zich voornamelijk op Vancouver Island en de Gulf Islands, in de Fraser Valley en Similkameen Valley, en in de Okanagan Valley. Leuk is het om te vermelden dat de Fort Berens Estate Winery in Lillooet in 2009 werd opgericht door Nederlanders die naar Canada emigreerden en daar nu succesvol wijnen produceren. In Quebec zijn er zo’n 140 wijnmakerijen op 800 hectare, vooral geconcentreerd rond de steden Montreal en Quebec. Ten slotte omvat Nova Scotia 20 wijngaarden op nog geen 300 hectare, met als voornaamste regio’s de Northumberland Strait en Annapolis Valley.

Wijnexcursies
Een echte aanrader is de Magic Winery Bus Tour vanuit Wolfville in de Annapolis Valley: met een echte oude Engelse dubbeldekker word je langs verschillende wijngaarden gereden, terwijl je onderweg uit kunt stappen om wijn te proeven, de wijngaard te bekijken en misschien wel enkele flessen te kopen om mee te nemen. Na 45 minuten tot 1 uur bij het wijnhuis komt de bus je weer ophalen om je naar een volgende wijngaard te brengen. In alle wijnstreken is het mogelijk om wijngaarden te bezoeken. Dit kan door er spontaan langs te rijden, maar er zijn ook wijnhuizen waar vooraf gereserveerd dient te worden voor een wijnproeverij. Ook worden er op verschillende plaatsen excursies aangeboden, waarbij meerdere wijngaarden bezocht worden en je niet zelf hoeft te rijden. Dit laatste is natuurlijk altijd prettig bij wijnproeverijen!

Het hele artikel lees je hier >>

San Pedro de Atacama is een klein stadje gelegen in het noorden van Chili, in de regio Antofagasta. Het is gelegen in de buurt van de grens met Bolivia en is omringd door de prachtige Atacama-woestijn, de droogste woestijn ter wereld. San Pedro de Atacama is een populaire bestemming voor toeristen vanwege zijn rijke geschiedenis en buitengewone landschappen. San Pedro de Atacama heeft een rijke geschiedenis die teruggaat tot meer dan 10.000 jaar geleden, toen de eerste menselijke nederzettingen in de regio ontstonden. De Atacameño-bevolking was de eerste die zich in deze regio vestigde en ze ontwikkelden een geavanceerde beschaving met irrigatiesystemen, astronomie en een complexe religie. De Spaanse verovering in de 16e eeuw veranderde de regio voorgoed en bracht de katholieke religie en de koloniale architectuur naar San Pedro de Atacama.

De kerk van San Pedro de Atacama, gebouwd in de 18e eeuw, is een van de belangrijkste historische gebouwen in de stad. Het is een van de oudste kerken in Chili en heeft een unieke architectuur die zowel de Spaanse koloniale stijl als de inheemse cultuur combineert. Andere belangrijke historische bezienswaardigheden zijn de Pukará de Quitor, een pre-Spaanse fort uit de 12e eeuw, en de R.P. Gustavo Le Paige Archeologisch Museum, dat een grote collectie archeologische artefacten en mummies van de Atacameño-cultuur heeft.

Toerisme San Pedro de Atacama is een populaire toeristische bestemming vanwege de buitengewone landschappen die het omringen. De stad is omgeven door vulkanen, bergen, zoutvlaktes en geisers. Een van de meest populaire attracties is de Valle de la Luna (Maanvallei), die zijn naam dankt aan zijn buitenaardse landschap dat lijkt op het maanoppervlak. Het gebied heeft prachtige zandduinen, zoutformaties en rotsformaties die door de eeuwen heen door de wind en het water zijn gevormd. Een andere populaire attractie is de Salar de Atacama, de grootste zoutvlakte van Chili. Het is de thuisbasis van diverse flamingo's, vicuña's en andere wilde dieren. De lagunes in de omgeving, zoals de Lagunas Altiplánicas, zijn gevuld met felblauw water en bieden een adembenemend uitzicht op de omgeving.

Het hele artikel lees je hier >>

Bergen vormen een groot deel van het landschap van Oman. De flora en fauna die in deze bergen voorkomen variëren. Al Hajar gebergte is gelegen in het noorden van Oman en loopt van Musandam schiereiland in het noorden tot aan Ras Al Hadd in A'Sharqiyah Gewest. Wadi Samail verdeelt het in twee delen: Oost en West. Jabal Shams (‘de berg van de zon’) top is het hoogste punt van het Al Hajar gebergte, stijgt op een hoogte van 3.009 meter boven de zeespiegel. In het zuiden, lopen de bergen van Dhofar van oost naar west vanaf de AlHillaniyat Eilanden. Samhan Mountain, waar een reservaat voor de Arabische Leopard Reserve deel uitmaakt, in het oosten en Jabal Al Qamar (inclusief Moon Mountain) in het westen, is de meest prominente bergketen in de regio, oplopend tot een hoogte van 2.500 meter.

Al Jabal Al Akhdar (‘de groene berg’) 
Dit gebergte stijgt tot een hoogte van 2.980 meter en is beroemd om zijn grote plateau dicht bij de top. De reis van Muscat naar Al Jabal Al Akhdar in A'Dakhiliyah Gewest duurt ongeveer twee uur en kan alleen worden uitgevoerd door four-wheel drive. Al Jabal Al Akhdar staat bekend om haar mediterrane klimaat. Dalen de temperaturen tijdens de winter tot onder nul graden Celsius, met sneeuw vallen op momenten en in de zomer stijgen tot 22 graden Celsius. Door zijn unieke ligging en weer, de Green Mountain produceert een verscheidenheid van vruchten, zoals abrikozen, pruimen, vijgen, druiven, appels en peren, alsmede amandelen, walnoten en saffraan. De granaatappel die hier groeit is ingedeeld bij de beste van zijn soort in de wereld. Verspreid over de berg zijn veel Omani dorpen. Dorpelingen hebben terrassen gegraven in sommige delen van de berg voor het telen van gewassen. 

Samhan Mountain
Samhan Mountain is een van de belangrijkste bergketens in het gouvernement Dhofar, met een maximale hoogte van 2.100 meter. Samhan Mountain bevat vele plateaus afgewisseld met smalle en diepe kloven, waarvan sommige zijn ongeveer 1.000 meter diep zijn. Diverse planten groeien in de vlakte van Jabal Samhan, zoals de acacia en eucalyptus bomen. De smalle bergpassen hebben weinig water, maar er zijn een aantal beken, die een belangrijke bron van water voor de meeste dieren in de regio zijn. Naast de Arabische luipaard (beschouwd als een zeldzaam dier), zijn deze bergen de thuisbasis voor een aantal andere zoogdieren, zoals de Arabische gazelle, vossen en de Nubische steenbok. Luipaarden zijn de dieren die het best aangepast zijn aan de omgeving, en zijn vaak kleiner en lichter van kleur dan hun Afrikaanse tegenhangers. Arabische luipaarden hebben overleefd voor een lange tijd in de noordelijke bergketen van het Arabisch schiereiland.

Het hele artikel lees je hier >>

Lima, de hoofdstad van Peru, is een stad die diepgeworteld is in de geschiedenis van Zuid-Amerika. De stad heeft vele ups en downs meegemaakt, van zijn bloeitijd tijdens het Incarijk tot de zware tijden van de Spaanse kolonisatie en de onafhankelijkheid van Peru. De oorspronkelijke naam van Lima was City of Kings, wat aangeeft dat de stad van groot belang was voor de Inca's. In 1535 werd de stad gesticht door Francisco Pizarro, een van de Spaanse veroveraars van Peru. Lima werd de hoofdstad van het Spaanse vicekoninkrijk Peru en speelde een belangrijke rol in de handel van edele metalen en goederen uit de Andes. In de 17e en 18e eeuw werd Lima een belangrijk centrum van de Spaanse koloniale macht in Zuid-Amerika. De stad was het toneel van vele gebeurtenissen die de geschiedenis van het continent hebben beïnvloed, zoals de aardbeving van 1746, die de stad zwaar beschadigde, en de opstand van Túpac Amaru II in 1780.

Tijdens de 19e eeuw werd Lima een brandpunt van de onafhankelijkheidsstrijd van Peru tegen de Spaanse koloniale macht. In 1821 riep generaal José de San Martín hier de onafhankelijkheid van Peru uit en in 1824 vond hier de beslissende Slag van Ayacucho plaats, waarmee de onafhankelijkheid van Peru definitief werd bevestigd. In de 20e eeuw is Lima uitgegroeid tot een van de grootste en meest diverse steden van Zuid-Amerika. De stad heeft te maken gehad met politieke onrust en economische ups en downs, maar is er altijd in geslaagd om zichzelf te vernieuwen en te blijven groeien. Tegenwoordig is Lima een belangrijk economisch en cultureel centrum van Peru en een populaire bestemming voor reizigers van over de hele wereld.

Het historische erfgoed van Lima is nog steeds zichtbaar in de vele historische gebouwen en monumenten van de stad, zoals de kathedraal van Lima, het paleis van de aartsbisschop, en het plein van San Martín. Deze gebouwen zijn belangrijke symbolen van de rijke geschiedenis en cultuur van Lima en herinneren ons eraan hoe belangrijk de stad is geweest voor de ontwikkeling van Zuid-Amerika.

Enkele highlights en bezienswaardigheden in Lima
Huaca Pucllana
Huaca Pucllana is een van de belangrijkste archeologische vindplaatsen in Lima en toont de overblijfselen van een ceremoniële tempel uit de pre-Inca-tijd, die dateert van ongeveer 500 na Christus. Het complex omvat een groot plein, een piramide en een reeks galerijen, allemaal gemaakt van klei en adobe. Het is een indrukwekkend gezicht om te zien hoe dit oude bouwwerk zich verhoudt tot de moderne stad eromheen. Het is ook mogelijk om een rondleiding te krijgen door de archeologische site, die veel context en informatie biedt over de geschiedenis van deze belangrijke plek.

Plaza Mayor
Het historische centrum van Lima is een van de beste plekken om de geschiedenis van de stad te ervaren. Het Plaza Mayor is een van de belangrijkste pleinen van Lima en biedt uitzicht op enkele van de meest indrukwekkende gebouwen van de stad. De kathedraal van Lima, het presidentiële paleis en het paleis van de aartsbisschop zijn allemaal te zien vanaf dit plein. Het is ook een uitstekende plek om mensen te kijken en te genieten van de sfeer van de stad.

Het klooster van San Francisco
Een prachtig voorbeeld van barokarchitectuur en herbergt enkele van de mooiste kunstwerken van Lima. Het is een van de weinige gebouwen in Lima die nog steeds in zijn oorspronkelijke staat verkeert. Het klooster bevat een prachtige bibliotheek, die een aantal van de oudste en meest waardevolle boeken uit de koloniale tijd van Peru herbergt. De catacomben onder het klooster zijn ook een must-see attractie en tonen het unieke begrafenisritueel dat in het verleden werd gebruikt in Lima.

Museo Larco
Het Museo Larco is een van de beste musea in Lima en beschikt over een uitgebreide collectie van pre-Spaanse kunstvoorwerpen. Het museum is gelegen in een prachtig 18e-eeuws herenhuis in de wijk Pueblo Libre en is zeker de moeite waard om te bezoeken. De collectie bevat prachtige keramische voorwerpen, textiel en sieraden, en geeft bezoekers een goed beeld van de cultuur en geschiedenis van de oude beschavingen van Peru.

Larcomar-winkelcentrum
Het Larcomar-winkelcentrum is gelegen op de kliffen van Miraflores en biedt een prachtig uitzicht op de Stille Oceaan. Het winkelcentrum heeft talloze winkels, restaurants en cafés, evenals een bioscoop en een bowlingbaan. Het is een geweldige plek om te winkelen, te eten of gewoon te genieten van het uitzicht.

Het Parque de la Reserva
Prachtig park in Lima en herbergt de beroemde "Magische Fontein", een spectaculaire fontein die 's avonds verandert in een lichtshow. Het park heeft ook talloze andere fonteinen en beelden, evenals prachtige tuinen en wandelpaden.

Het Museo de Arte de Lima
Het Museo de Arte de Lima is een van de beste musea van Peru en herbergt een uitgebreide collectie van Peruaanse kunst en artefacten. Het museum heeft ook een aantal tijdelijke tentoonstellingen en biedt educatieve programma's voor bezoekers van alle leeftijden.

Het Plaza San Martín
Een van de mooiste pleinen van Lima en herbergt een indrukwekkend standbeeld van de onafhankelijkheidsstrijder José de San Martín. Het plein heeft ook talloze historische gebouwen en monumenten, waaronder het Gran Hotel Bolívar en het Nationaal Museum voor de Geschiedenis.

Parque Kennedy
Het Parque Kennedy is een populaire ontmoetingsplek in Miraflores en heeft talloze restaurants, cafés en straatartiesten. Het park is ook de thuisbasis van een grote kolonie katten, die geliefd zijn bij de lokale bevolking en bezoekers.

Het hele artikel lees je hier >>

Hoe steekt dat nu in elkaar, dat fenomeen ‘wegbrengcamper’? Het zit zo: In de winter is er niet genoeg plek om alle campers in Whitehorse te stallen. Het is daar dan min 40°, dus aan het eind van het zomerseizoen worden ze ‘naar beneden’ gereden. In Vancouver is het klimaat immers minder heftig en is er meer stallingsruimte. Maar dat betekent ook dat alle truckcampers vanaf begin mei wél weer ‘omhoog’ gereden moeten worden. GoCanada reed zo’n TC al half april naar Whitehorse. En dat na een winter waarin veel meer veel sneeuw dan normaal viel en de natuur daardoor minstens 2 weken achterliep op schema. Rijd je mee? Het is 19 april als we de camper ophalen bij Fraserway, een blauwe mét discoglitter. Eerst maar boodschappen doen, dan hebben we wat te eten en te drinken terwijl we op de ferry wachten. Achteraf blijkt dat een prima plan van aanpak: om 21:00 uur boarden we. De slagboom van de Porpoise Provincial Park Campground op de Lower Sunshine Coast bij Sechelt was gelukkig nog open! 

Tijd zat
De volgende ochtend staan we zonder problemen op de volgende ferry van Earls Cove naar Saltery Bay, aan de Upper Sunshine Coast. Even op bezoek bij het Desolation Sound Resort en het altijd charmante Lund, het begin- en eindpunt van Highway 101. Deze hele route hebben we een aantal maanden daarvoor in de herfst al eens gereden, maar we wilden nogmaals op bezoek bij onze Nederlandse kennissen John en Christy. Je bent per slot van rekening in de buurt. We hebben nog een aantal dagen voordat we in Port Hardy moeten zijn voor de Inside Passage-ferry die op 23 april vertrekt. In Campbell River is er tijd om met de postbode mee te vliegen in zijn watervliegtuigje. Want daar waar geen wegen zijn, moeten er wel pakjes afgeleverd worden of mensen opgehaald worden die 14 dagen aan een stuk hebben staan timmeren op een resort. Her en der maken we een praatje, nemen we tijd voor een selfie en maken we een rondje door de General Store. 

Altijd raak
Als we weer met de bergschoenen op vaste grond staan, laten we Campbell River voor wat het is. We nemen de afslag naar Sayward en komen na 10 kilometer terecht in Kelsey Bay, in de hoop op een camping die ook nog eens open is. Aan het einde van de weg vinden we een schattig campinkje aan een kalme baai, die weliswaar nog wel te koud is om in te zwemmen. Roestige wrakstukken uit de Tweede Wereldoorlog dienen er als golfbreker. We halen de Grey Monk Pinot Gris uit de koelkast, zakje chips erbij en afwachten geblazen. Zwemt er straks een walvis langs? Want dit is een Moby Dick-gebied bij uitstek. ‘Even verderop’ ligt het in Canada wereldberoemde Telegraph Cove. Prince of Whales vaart daar van begin mei tot eind september een paar keer per dag met een zodiac of een gewone boot de haven uit. Altijd raak, want er zwemt veel klein visvoer voor de grote vissen! 

Inside Passage
In Port Hardy slaan we boodschappen in bij Save-On-Foods, want hoe meer we naar het noorden gaan, des te leger het land wordt. Aan de overkant van het water zie ik de Northern Adventure al dobberen in Bear Cove. Veel First Nations-mensen maken gebruik van deze ferry-overtocht. Huisraad, kippenrennen, geitenhokken en winterbanden gaan mee aan boord. Waar blijven al die mensen midden in de nacht? Nou, die rollen een kleedje uit tussen de gangpaden en snurken maar! Het is fijn als je lekker kunt slapen in een echt bed. Helemaal als je reisgenoot drie Advils per dag slikt in verband met plotseling opgekomen rugpijn. Gelukkig staan we op de wachtlijst voor een cabin. Met echte bedden. Maar ik geef het weinig kans, want de boot is compleet volgeboekt. 

Parkeerkunsten
De incheck gaat vlot: je komt aanrijden bij de terminal, laat je paspoort zien en dat is het. Dan word je in een rij ingedeeld. En dan denk je: ‘Jemig, wat maakt dat nou uit in welke rij je staat?’ Maar dat heeft wel degelijk een functie: midden in de nacht gaan er immers mensen uit in Bella Bella en vroeg in de ochtend wordt er nog een stop gemaakt in Klemtu. Dus de campers, auto’s en enorme vrachtwagens die er als laatste uit moeten, gaan er als eerst in. Rond 15:00 uur staan wij in onze rij, lekker op tijd want de afvaart staat gepland voor 18:00 uur. Iedereen staat vlak op elkaar, tot op 10 centimeter en achterwaarts ingeparkeerd zodat je er bijna 24 uur later in Prince Rupert zó uit kunt rijden. Reinier toont zijn achteruit-inparkeerkunsten en ik ga de cabin-wachtlijst checken bij de steward. Zonder slag of stoot wordt ons na betaling van $140 een outside cabin toegewezen – met eigen badkamer! In de cafetaria drinken we er een heerlijk Canadees rood wijntje op. 

Het hele artikel lees je hier >>

De Azoren staan vooral bekend als wandelbestemming, als tussenstop voor zeilers, als plek om walvissen te spotten en om de vulkanen. Dat het ook een uitstekende plek is om per mountainbike te verkennen, is minder bekend. De archipel is een prachtige bestemming voor fietsliefhebbers. Voordat we de Azoren per fiets ontdekken, verkennen we eerst verschillende toeristische attracties. Om te beginnen Ponta Delgada. Een charmante stad met pleinen, cafés en restaurants, smalle winkelstraatjes, een boulevard, een fort, een haven, parken en een stadse bevolking. Hier gebeurt het, ervaren we later. Het eiland São Miguel is aangewezen op deze levendige hoofdstad. We gaan er vaak naartoe en bezoeken een fado-optreden in het majesteitelijke, honderd jaar oude theater Coliseu Micaelense. Om ook de andere eilanden te bezoeken, kopen we een ticket voor een binnenlandse vlucht naar het kleine eiland Pico, vanwaar we met de ferry doorreizen naar het eiland Faial om weer per vliegtuig terug te keren naar São Miguel. We nemen alleen een rugtas mee en laten onze grote bagage achter.

Pico en Faial
Op Pico maken we een autorondrit, we bezoeken de kunstnijverheidsschool Escola Regional de Artesanato en maken een onbewolkte vulkaan Pico mee. De hoogste vulkaanberg van Portugal is 2.351 meter hoog en naamgever van het eiland waar omheen veel walvissen leven. We spotten er tijdens een drijfnatte whale watch een stuk of twintig. Op Faial slenteren we door het stadje Horta, nemen een aperitief en diner in een restaurant in de fraaie Porto Pim-baai en bezoeken de Nederlandse scrimshaw-kunstenaar John van Opstal die verfijnde graveerkunst maakt op walvistanden. We dansen tot in de nachtelijke uurtjes in het beroemde zeilerscafé Peter Café Sport en rijden naar de jongste vulkanische aanwinst van de Azoren: de Capelinhos.

Autonome regio
De negen vulkanische eilanden van de archipel in de Atlantische Oceaan behoren tot Portugal, maar zijn een autonome regio met een eigen parlement dat zetelt in Horta. Er wonen ongeveer 250.000 mensen en de hoofdstad is Ponta Delgada op het grootste eiland São Miguel. De rundveehouderij vormt de basis van de economie, visserij komt op een tweede plek. Ooit stonden er veertien theefabrieken op de Azoren, de eilandengroep is de enige plek van Europa waar thee groeit. Inmiddels zijn er nog twee bedrijven over, voornamelijk om te kunnen zien hoe het er vroeger aan toeging. Het klimaat is te vergelijken met dat van Nederland in het voorjaar, de zomer en herfst. De winter is door invloed van de warme golfstroom aanzienlijk milder. Dit is een van de redenen waarom er (nog) geen massatoerisme voorkomt, alhoewel toerisme wel een pijler is. Op de wegen is het rustig. Mijn gids Luis Melo heeft als productmanager Sport bij het toerismebureau van de Azoren de taak om de eilanden bij fietsliefhebbers populairder te maken.
Op São Miguel opent hij zijn bestelauto en pakt mijn huurfiets om de afstellingen te controleren. We zullen onder andere rond vulkaankraters en door het natuurreservaat Do Pico Vara mountainbiken. Luis overhandigt me een kaart van het eiland en geeft grofweg de routes aan. Dat wordt een echte werkweek!

Lagoa das Furnas
Het Furnas-meer is van oudsher bekend om zijn geneeskrachtige water. Bij de oevers borrelen en bruisen 22 bronnen met een diversiteit aan mineraalgehaltes. Sommigen zijn kokendheet, andere hebben een ideale temperatuur. In de 18e eeuw lieten grootgrondbezitters en rijke kooplieden uit de hoofdstad hier villa’s bouwen met prachtige tuinen en parken, vaak met eigen kuurfaciliteiten. Vandaag de dag zijn de stad Furnas en haar omgeving een verplichte stop op een eilandexcursie. Onder andere door Parque Terra Nostra, een botanische tuin met een grote diversiteit aan bomen, zoals palmen, boomvarens en bamboe. En even ten zuiden van Furnas ligt het meer; één van de grootste kratermeren van São Miguel. De ingestorte vulkaankrater van 6 kilometer breed wordt omgeven door bossen en op de kraterrand kun je wandelen of mountainbiken. Ons terrein dus. We maken er een rondje van zo'n 30 kilometer met een geringe moeilijkheidsgraad, waarbij we de Caldeiras da Lagoa das Furnas ook meepikken. In deze twee thermische gebieden borrelt en bruist, dampt en spuit zwavelwaterstof. De bodem is zo heet dat je er voedsel in kan bereiden, zoals het nationale gerecht cozido. Thuis zijn in grote pannen de ingrediënten – voornamelijk vlees en groenten – verzameld, waarna mannen de pannen in speciale gaten in de grond plaatsen waar het gerecht vier tot zes uur smoort. Na onze avontuurlijke mountainbiketocht door deze bijzondere omgeving, laten we in een restaurant ons de cozido goed smaken.

Het hele artikel lees je hier >>